حالا که هاوربورد ها، به ابزار هایی کارآمد و واقعی تبدیل شده اند، ما مجبوریم بگویم که از عملکرد کار ماشین های پرنده نا امید شده ایم. اما به تازگی، یک شرکت دیگر با یک هواپیمای برخواست عمودی، به نام لیلیوم وارد این کارزار شده است. این هواپیما در سرعت ۴۰۰ کیلومتر بر ساعت، می تواند اوح بگیرد. بیشتر افراد در اوایل معرفی این هواپیما، مشخصات آن را رویایی و غیر واقعی تصور می کردند. حد ارتفاع ۱۰۰۰۰ فوتی، محدوده ی پرواز ۵۰۰ کیلومتری و برخواست های شبیه هلیکوپتری، که همه ی این ها با باتری انجام می شود. این برنامه توسط آژانس فضایی اروپا پشتیبانی می شود و تیمی از دانشگاه صنعتی مونیخ سال آینده آزمایش های سرنشین دار این هواپیما را انجام خواهند داد.
لیلیوم باله هایی شبیه هواپیما های معمولی دارد اما بوسیله ی چرخاندن موتور های فن کانالی خود، شبیه هلیکوپتر و به صورت عمودی از زمین بر میخیزد، که بشتر آن را شبیه کانسپت هواپیمای VTOL X دارپا می کند. موتورها، باتری ها، و کنترلر ها همگی بخاطر امنیت دارای یدک هستند، این هواپیما می تواند از محیطی به کوچکی ۵۰*۵۰ فوتی به پرواز درآید. مخترعین می خواهند این هواپیما را در بخش هواپیماهای سبک اسپورت، رده بندی کنند. این کار بدین معنی است که خلبانان با دیدن دوره ی آموزش ۲۰ ساعته، می توانند در شرایط مساعد جوی، این هواپیما را به پرواز درآرند. هر چند برای شروع این هواپیما به فرودگاه ها و برخواست عادی از زمین، محدود خواهد شد.
این هواپیما در نهایت آزمایش برخواست عمودی را انجام خواهد داد. این کار بیشتر از اینکه توسط خلبان انجام شود، توسط کامپیوتر انجام خواهد شد. این هواپیما دارای امکاناتی همچون: دسته کنترلر پرواز همراه یک صفحه ی لمسی، پنجره های پانارومایی، چرخ تاشوی فرود و سیستم شارژ خواهد بود. این هواپیما به لطف داشتن موتور های کانالی، درهنگام برخواست، دارای صدای کمتری خواهد بود.
جدای از این که آزانس فضایی اروپا در حال بازگشت به میدان رقابت است، این پروژه برای عملیاتی شدن، کار زیادی در پیش دارد. همانطور که قبلا گفته شد، دریافت گواهی برای هواپیماهای عادی بسیار وقت گیر و پر هزینه است، و لیلیوم به سختی به عنوان یک هواپیمای عادی شناخته می شود. گرفتن تاییده ی برخواست عمودی این هواپیما، خود کار مشکل و درازی است، و در جهان تنها هواپیمای V22 Osprey با این هواپیما قابل قیاس است، و این کار میلیارد ها دلار هزینه بر دست آزانس خواهد گذاشت. همچنین، ۵۰۰ کیلومتر پرواز با باتری، کمی شک برانگیز به نظر می رسد.
هر چند، مخترعین این هواپیما را در مقیاس نصفش به پرواز درآورده اند و در نظر دارند این تابستان، مدل تمام مقیاس آن را به پرواز درآورند. پرواز های سرنشین دار این هواپیما نیز برای سال ۲۰۱۷ برنامه ریزی شده است. با این حال، یک چنین صحبت هایی را ما قبلا از شرکت هایی مانند Terrafugia، AeroMobile و دیگر شرکت ها برای اتومبیل های پرنده شنیده بودیم، اما هنوز خبری از آن ها نیست.
منبع: Engadget
انتهای پیام/.
نظرات