برای اینکه مسافرت فضایی در فواصل زمانی طولانی میسر شود، یکی از چالش‌هایی پیش رو این است که چگونه باید غذای فضانوردان را در طول ماه‌ها و یا حتی سال‌ها در فضا تامین کرد. در حال حاضر، فضانوردان بیشتر غذاهای پردازش و بسته‌بندی شده را می‌خورند و کسانی که در نزدیکی زمین -مانند ایستگاه فضایی بین المللی قرار می‌گیرند- می‌توانند خوراکی‌هایی مانند بستنی را در ماموریت‌های تامین مجدد تجهیزات داشته باشند. اما نیاز به ارسال همه مواد غذایی مورد نیاز برای ماموریت در فضا در حین پرتاب هزینه‌های سنگینی به همراه دارد و این که اطمینان حاصل شود که فضانوردان مواد مغذی کافی دریافت می‌کنند بسیار سخت است و همچنین باید سختی روحی مصرف غذاهای مشابه در هر روز را هم در نظر گرفت.
یک ایده ناخوشایند اما بالقوه مفید این است که پسماندهای زیستی فضانوردان را به پروتئین تبدیل نمود تا بتوانید از مواد مغذی بیشتری استفاده کنید. اما این راه حل مسئله‌ی مواد غذایی غیر جذاب را حل نمی‌کند، مخصوصا وقتی که خوراکی‌هایی مثل پیتزا در ماموریت‌های فضایی دست نیافتنی شمرده می‌شود. بنابراین دانشمندان سال‌ها تلاش کرده‌اند تا گیاهان را در فضا رشد دهند که به طور بالقوه می‌تواند منبع غذایی تازه مانند میوه‌ها و سبزیجات را فراهم کند. گیاهان تازه غنی از مواد مغذی هستند و از لحاظ ظاهری و بافت نسبت به سایر منابع غذایی جذاب‌تر هستند، به این معنی که آنها می‌توانند شرایط زندگی فضانورد را بهبود بخشند.
مشکل رسد گیاهان در فضا این است که گیاهان در فضا به طرز عجیبی رفتار می‌کنند و ما هنوز از دلیل آن کاملا مطمئن نیستیم. در حال حاضر محققان آزمایشگاه فضایی دانشگاه فلوریدا موفق به درک این روند شده‌اند. در مقاله‌ای در مجله Applications of Plant Sciences آنها نمونه‌ای از گیاه (Rockcress (Arabidopsis thaliana را مورد مطالعه قرار دادند تا ببینند که چگونه ریشه‌ها اطلاعات مربوط به محیط را پردازش می‌کند. این تحقیق به بررسی اینکه چگونه گیاهان فضایی تغییرات در گرانش را شناسایی می‌کنند، پرداخته است، مثالی از این تغییرات میکرو گرانشی است که در فضاپیمای در حال چرخش یافت می‌شود.
محقق اصلی، دکتر آنا-ویلیامز به مجله‌ی Discover Magazine. گفت:
ریشه بسیار شبیه به مغز است و در گیاه به درک تغییرات در محیط کمک می‌کند. ریشه سپس از طریق مولکول‌های سیگنال‌ها را به مکان‌های مناسب ارسال می‌کند تا تغییراتی ایجاد شده و باعث رشد ریشه شود. بنابراین چه می‌شود اگر شما هیچ جاذبه‌ای برای کمک به انتقال این سیگنال‌ها نداشته باشید؟ نوک ریشه هنوز هم به عنوان گره پردازش مرکزی در ریشه عمل می‌کند. از این طریق ما می‌توانیم درک کنیم که چگونه گیاه در محیط بدون گرانش حرکت می‌کند تا با کشیدن نوک ریشه به اطلاعات لازم دست یابد.
این اولین گام برای درک چالش‌هایی است که گیاهان در گرانش صفر یا گرانش کم با آن مواجه می‌شوند و در نهایت منجر به رشد گیاهانی می‌شود که به اندازه کافی قوی بوده تا بتوانند در شرایط فضا رشد کنند.
نظرات