در کشور آمریکا بسیاری از شرکت‌های برای استخدام نیروی کار موردنیاز خود از نرم‌افزارهای اتوماتیک استخدام استفاده می‌کنند که این نرم‌افزارها به‌راحتی می‌توانند رزومه متقاضیان کار را اسکن کرده و مطابقت آن‌ها با مشاغل درخواستی را چک کنند. حالا وب‌سایت Hbs گزارش داده است که این نرم‌فزارها اشتباهاً درخواست میلیون‌ها متقاضی واجد شرایط کار را رد کرده‌اند و همین امر منجر به مشکل «متقاضیان مخفی کار» شده است. منظور از متقاضیان مخفی کار افرادی هستند که متقاضی شغل هستند، اما به‌دلیل مشکلات ساختاری در بازار کار قادر به دسترسی به کار موردنظر خود نیستند.
بنا به گزارش فوق، عوامل متعددی در ایجاد چنین مشکلی دخیل بوده‌اند، اما نرم‌افزار استخدام اتوماتیک متقاضیان، یکی از بزرگترین عوامل آن بوده است. این نرم‌افزارها توسط حود ۷۵ درصد از کارفرماهای آمریکایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و ما می‌دانیم که این نرم‌افزارها به‌خاطر افزایش چشمگیر درخواست دیجیتالی کار از دهه ۹۰ به این طرف راه‌اندازی شده‌اند. این نرم‌افزارها هرچند فرایند درخواست کار را برای کارجویان بسیار راحت‌تر کرده‌اند اما از طرف دیگر باعث شده تا کارفرمایان به‌راحتی آن‌ها را رد کنند.
مطالب مرتبط:
البته عواملی که باعث شده تا سیستم مذکور اشتباهاً درخواست متقاضیان کار را رد کند متغیر بوده‌اند؛ اما دلیل اصلی آن، استفاده از یک معیار بسیار ساده و ابتدایی «خوب» یا «بد» برای متمایز کردن نیروهای متقاضی کار توسط این سیستم بوده است.
برای مثال، این سیستم برخی از متقاضیان کار را به‌خاطر وجود یک گپ بیش از شش ماه در تاریخچه استخدام آن‌ها رد کرده است، بدون اینکه حتی درباره دلیل این گپ سوالی کرده باشد. در حالیکه دلایل متعددی می‌توانسته منجر به این گپ شده باشد: مثل، بارداری، مراقبت از یک عضو بیمار خانواده یا پیدا نکردن کار مناسب در شرایط رکود اقتصادی. جوزف میلر، از تهیه‌کنندگان گزارش فوق در مصاحبه با وال استریت ژورنال به مواردی بیشتری از این موضوع اشاره کرده است. برای مثال، او گفته است که بیمارستان‌ها فقط متقاضیانی را استخدام کرده‌اند که در رزومه خود سابقه کار در بخش محاسبات کامپیوری را داشته‌اند؛ یا یک شرکت، درخواست متقاضیان شغل منشی را به‌خاطر اینکه مهارت «جارو زدن کف سالن» را به‌عنوان مهارت را در رزومه خود نداشتند رد کرده بود.
به نظر می‌رسد استفاده از یک سیستم اتوماتیک برای استخدام نیروی کار می‌تواند تبدیل به یک چرخه معیوب بشود. فناورهای دیجیتالی قرار بود کار پیدا کردن نیروهای مناسب برای مناصب شغلی موردنظر را راحت‌تر بکنند، اما این فناوری‌ها متاسفانه پروسه استخدام را بسیار ساده‌سازی کرده است. طبق یک مطالعه، در اوایل دهه ۲۰۱۰ میلادی، برای هر شغل حدود ۱۲۰ متقاضی وجود داشت، اما در پایان این دهه این عدد به ۲۵۰ متقاضی برای هر شغل رسیده است. این موضوع باعث شده تا شرکت‌ها فیلترهای سخت‌تری را برای سیستم‌های استخدام اتوماتیک خود استفاده کنند و همین امر باعث شده تا درخواست متقضایان بسیاری رد بشود و تعداد جویندگان کار به‌مراتب بیشتر از قبل بشود.
گزارش فوق همچنین گفته است که این نرم‌افزارها منجر به ایجاد یک کسب‌وکار بزرگ در زمینه سیستم‌های اتوماسیون شده‌اند؛ بطوریکه در طول سال‌های گذشته، اتوماسیون تبدیل به یک مرحله اساسی در تمام مراحل استخدام شده است. گردش مالی کسب‌وکار فناوری‌های مرتبط به استخدام اتوماتیک تا سال ۲۰۱۷ حدود ۱.۷۵ میلیارد دلار بوده است و انتظار می‌رود این رقم تا سال ۲۰۲۵ به ۳.۱ میلیارد دلار برسد.
البته خود شرکت‌ها هم از وجود چنین مشکلاتی آگاه هستند و تقریباً از هر ۱۰ نفر مدیر اجرایی شرکت‌ها، ۹ نفرشان می‌دانند که نرام‌افزارهای استخدام اتوماتیک‌شان، به‌طور اشتباهی متقاضیان کار را فیلتر می‌کند. برخی از آن‌ها گفته‌اند که به‌دنبال روش‌های جایگزین برای استخدام نیرو هستند، اما باید توجه داشت که برطرف کردن چنین مشکلات نیاز به اصلاح بسیاری از جنبه‌های سیستم استخدام اتوماتیک خواهد داشت.
منبع: The Verge
نظرات