مشتری دارای بیش از ۱۰۰ قمر در مداز خود است، اما هیچ کدام از آن‌ها مثل Io شگفت‌انگیز نیست. برای مطالعه این قمر قرار است همکاری نزدیکی بین دو تلکسوپ مهم صورت بگیرد.
موسسه تحقیقاتی جنوب غربی (SwRI) قصد دارد از تلسکوپ‌های هابل و جیمز وب برای رصد Io استفاده کند و فضاپیمای جونو نیز قرار است سال آینده از کنار این قمر مشتری عبور کند.
Curt Rutherford از محققان این پروژه در SwRI گفته است: «زمان انجام این پروژه بسیار مهم است. ترکیب داده‌های جونو با رصدهای انجام توسط توسط تلسکوپ‌های فضایی می‌تواند به درک دقیق ما این قمر کمک کند.»
قمر Io فعال‌ترین قمر آتشفشانی منظومه شمسی است و آتشفشان‌ها و دریاچه‌های گدازه‌ای زیادی در سطح خود دارد. این قمر بین نیروی گرانشی مشتری و قمرهای اروپا و گانیمد قرار گرفته است و به همین خاطر به طور مداوم در حال کشیده شدن و فشرده شدن است که به فعالیت‌های آتشفشانی آن کمک می‌کند.
فضاپیمای جونو ناسا که از سال ۲۰۱۶ روی سیستم مشتری مطالعه می‌کند، در ماموریت های قبلی خود در ماه های می و جولای توانسته بود این قمر را مشاهده کند. این فضاپیما قرار است در ۳۰ دسامبر و ۱ فوریه ۲۰۲۴ و سپس در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۴ از این قمر دیدار کند در این ماموریت‌ها، دانشمندان فرصت خواهند داشت تا داده‌های جونو را با رصدهای از راه دور ترکیب کنند.
تلسکوپ جیمز وب در حال حاضر علاوه بر رصد کهکشان‌ها و سیارات دوردست مشغول بررسی نقاط دوردست کیهان نیز است. هدف این بررسی‌ها کشف کهکشان‌های بسیار اولیه و همچنین شاسایی اجرام جذاب مانند سیاه‌چاله‌ها است. اخیرا در یکی از این بررسی‌ها دورترین سیاه‌چاله پرجرم فعال کیهان کشف شده است.
در حالیکه سیاه چاله‌های معمولی دارای جرمی تا ۱۰ برابر جرم خورشید هستند، سیاه چاله‌های پرجرم بسیار سنگین‌تر بوده و جرم آن‌ها به میلیون‌ها یا حتی میلیاردها برابر جرم خورشید می‌رسد. این غول‌های بزرگ معمولا در مرکز کهکشان ها یافت می‌شوند و به نظر می‌رسد نقش مهمی در شکل گیری کهکشان‌ها دارند.
قدمت ابر سیاه چاله‌‌ی کشف شده به ۵۷۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ می‌رسد. این سیاه چاله در کهکشانی به نام CEERS 1019 قرار دارد. ربکا لارسون، محقق ارشد از دانشگاه تگزاس در آستین گفته است که نگاه کردن به این سیاه چاله بسیار دوردست با تلسکوپ جیمز بسیار شبیه به مشاهده سیاه‌چاله‌هایی است که در کهکشان‌های نزدیک ما قراردارند.
نظرات