مون گلفیه‌ها بالن‌هایی هستند که از گاز دما دیده اتمسفر پر می‌شوند و گزینه مناسبی برای کاوش در مریخ و قمر زحل یعنی «تایتان» هستند. مدل‌های تجاری بالن مون گلفیه با نام بالن هوای گرم شناخته می‌شود که توسط برادران مون گلفیه ساخته شد و قدرت خود را از پروپان درحال سوختن می‌گیرد. در چندسال گذشته، مرکز ملی مطالعات فضایی فرانسه، چندین نمونه از مون گلفیه‌های فضایی را به مریخ فرستاد که سوخت آن‌ها از طریق خورشید و پیشرانه جت تامین می‌شد و برای تایتان نیز بالن‌های مون گلفیه از گرمای از دست رفته رادیو ایزوتوپ‌ها یا RPS بهره می‌بردند.
در چندسال گذشته، صنعت هوانوردی به شکلی تکامل یافته است که کمتر کسی به مخترعان اصلی فکر می‌کند. به همین دلیل، در این مطلب تصمیم گرفته‌ایم تا به زندگی برادران مون گلفیه و نحوه آشنایی آن‌ها با علم هوانوردی بپردازیم.
برادران مون گلفیه
برادران مون گلفیه با نام‌های جوزف و اِتیِن،به ترتیب در سال‌های ۱۷۴۰ و ۱۷۴۵ چشم به دنیا گشودند. پدر آن‌ها با نام Piere در شهر Annanoy فرانسه به تولید کاغذ مشغول بود و مادرش با نام Anne Duret از ۱۶ فرزندش مراقبت می‌کرد. در بین تمامی فرزندها، جوزف فرزند دوازدهم خانواده و شخصی رویاپرداز و ناکارآمد در زمینه کسب و کار و امورات شخصی بود؛ ویژگی‌هایی که تنها درخور یک مخترع است.
در سمتی دیگر، اِتیِن یکی از فرزندان کوچک خانواده بود که در زمینه کسب و کار، استعداد آینده نگرانه‌ای داشت، اما به دلیل اینکه با برادران بزرگش به مشکل برخورده بود مجبور شد تا برای تحصیل در رشته مهندسی، به پاریس سفر کند.
زمانیکه پدر خانواده مون گلفیه در سال ۱۷۷۲ از این دنیا رفت، اعضای خانواده از اِتیِن درخواست کردند تا از پاریس به ویدالون برگردد و کسب و کار خانوادگی را باری دیگر و پس از پدرش به دست بگیرد؛ کسب و کاری که در ۱۰ سال آینده، حوزه هوانوردی را تکان داد.
در سال ۱۷۷۷، جوزف از خشک کن لباس مبتنی بر آتش الهام گرفت و مشاهده کرد که آتش، بسته‌هایی از هوای گرم را تولید می‌کند که منجر به بالا رفتن آن از سطح زمین می‌شود. جوزف آن گاز را «مون گلفیه» نامید که توانایی نگهداشتن اجسام در هوا را داشت. او اولین آزمایش خود را در سال ۱۷۸۲ و با جعبه‌ای در ابعاد ۱۳*۱*۱ شروع کرد که از چوب کم وزن ساخته شده بود و اطراف آن را با پارچه سبک وزن «تافته» پوشاند.
زمانیکه زیر جعبه چوبی را با آتش روشن کرد، جعبه از سطح زمین فاصله گرفت و سپس جوزف برادرش را قانع کرد تا برای پیشرفت اختراع خود، باهم بالون بزرگتر بسازند. با توافق اِتیِن، ۲ برادر بالن بزرگتری را در روز ۱۴ دسامبر سال ۱۷۸۲ به پرواز درآوردند که توانست مسیری ۲ کیلومتری را طی کند و متاسفانه پس از کاهش ارتفاع و به سلامت فرود آمدن روی سطح زمین، بدلیل نادانی رهگذران با سنگ از بین رفت.
سیر پیشرفت خودروهای خودران از آغاز تا امروز
پس از این موفقیت، برادران مون گلفیه بالن هوای گرم خود را در انظار عمومی، در شهر آنوی و در تاریخ ۴ ژوئن ۱۷۸۳ به نمایش گذاشتند. بالن آن‌ها توانست ۲ کیلومتر از سطح زمین ارتفاع بگیرد و مسیری ۲ کیلومتری را طی کند.
اخبار ماشین پرنده به سرعت در فرانسه و مخصوصا پاریس پیچید و اِتیِن برای نمایش اختراع برادرش به پاریس رفت. با سفر اِتیِن به فرانسه، او با تولید کننده کاغذ دیواری با نام Jean Reveillon آشنا شد و بالن آن‌ها در ابتدا به شکل محرمانه مورد آزمایش قرار گرفت و سپس در تاریخ ۱۹ سپتامبر ۱۷۸۳ توسط شهروندان پاریس دیده شد و این توانایی را داشت تا موجودات زنده‌ای مانند: گوسفند، اردک و خروس را حمل کند.
بالن هوای گرم ساخته شده این توانایی را داشت تا ۸ دقیقه در هوا دوام بیاورد و در کنار ارتفاع ۴۶۰ متری از سطح زمین، مسیری ۳ کیلومتری را طی کند. این نمایش علمی با موفقیت به پایان رسید و حیوانات بدون هیچ آسیب فیزیکی روی زمین فرود آمدند. علاوه بر این، این آزمایش در انظار عمومی، در کاخ سلطنتی و قبل از شاه لوییس شانزدهم و ملکه ماری آنتوانت برگزار شد.
با استقبال از بالن ها، برادران مون گلفیه انگیزه بیشتری برای ساخت بالن بزرگتر داشتند و سرانجام در ۱۹ اکتبر سال ۱۷۸۳، این آزمایش با حضور دانشمندی با نام Jean Rozier مدیر تولید و Jean Villee به عنوان مسافر انجام شد. پس از آن نیز، ۲ نفر دیگر بر بالون مون گلفیه سوار شدند و این آزمایش پله شروع را برای سفرهای هوایی و پیشرفت رو به جلو رقم زد و ۱۰ سال بعد نیز بالن های هوای گرم برای بررسی شهر و دید زدن خانه مردم با تلسکوپ مورد استفاده قرار گرفته شد.
پس از بیش از ۲۰۰ سال، کمپانی مون گلفیه همچنان در شهر آنوی فرانسه به تولید و فروش کاغذ ادامه می‌دهد و محصولات آن‌ها در سرتاسر جهان به فروش می‌رسد.
از سال ۱۹۷۰، مرکز ملی مطالعات فضایی فرانسه، بیش از ۴۰ بالون مون گلفیه را به سطح بالایی از استراتوسفر رسانده که در بازه زمانی ۶۹ روز، با اتمسفر کره مریخ برابر است. قطر مون گلفیه‌ها حدود ۴۰ متر است و از پلی اتیلن و ۱۲ میکرون پلی استر مایلار که در ساخت نوار صوتی مورد استفاده قرار می‌گیرد ساخته شده‌اند.
نظرات