پیروزی مونتانایی‌ها برای داشتن محیطی سالم و پاکیزگی آب‌وهوا میتواند الگویی برای دیگر دعاوی اقلیمی در سراسر ایالات متحده ایجاد کند.
یک قاضی ایالتی در مونتانا روز دوشنبه با حکم بر اینکه حمایت این ایالت از سوخت‌های فسیلی حق قانون اساسی آنها برای داشتن محیطی پاک و سالم را نقض میکند، موجب پیروزی فعالان آب‌وهوایی شد.
کتی سیلی، قاضی دادگاه منطقه، سیاست ایالتی را که اثرات انتشار گازهای گلخانه‌ای در مجوز سوخت فسیلی را نادیده میگرفت، بر خلاف قانون اساسی دانست و آن را رد کرد. حکم او حمایت قانونی را در برابر آسیب‌های گسترده ناشی از تغییرات آب‌وهوایی اعمال میکند و حق دولت را برای داشتن جهانی عاری از این آسیب‌ها تضمین میکند و پایه‌ای بالقوه برای دعاوی آینده در سراسر کشور ایجاد میکند.
کیان تنر، یکی از ۱۶ شاکی جوان در این پرونده، در بیانیه‌ای گفت: (صدای ما شنیده شد!). او در نزدیکی رودخانه Flathead بزرگ شد و شهادت داد که شاهد آتش‌سوزی‌هایی است که هر سال به خانه‌اش نزدیک‌تر می‌شوند. (صادقانه بگویم، هیجان و شادی در قلب من به بهترین شکل غالب است. ما نه‌تنها برای ایالات متحده، بلکه برای جهان الگو شدیم.)
این پرونده اولین مورد از نوع خود بود که به محاکمه رسید. تصمیم سیلی به تعداد افزاینده‌ای از احکام اضافه می‌شود که به مسئولیت دولت‌ها در حفاظت از شهروندان در برابر تغییرات آب‌وهوایی اشاره دارند. جولیا اولسون گفت که هم‌زمان بودن زمان صدور حکم سیلی با آتش‌سوزی‌های بزرگ و امواج گرما که جان مردم را در سراسر جهان گرفته است، نمیتواند تلخ‌تر باشد. او مشاور ارشد حقوقی و مدیر اجرایی «اعتماد کودکان ما» است که شکایت‌های مشابهی را در همه ۵۰ ایالت ارائه کرده است.
او گفت: درحالی‌که آتش‌سوزی‌ها در غرب به دلیل آلودگی سوخت‌های فسیلی بیداد میکنند، حکم امروز مونتانا نقطه عطفی در تلاش‌های این نسل برای نجات سیاره از اثرات مخرب هرج‌ومرج آب‌وهوایی ناشی از انسانها است.
تغییرات آب‌وهوایی عمیقاً زندگی ۱۶ شاکی را از طریق ناراحتی‌های روانی و آسیب‌هایی که به خانه‌ها و میراث‌فرهنگی آنها وارد کرده است تحت‌تأثیر قرار داده است. هرکدام به شیوایی درباره استشمام دود آتش‌سوزی در باد و احساس گرفتار شدن در گرمای طاقت‌فرسا تابستان در دشت‌های مرتفع صحبت کرده‌اند. همه آنها از سیاستمداران دولتی انتقاد کرده‌اند که نه‌تنها نتوانسته‌اند مشکل را حل کنند، بلکه فعالانه آن را بدتر کرده‌اند.
در شکایت خود، آنها استدلال کردند که حمایت مشتاقانه دولت از سوخت‌های فسیلی، حق مسلم آنها را که در ماده دوم قانون اساسی مونتانا ذکر شده، برای (محیط‌زیست پاک و سالم) نقض میکند. آنها همچنین حاکم ایالت و سایر مقامات را متهم کردند که از وظیفه قانون اساسی خود در حفظ و حراست از محیط‌زیست برای نسل‌های آینده کوتاهی کرده‌اند. در این دادخواست آمده است: اگرچه متهمان می‌دانند که شاکیان جوان در شرایط اقلیمی خطرناکی زندگی میکنند که خطر آسیب غیرمنطقی را ایجاد میکند، اما همچنان برای تشدید بحران آب‌وهوایی به اقدامات خود ادامه می‌دهند.
به مدت دو هفته در ماه ژوئن، ۱۲ نفر از شاکیان اظهارات قلبی خود را در دادگاهی در میسولا بیان کردند. شهادت آنها توسط هیئتی متشکل از دانشمندان آب‌وهوا، روان‌شناسان کودک و سایر کارشناسان که در مورد تأثیرات گرم‌شدن جهان و چگونگی تأثیر آن بر جوانان صحبت میکردند، تأیید شد.
ریکی هلد ۲۲ساله، شاکی اصلی، شهادت داد: (می‌دانم که تغییرات آب‌وهوایی یک موضوع جهانی است، اما مونتانا باید مسئولیت خود را بپذیرد. شما نمیتوانید آن را کنار بگذارید و کاری در مورد آن انجام ندهید.)
سیلی موافقت خود را در حکم ۱۰۸ صفحه‌ای خود بیان کرد: «هر تن اضافی انتشار گازهای گلخانه‌ای صدمات شاکیان را تشدید میکند و خطر آسیب‌های اقلیمی غیرقابل‌برگشت را به دنبال دارد». جراحات شاکیان بدون اقدامات مبتنی بر علم برای رسیدگی به تغییرات آب‌وهوا به طور فزاینده‌ای شدید و غیرقابل‌برگشت خواهد شد.
راه رسیدن پرونده به محاکمه، به دلیل تلاش‌های دولت برای کنارگذاشتن آن دشوار بود. در طول محاکمه، دولت تلاش کرد که با روش انکار و زیرسؤال‌بردن و به میدان آوردن اقتصاددانان بازار آزاد و منکران تغییرات آب‌وهوا، قاضی را متقاعد کند که صدور مجوز و مقررات تأمین سوخت فسیلی واقعاً مسئولیت دولت نیست. این ایالت همچنین استدلال کرد که حتی اگر به طور کامل انتشار CO2 را متوقف کند، تأثیر کمی خواهد داشت؛ اما سیلی آن را قبول نکرد.
او در حکم خودنوشت: (انتشار گازهای گلخانه‌ای و تغییرات آب‌وهوایی مونتانا ثابت کرده که عامل مهمی در ایجاد اثرات آب‌وهوایی بر محیط‌زیست مونتانا و آسیب به شاکیان جوان است.) قاضی همچنین خاطرنشان کرد که دولت دلیل قانع‌کننده‌ای برای اینکه چرا هنگام تصمیم‌گیری در مورد مجوز، تأثیرات انتشار گازهای گلخانه‌ای در نظر گرفته نشده، ارائه نکرده است. او همچنین خاطرنشان کرد که انرژی تجدیدپذیر از نظر فنی امکان‌پذیر و از نظر اقتصادی مفید است.
امیلی فلاور، سخنگوی دادستان کل ایالت آستین نادان، این حکم را (پوچ) خواند و محاکمه را (نمایش تبلیغاتی با بودجه مالیات‌دهندگان) خواند.
او گفت که دفتر قصد دارد درخواست تجدیدنظر کند.
به گزارش آسوشیتدپرس، فلاور گفت: (نمیتوان مونتانا را به‌خاطر تغییر آب‌وهوا سرزنش کرد.) همان نظریه حقوقی آنها در دادگاههای بیش از ده ایالت و دادگاه فدرال کنار گذاشته شده است. باید اینجا هم این گونه می‌بود، اما یک قاضی ایدئولوژیک پیدا شد که اجازه داد پرونده به جلو برود تا در مستند بعدی‌شان جایگاهی برای خودش به دست آورد.
وکلایی که در محاکمه شرکت کردند میگویند که این حکم بی‌سابقه است؛ زیرا تقصیر بی عملی را مستقیماً بر دوش مقامات دولتی قرار میدهد و نشان میدهد که آنها قدرت تغییر رویکرد خود را دارند.
ملیسا هورنبین، وکیل مرکز حقوق محیط‌زیست غربی، گفت: (سیلی به این نکته پی برد که دلایل سیاسی تنها مانع برای گذار به اقتصاد انرژی پاک در مونتانا هستند. “آنها تکنولوژیک نیستند.)
هورنبین امیدوار است که این حکم به شکایت‌های مشابهِ متمرکز بر مسئولیت دولت برای رسیدگی به تغییرات آب‌وهوا، اثر گذارد. همچنین ۱۴ شاکی جوان در هاوایی را در یک پرونده مشابه، نواهین علیه وزارت حمل‌ونقل هاوایی که اکنون قرار است در سال آینده پیشروی کند، نمایندگی میکند.
منابع: Wired
نظرات