در ۷ آوریل ۱۹۶۴، شرکت آی بی ام (IBM) از عرضه سری رایانه‌های بزرگ خود به نام “سیستم ۳۶۰” ( System/360) در پنج مدل جدید خبر داد که تبدیل به موفق‌ترین سیستم رایانه‌ای این شرکت شد.
هدف آی بی ام از عرضه این سری، پرداختن به همه گروه‌های مشتری خود و یکپارچه‌سازی معماری رایانه‌ها در اجرای نرم‌افزارها بود. خانواده سیستم ۳۶۰ بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار برای آی بی ام درآمدزایی داشت. پس از پنج سال توسعه نسخه‌های پراکنده، مدل های ۳۰، ۴۰، ۵۰، ۶۰/۶۲ و ۷۰ به همراه ۱۵۰ محصول پشتیبانی جدید معرفی شدند. ارزان‌ترین نسخه سیستم ۳۶۰، یعنی مدل ۳۰، می توانست حداکثر ۳۴۵۰۰ دستورالعمل در ثانیه را با حافظه ۸ تا ۶۴ کیلوبایتی انجام دهد. مدل ۹۱ که در سال ۱۹۶۷ عرضه شد، می توانست حداکثر ۱۶٫۶ میلیون دستورالعمل در ثانیه را اجرا کند. معمار اصلی سیستم ۳۶۰، ژن آمدال بود و این پروژه توسط فرد بروکس و توماس جی واتسون جونیور اداره می‌شد.
آی بی ام سیستم ۳۶۰ مدل ۳۰
آی بی ام با افتخار ادعا کرد که نرم‌افزار نوشته شده برای هریک از مدل‌های سیستم ۳۶۰ می تواند بر روی هر مدل دیگری اجرا شود. این ویژگی به مشتریان امکان می‌دهد تا بدون هیچ هزینه اضافی برای نرم‌افزار جدید، سخت‌افزار خود را ارتقا دهند. قبل از عرضه سیستم ۳۶۰، شرکت آی بی ام دارای هفت سیستم رایانه‌ای مختلف بود که هیچ‌کدام از آن‌ها با یکدیگر سازگار نبودند. معماری سیستم ۳۶۰، مبنایی برای معماری کلیه سیستم‌های بعدی آی بی ام و همچنین رقبای آن‌ها بود. در دهه ۱۹۶۰، سیستم ۳۶۰ توانست بیش از ۶۵ درصد از سهم بازار رایانه را در دست بگیرد.
نظرات