انجام عملیات جستوجو و نجات توسط هواپیماهای بدون سرنشین و فاقد GPS

هواپیمای بدون سرنشین جدیدی که در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) توسعه یافته، ‌میتواند کلید پیدا کردن مسافران گمشده در جنگل باشد. یک چالش بزرگ در عملیات جستجو و نجات برای افرادی که در جنگل گم شده‌اند این است که هلیکوپترها و هواپیماهای بدون سرنشین که روی جنگل پرواز ‌میکنند نمی‌توانند به داخل جنگل نفوذ کرده و افراد را پیدا کنند. بنابراین هواپیماهای بدون سرنشین خودران که ‌میتوانند در میان درختان مانور دهد، جایگزین مناسبی خواهند بود. با این حال، بسیاری از هواپیماهای بدون سرنشین خودران به سیگنال‌های GPS متکی هستند که ‌میتوانند در مناطق بسیار وسیع جنگل ضعیف یا غیرقابل دسترس باشد. در حال حاضر محققان MIT یک هواپیمای بدون سرنشین را ساخته‌اند که بر GPS تکیه ن‌میکند و به جای آن از محاسبات داخلی و ارتباط بی‌سیم استفاده ‌میکند.

هواپیماهای بدون سرنشین  چهارموتوره  دارای ابزارهایی مانند یابنده‌های لیزری هستند که به حرکت آنها در محیط و برنامه ریزی برای مسیرها کمک کرده و موقعیت هواپیماهای بدون سرنشین را مشخص می‌کند. به جای دانلود و استفاده از داده‌های GPS برای حرکت، هواپیماهای بدون سرنشین با نقشه برداری از زمین و با استفاده از الگوریتم‌ها برای تشخیص مناطقی که قبلا نقشه برداری شده، نقشه‌های سه بعدی خود را ایجاد ‌میکنند. داده‌ها به عنوان یک نقشه بصری نمایش داده ‌میشوند که در آن مناطق ناشناخته تیره بوده و مناطق در حال کاوش خاکستری هستند و درختان با توجه به ارتفاع آنها به صورت بلوک‌های آبی یا سبز مشخص ‌میشوند. هنگا‌می که چندین هواپیمای بدون سرنشین بدین شکل مورد استفاده قرار ‌میگیرند، داده‌های آنها ‌میتواند در یک ایستگاه زمینی ترکیب شوند. این ایستگاه که همه اطلاعات زمینی را باهم ترکیب ‌میکند، یک نقشه سه بعدی بزرگ تولید خواهد کرد که پس از آن ‌میتواند توسط امدادگران برای یافتن مسافران گمشده مورد استفاده واقع شود.

گام بعدی برای این نوع از هواپیماهای بدون سرنشین این است که آنها را با فناوری تشخیص اجسام تجهیز کنند تا بتواند مکان یک مسافر را پس از یافتن آنها نشان دهد. سپس خدمات اورژانسی ‌میتواند از این اطلاعات برای برنامه ریزی نجات استفاده کند. هواپیماهای بدون سرنشین اساسا ‌میتوانند جستجوهای زمان‌گیر را انجام دهند. یولون تیان، دانشجوی دپارتمان هواشناسی و فضانوردی MIT در بیانیه ای توضیح داد:

اساسا ما انسان را با یک هواپیماهای بدون سرنشین جایگزین ‌میکنیم تا بخش جستجوی افراد در فرآیند جستجو و نجات کارآمدتر شود.

در نمایش دنیای واقعی، هواپیماهای بدون سرنشین توانستند هر کدام میدان ۲۱۵ فوت مربع را به طور موفقیت آمیز نقشه برداری کنند و با موفقیت اطلاعات خود را به یک نقشه مشترک تبدیل کنند. هواپیماهای بدون سرنشین را در ویدیوی زیر مشاهده کنید: