مینی ایمپلنت دندان: مزایا، عوارض و ماندگاری آن  

از دست دادن دندان، دغدغه‌ بزرگی است. این امر می‌تواند بنابه دلایل مختلفی رخ دهد که عبارتند از: بیماری‌های لثه، ترومای دهان، پوسیدگی دندان و… که دلیل آن هرچه باشد، وقتی دندانی افتاد باید جایگزین شود. ایمپلنت دندان یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای انجام این کار است. با این حال ایمپلنت‌های معمولی برای همه‌ افراد مناسب نیستند؛ به همین دلیل برخی پریودنتیست‌ها (متخصصین لثه) مینی ایمپلنت‌ها را نیز توصیه می‌کنند.

مزایای مینی‌ایمپلنت چیست؟

از مینی ایمپلنت‌ها می‌توان برای جایگذاری یک دندان از دست رفته، چندین دندان از دست رفته، یا برای محکم و ثابت کردن دندان مصنوعی استفاده کرد.

این نوع ایمپلنت‌ها مزایای مختلفی دارند که عبارتند از:

• جراحی کم‌تهاجمی: مینی ایمپلنت‌ها را می‌توان با بی‌حسی موضعی نصب کرد. پروسه‌ انجام این کار بسیار کم‌تهاجمی‌تر از ایمپلنت‌های سنتی و معمولی است و ممکن است درد کمتری هم داشته باشد.
• نقاهت سریع‌تر: کوچک بودن اندازه و کم‌تهاجمی بودن جراحی انجام شده برای نصب مینی ایمپلنت دندان به معنای این است که اکثر افراد سریع‌تر بهبود خواهند یافت.
• هزینه‌ کمتر: هزینه‌ مینی ایمپلنت دندان متفاوت است؛ اما معمولاً ارزان‌تر از ایمپلنت دندان سنتی و معمولی هستند.
• نیازی به تراکم استخوان بالا ندارد: ایمپلنت‌های دندان سنتی، نیازمند میزان مشخصی تراکم استخوان فک برای تحمل اندازه‌ بزرگ آن‌ها بودند. مینی ایمپلنت‌ها، کوچک‌تر بوده و نیازی به آن میزان تراکم استخوان بالا در فک ندارند. این امر باعث می‌شود که گزینه‌ مناسبی برای افرادی باشند که تراکم استخوان فکشان به دلیل پوسیدگی دندان، آسیب و یا تحلیل استخوان ناشی از مشکلاتی مانند پوکی استخوان، کم شده است؛ افرادی که چنین مشکلاتی دارند کاندیدهای مناسبی برای مینی ایمپلنت هستند. اگر از سالمندی مراقبت می‌کنید که دندانش را از دست داده است، با دندان‌پزشک صحبت کنید تا مشخص شود کاندید مناسبی هستند یا خیر تا استرسی از بابت نگهداری سالمند خود نداشته باشید.
• می‌تواند بدون پیوند استخوان (گرافت) انجام شود: افرادی که تراکم استخوان لازم برای حمایت از ایمپلنت‌های سنتی را ندارند، اغلب قبل از کاشت ایمپلنت نیازمند پیوند استخوان فک هستند. پیوند استخوان برای بهبودی کامل به یک سال زمان نیاز دارد. استفاده از مینی ایمپلنت می‌تواند باعث شود که نیازی به پیوند استخوان وجود نداشته باشد.
• نتایج سریع‌تر: ایمپلنت‌های دندان سنتی نیازمند چندین جلسه مراجعه به دندانپزشک هستند. دلیل این امر این است که در مورد ایمپلنت‌های ستنی، دندان مصنوعی را نمی‌توان تا قبل از بهبودی کامل فک و لثه‌ها روی پایه‌ ایمپلنت قرار داد. با این حال در صورت استفاده از مینی ایمپلنت می‌توان دندان مصنوعی را در همان روزی که ایمپلنت کاشته می‌شود، روی پایه قرار داد.
• می‌تواند در قسمت‌های کوچک‌تر دهان قرار گیرد: مینی ایمپلنت‌های دندان معمولاً برای جایگزینی دندان‌های کوچک یا جایگزینی دندان در قسمت‌های کوچک دهان و همچنین برای افرادی که فک کوچکی دارند گزینه‌ مناسب‌تری هستند.
• درد کمتر در زمان کاشت و تعمیر: اندازه‌ کوچک مینی ایمپلنت‌ها باعث می‌شود که کاشت و تعمیر آن‌ها نسبت به ایمپلنت‌های سنتی درد کمتری داشته باشد.
• ماندگارتر از ایمپلنت‌های بزرگ‌تر یا دندان مصنوعی هستند: بریج‌ها و دندان مصنوعی برای افرادی که دندان خود را از دست داده‌اند، مناسب هستند. اما نمی‌توان از آن‌ها به جای راه حل‌های دائمی مانند مینی ایمپلنت یا حتی ایمپلنت سنتی استفاده کرد.
• جلوگیری از تغییر شکل صورت: مینی ایمپلنت در داخل استخوان فک شما کاشته می‌شود و باعث می‌شود که دندان‌ها و فک، حالت و اندازه‌ سابق خود را حفظ کنند.

چه کسانی کاندید مناسبی برای مینی ایمپلنت هستند؟

مینی ایمپلنت دندان برای همه‌ی افراد، مخصوصاً کودکان یا افرادی که دهانشان کامل رشد نکرده، مناسب نیست. دلیل این امر این است که ممکن است با رشد استخوان، همانند میخی که در تنه‌ درختی باشد، روی ایمپلنت با استخوان پوشیده شود. این درمان برای افرادی که مبتلا به دندان قروچه هستند نیز مناسب نیست. 

افرادی که مبتلا به برخی بیماری‌ها هستند نیز معمولاً نمی‌توانند از مینی ایمپلنت استفاده کنند. برخی از این مشکلات عبارتند از:

• دیابت
• بیماری‌های عروقی
• هموفیلی و مشکلات انعقادی دیگر
• بیماری‌های استخوانی
• پریودنتایتیس (عفونت لثه)
• بیماری‌هایی که بر روند بهبودی زخم یا استخوان تأثیر می‌گذارند.

برخی از عوامل مربوط به سبک زندگی و داروها نیز می‌توانند روی امکان استفاده از مینی ایمپلنت دندان تأثیر بگذارند که عبارتند از:

• سیگاری بودن
• بهداشت ضعیف دهان و دندان
• مصرف هرگونه داروی ضدانعقاد
• مصرف هرگونه دارویی که باعث کند شدن روند بهبود استخوان شود.
• تحت درمان بودن با شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی

مینی ایمپلنت‌ها، به اندازه‌ ایمپلنت‌های سنتی نیازی به تراکم استخوان ندارند، اما استخوان باید میزان مشخصی متراکم باشد. این امر به این معناست که اگر پوسیدگی یا تحلیل استخوان شدید داشته باشید، نمی‌توانید از این درمان استفاده کنید. افرادی که دچار تحلیل لثه شده‌اند یا لثه‌هایشان آسیب دیده‌اند هم ممکن است نتوانند از مینی ایمپلنت استفاده کنند.

نصب مینی ایمپلنت دندان

مینی ایمپلنت‌ها با روشی کم‌تهاجمی‌تر از ایمپلنت‌های سنتی کاشته می‌شوند. این ایمپلنت‌ها که به باریکی خلال دندان هستند، روی لثه قرار داده شده و سپس داخل استخوان کاشته می‌شوند؛ اما ایمپلنت‌های سنتی و معمولی زیر لثه قرار می‌گیرند.

چون کاشت و نصب مینی ایمپلنت‌ها دردسر کمتری دارد، زمان کمتری برای کاشت آن‌ها نسبت به ایمپلنت‌های معمولی لازم است. معمولاً دندانپزشکان می‌توانند مینی ایمپلنت را در یک جلسه و با بی‌حسی موضعی نصب کنند. علاوه بر این نیازی به بخیه هم نیست. اما ایمپلنت‌های سنتی چندین ماه زمان لازم دارند و حداقل باید دو جلسه به دندانپزشک مراجعه کرد. برخی از افراد ممکن است جلسات بیشتری برای پیوند استخوان به منظور فراهم شدن استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت نیاز داشته باشند.

دوران نقاهت مینی ایمپلنت دندان چگونه است؟

دوران نقاهت مینی ایمپلنت معمولاً کوتاه و راحت است. اکثر افراد می‌گویند که ۱ الی ۲ روز بعد از کاشت مینی ایمپلنت، قادر به انجام فعالیت‌های عادی خود بوده‌اند. بنابراین حتماً از دستورات دندانپزشکتان درباره‌ مراقبت‌های بعد از ایمپلنت پیروی کنید تا دوران نقاهت شما بعد از کاشت ایمپلنت، کوتاه شود.

ممکن است بعد از درمان، کمی درد یا تورم داشته باشید. استفاده از یخ یا داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن (ادویل) می‌توانند به کنترل درد کمک کنند. ممکن است در برخی موارد دندانپزشک دارویی برای کنترل درد تجویز کند.

بعد از کاشت مینی ایمپلنت از مصرف غذاهای سفت و چسبنده خودداری کنید؛ این کار باعث جلوگیری از شل شدن یا بیرون آمدن ایمپلنت خواهد شد.

در دوران نقاهت غذاهای نرم یا آبکی مانند سوپ، اسموتی، آبمیوه، سیب‌زمینی پخته و له شده (پوره) مصرف کنید. دندانپزشک به شما خواهد گفت که  چه زمانی می‌توانید رژیم غذایی عادی و متنوع خود را از سر گیرید.

بعد از مینی ایمپلنت دندان باید مراجعات منظم خود به دندانپزشکی را ادامه دهید. این را فراموش نکنید که بعد از کاشت مینی ایمپلنت می‌توانید روش‌های زیباسازی دندان‌ها مانند جرمگیری و سفید کردن دندان را نیز انجام دهید.

در صورت مشاهده‌ هرگونه علائم غیرعادی و ناگهانی مانند موارد زیر به دندانپزشک یا متخصصین دیگر مراجعه کنید:

• درد شدید
• دردی که بیش از چندین روز ادامه داشته باشد.
• ایمپلنتی که لق شده یا بیرون آمده باشد.
• بی‌حس شدن فک

همچنین اگر تاج روی ایمپلنت آسیب ببیند، می‌توانید از کامپوزیت یا روکش استفاده کنید.

آیا مینی ایمپلنت دندان عوارض دارد؟

در بسیاری از موارد مینی ایمپلنت دندان به عنوان راهی موقت برای جایگزینی دندان از دست رفته بوده و دائمی نیست. در واقع، این ایمپلنت‌ها اغلب ابزار انکوریج موقتی مورد استفاده‌ی ارتودنتیست‌ها بوده و جایگزینی برای هدگیرهای سنتی که استفاده از آن‌ها دشوار بوده می‌باشند.  مینی ایمپلنت‌ها همان ایمپلنت‌های فوری هستند. این نام به این معناست که این ایمپلنت‌ها را می‌توان بلافاصله بعد از کشیدن دندان، که جایی برای کاشت ایمپلنت به وجود می‌آورد نصب کرد.

این جایگذاری فوری، آسان بوده و می‌تواند در همان روزی که دندان کشیده می‌شود، انجام شود. با این حال این امر می‌تواند به این معنا باشد که آن‌ها دائمی نخواهند بود. یک ایمپلنت معمولی فقط چندین ماه یا حداکثر چند سال باقی خواهد ماند و سپس خارج می‌شود.

آیا جایگزینی برای مینی ایمپلنت دندان وجود دارد؟

اگر مینی ایمپلنت‌ها برای شما مناسب نبودند، اصلا نگران نباشید. زیرا امروزه با پیشرفت علم پزشکی، همیشه راهی برای دندان‌های از دست رفته شما وجود دارد و پزشکان معمولا روش‌هایی مانند ایملپنت‌های دیجیتال، انواع روکش‌ها و… را جایگزین مینی ایمپلنت‌ها می‌کنند تا لبخند شما را حفظ نمایند.