هواپیمای انقلابی MIT که بدون قطعات متحرک پرواز می‌کند

آینده‌ی سفر هوایی می‌تواند شامل هواپیمایی باشد که بدون آلاینده‎‌های هوا، خروجی  صدای عملا صفر و بدون اجزای حرکتی باشد. این نتیجه بر‌اساس یک هواپیمای نمونه اول از نوع خود بوده که توسط مهندسین موسسه فناوری ماساچوست (MIT) ساخته شده و به تازگی پرواز اول خود را انجام داده است.

به جای استفاده از پروانه‌های استاندارد و تیغه‌های توربین مورد استفاده در هواپیما‌های معمولی، این هواپیمای سبک جدید دارای اکترود در درون بال‌های خود است که باعث تولید یون‌های نیتروژن می‌شود تا بتواند درون هوا حرکت کند. اولین بار فرضیه این نوع وسیله در دهه ۱۹۲۰ بوجود آمد. اصل “باد یونی” هرگز قبلا برای ایجاد حرکت الکتروآئرودینامیک در هواپیما استفاده نشده است.

اولین پرواز هواپیمای MIT نقطه قوت یک پروژه تحقیقاتی ۹ ساله است. طراحی مورد استفاده این تیم حدود ۵ پوند وزن دارد و دارای یک بال ۵ متری است و در مجموعه ای از سیم‌های نازک و ضخیم پوشانده می‌شود که به عنوان الکترودهای مثبت و منفی عمل می‌کنند. در ضمن، بدنه هواپیما، یک دسته از باتری‌های لیتیوم پلیمر را نگه می‌دارد. این باتری‌ها برق را تامین می‌کنند تا الکترودها بطور مثبت شارژ شوند. سپس الکترون‌ها با بار منفی را از مولکولهای هوای اطراف جذب می‌کنند و ابرهایی از یون  را ایجاد می‌شود و با سیم‌های با شارژ منفی ارتباط برقرار می‌کند. در نتیجه، نیرویی ایجاد می‌شود که هواپیما را به جلو می‌راند.

در حالی که بدون شک هیجان انگیز است، این هواپیما هنوز بیش از ۶۰ متر پرواز نکرده است. این فاصله با اندازه سالنی که درون آن آزمایش گردیده بود، محدود شده است. این هواپیما موفق به تکرار ۱۰ باره‌ی این سفر ، با عملکرد مشابه در هر زمان، شد. برای استفاده طولانی و عملیاتی در فضای باز، تیم در حال حاضر بر روی بهبود کارایی طراحی هواپیما کار می‌کند. به طور خاص، آنها با هدف تولید بیشتر باد یونی با ولتاژ کمتری تلاش می‌کنند. آنها همچنین می‌خواهند میزان نیروی تولید شده در واحد سطح را افزایش دهند.

استیون برت، دانشیار هواشناسی و فضانوردی در MIT، در بیانیه‌ای گفت:

زمان زیادی برای رسیدن به این نقطه گذشته است. رفتن از تئوری پایه به چیزی که در واقع پرواز می‌کند، سفر طولانی به توصیف فیزیک بود و سپس با طراحی و ساختن آن کار کرد. در حال حاضر احتمال به کارگیری برای این نوع سیستم نیروی محرکه قابل اعتماد است.

اخیرا  که مقاله‌ی توصیفی با عنوان “پرواز یک هواپیما با نیروی بال‌های ثابت” در مجله Nature منتشر شده است.