برای دانشمندان اثبات وجود ماده تاریک به عنوان یک چالش شناخته شده است البته آنها میدانند که باید مادهی تاریک در جهان وجود داشته باشد، اما هنوز نتوانستهاند راهی برای شناسایی آن پیدا کنند. این ماده هیچ نوع تابش الکترومغناطیسی را از خود ساطع نمیکند و تنها میتوان از اثرات گرانشی آن را تشخیص داد. در حال حاضر دو ستاره شناس از دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا و Instituto de Astrofísica de Canarias اسپانیا یک روش برای دیدن ماده تاریک یافتهاند که از طریق نگاه کردن به توزیع نور ستارهها در خوشههای کهکشانی میسر شده است.
ستاره شناسان از دادههای تلسکوپ هابل استفاده نمودهاند تا به یک منبع نور کم سو به نام نور درون خوشه نگاه کنند. این پدیده بواسطه تعاملات بین کهکشانی ایجاد میشود. هنگامیکه دو کهکشان با هم تعامل میکنند، ستارهها میتوانند از کهکشان خود دور شده و آزادانه در درون خوشه شناور شوند، و نور کم سویی را آزاد کنند. از مدلهای ریاضی خوشهها استنباط میشود که بیشتر جرم خوشه، از ماده تاریک تشکیل شده است و این ستارههای شناور آزادانه به نقطهای میرسند که مکان ماده تاریک در نظر گرفته میشود. دکتر مریا مونتس به عنوان یکی از محققان این پروژه توضیح داد:
در دانش فعلی ما اثبات شده که این ستارهها یک توزیع یکسان در برابر ماده تاریک دارند.
این بدان معنی است که نور کم سویی که توسط این ستارههای جدا شده به دست میآید، میتواند به عنوان شاخصی برای تعیین مکان ماده تاریک در میدان گرانشی خوشهها استفاده شود. این روش بسیار کارآمدتری برای ردیابی ماده تاریک نسبت به روشهای دیگر مانند لنزهای گرانشی است، زیرا فقط نیاز به استفاده از تصویربرداری عمیق -مانند قابلیت هابل- دارد.
علاوه بر ارائه راهی برای ردیابی ماده تاریک، این کار همچنین میتواند به داشتن درک بهتر در تشخیص ویژگیهای ماده تاریک کمک کند. دکتر Ignacio Trujillo یکی دیگر از محققان گفت:
اگر ماده تاریک با خود تعامل داشته باشد، ما میتوانیم این تعامل را به عنوان خروجیهای کوچک در توزیع ماده تاریک، در مقایسه با تابش خیره کننده ستارهای تشخیص دهیم. اگر ماده تاریک با خود تعامل داشته باشد، این امر میتواند یک گام مهم در جهت درک درست از نوع تعامل و ذات ماده تاریک باشد.
گام بعدی برای محققان این است که از دادههای هابل استفاده کنند و ببینید که آیا روش آنها برای خوشههای دیگر نیز کار میکند یا خیر.
نظرات