حادثه اتمی تری مایل آیلند (Three Mile Island) بدترین حادثهٔ اتمی آمریکا و نخستین فاجعه راکتورهای هسته‌ای دنیا (پیش از حادثه چرنوبیل) است که در ۲۸ مارس ۱۹۷۹ در تری مایل آیلند آمریکا اتفاق افتاد. در این حادثه، بخشی از هستهٔ اصلی واحد ۲ در نیروگاه تری مایل آیلند در میدل‌تاون، پنسیلوانیا (شهرستان دافین) ذوب شد که باعث نشت ۳ میلیون کوری گاز رادیواکتیو به بیرون از نیروگاه گردید.
نیروگاه مورد بحث از نوع راکتور آب تحت فشار با قدرت ۹۰۰ مگاواتی است. در ساعت چهار صبح، مدار اولیه آب خالی شد، یعنی دو شیر تغذیه یکی پس از دیگری شکست. چون چراغ‌های هشداردهنده در پشت صفحه سرویس پنهان شده بودند، مسئولان هشت ساعت بعد متوجه شدند. توربین خود به خود از حرکت باز ایستاد و دما و فشار در درون قلب نیروگاه شروع به بالا رفتن کردند. چند ثانیه بعد، شیر فشارشکن برای آزاد کردن فشار اضافی باز شد. هنوز شش ثانیه وقت لازم بود که دسته‌های کنترل پایین بیافتند تا راکتور از حرکت باز ایستد. تا این لحظه‌ها همه چیز عادی بود. اما بداقبالی هنگامی شروع شد که شیر فشارشکن، پس از آزاد کردن فشار اضافی بسته نشد، به‌طوری که آب توانست همچنان روی حفاظ راکتور بریزد.
این حادثه در مقیاس رویداد بین‌المللی هسته‌ای رسماً دارای نمره ۵ از ۷ بود، یعنی حادثه‌ای با عواقب گسترده‌تر. در طول این فرایند، EPA به آنجا اعزام شدند و آن‌ها روزانه از هوا نمونه‌برداری می‌کردند تا مطمئن شوند که سطح آلودگی برای جامعه مضر نیست. سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا (United States Environmental Protection Agency) مشهور به EPA، یک سازمان دولتی در آمریکا است که از ۱۹۷۰ تا کنون مسئولیت کنترل، توسعه قوانین و سیاست‌های رسمی دولت در محافظت از محیط زیست در ایالات متحده آمریکا را بر عهده داشته است. این سازمان نزدیک به ۱۷۰۰۰ کارمند دارد و توسط اندرو ویلر اداره می‌شود.
دستور تخلیه میدل‌تاون ۲۸ ساعت بعد از وقوع حادثه با اولویت زنان و کودکان صادر شد. فقط نیمی از جمعیت ۶۶۳،۵۰۰ نفری در شعاع ۲۰ مایلی شهر تخلیه شدند. پس از آن، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای در آمریکا برای مدتی متوقف شد.
نظرات