اگر شما زنده باشید و نفس بکشید هیچ راهی برای فرار از دنیای دستگاهای الکترونیکی و سیم ها ندارید بخش زیادی از تجربیات ما در این زمینه سر و کار داشتن با کابل ها و کامپیوتر ها مربوط به پورت ها می باشند که نوع اولیه آن پورت های usb است.
در سال ۲۰۱۴ بود که اتصال های USB 3.1 type-C ساخته شدند که توانایی ورود از دو طرف را داشتند.
این تغییر از این واقعیت الهام گرفته شد که قرار دادن یک اتصال USB-A (معمولی) به یک پورت با عجله می تواند بعد از چند بار شکست خوردن در عدم اتصال به درگاه خسته کننده و اعصاب خورد کن شود.
اما چه چیزی دلیل اصلی برای نساختن اتصال های دو‌طرفه در مرحله اول بود؟
در مصاحبه با design news مخترع اولیه usb آقای ajay bhatt گفت : «زمانی که شروع کردیم فکر نمیکردم که اکثر مردم از جمله همکاران من usb را وسیله ای پرکاربرد و لازم بدانند.» زمانی که توسعه usb شروع شد هدف آن بسیار ساده بود یعنی بهینه سازی و بهبود ایجاد ارتباط بین دستگاه های مختلف.
آقای بات گفت که بزرگترین مسئله ای که تیمش با آن مواجه بود هزینه ها بود، زیرا باید قبل از متقاعد کردن کاربران به استفاده از usb استاندارد هایی را رعایت کنند که هزینه بر بود.
بعد از آن بات و تیمش به این نتیجه رسیدند که دو طرفه کردن اتصالات در طولانی مدت میتواند مفید باشد ولی افزودن این گزینه با هزینه های در نظر گرفته شده امکان پذیر نیست.
در شروع کار این یک معضل به حساب می آمد و دو برابر کردن پین های ورودی به معنی استفاده ی بیشتر از سیم ها و مدار ها بود. از طرفی این تکنولوژی در بازار نوپا و اثبات نشده بود به همین دلیل افزایش هزینه ها موجب ایجاد ریسک های اقتصادی میشد.
نظرات