کودکان یک ساله شاید قادر به صحبت کردن نباشند، اما می‌توانند بصورت منطقی فکر کنند. این نتایج با توجه به یک تحقیق جدید است که اولین بنیاد شناخته شده ما یعنی توانایی استدلال کردن را نشان می‌دهد.
روانشناس افسانه‌ای یعنی “Jean Piaget”، باور داشت که انسان تا سن ۷ سالگی توانایی استدلال منطقی را ندارد، اما دانشمندان چشم‌های ۴۸ کودک را اسکن کردند و به این نتیجه رسیدند که آن‌ها از طریق فرآیند حذف قادر به استدلال هستند.
نوع استدلال درمورد فرآیند حذف، رسما افسردگی فکری نامیده می‌شود. به این صورت که، اگر تنها گزینه A و B می‌تواند درست باشد، و گزینه A اشتباه می‌باشد، بنابراین گزینه B درست است. پس اگر، این فنجان قرمز یا آبی باشد، و قرمز نیست، بنابراین آبی است. به گفته‌ی “Justin Halberda”، فرآیند حذف الزاما آسان‌ترین راه برای استدلال نمی‌باشد. آقای “Halberda” یک روانشناس و کارشناس رشد کودکان در دانشگاه John Hopkins می‌باشد. او در مطالعات اخیر شرکت نداشته است اما نظراتی فراتر از آن را نیز دارد. او میگوید که:
یکی از قسمت‌هایی که استدلال کردن انسان را از دیگر ساختارها جدا می‌کند، نفی فرضیه می‌باشد. شما استدلال می‌کنید که اگر A درست نیست، بنابراین گزینه‌ی دیگر درست است. این واقعا یک فرآیند خیالی است.
در مطالعات جدید، کودکان به انیمیشن‌های کوتاهی نگاه کردند. آن‌ها دو شی مختلف را دیدند که یکی دایناسور و دیگری گل بود. سپس این اشیا پشت یک مانع رفتند سپس یک فنجان متحرک یکی از این اشیا را برمی‌دارد و مانع نیز می‌رود. حال، یا دایناسور در سمت چپ قرار دارد ( که همین گزینه است) یا گل.
با دنبال کردن حرکات چشم کودکان، دانشمندان دریافتند که آن‌ها مدت زمان بیشتری به نقطه‌‌ای که دایناسور وجود داشت خیره شدند که این نشان می‌دهد آن‌ها گیج شده‌اند.
در سطح عملی، تحقیقات بیشتر در این زمینه می‌تواند بعنوان تشخیص ناتوانی شناختی مورد استفاده قرار بگیرد. برای مثال، متخصصان بالینی می‌توانند حرکات چشم کودکان را دنبال کنند و دریابند که آیا این الگوها برای کسی در آن سن معمول است یا خیر. به هر حال این تحقیقات در را برای اینکه چگونه کودکان فکر و استدلال می‌کنند، باز می‌کند.
نظرات