در اعماق کهکشان راه شیری دو ستارهی کوچک با نامهای WDJ2147-4035 و WDJ1922+0233 وجود دارد که عمر آنها بیش از ۱۰ میلیارد سال بوده و جزو قدیمیترین ستارههای کهکشان محسوب میشوند. حالا امروز اخترشناسان بقایای سیارههایی که در اطراف این دو ستاره قرار داشتهاند را شناسایی کردند.
مطالب مرتبط:
اخترشناسان با استفاده از رصدخانهی گایا (GAIA) و ابزار ایکس شوتر (X-Shooter) در رصدخانهی جنوبی اروپا موفق به شناسایی بقایای خردهسیارههایی شدند که در اطراف دو ستارهی یادشده قرار داشتهاند. دانشمندان همچنین با استفاده از اسپکتروسکوپی، نور تولیدشده توسط دو ستارهی کوتولهی سفید مذکور را شناسایی و آن را به طول امواج مختلف تجزیه کردند تا جنس مواد تشکیلدهندهی این ستارهها و اجرام اطراف آنها مشخص شود.
یکی از این دو ستاره کاملاً سرخ بوده که حضور سدیم، لیتیوم، پتاسیم و احتمالاً کربن در آن را نشان میدهد. ستارهی دیگر نیز کاملاً آبی بوده و همین موضوع به وجود هیلیوم و هیدروژن در اتمسفر آن اشاره دارد. همچنین بقایای اجرام اطراف این ستارهها نیز از جنس عناصر فلزی است و از این رو احتمالاً منشع آنها، خردهسیارهها میباشند.
بررسی منظومههای سیارهای قدیمی مانند این به اخترشناسان کمک خواهد کرد تا به چگونگی تکامل کهکشانها پی ببرند. بر اساس مقاله منتشرشده توسط ابیگیل المز (Abbigail Elms) از دانشگاه واریک، این دو ستارهی آلودهشده به فلز نشان میدهند که سیارهی زمین چندان خاص نبوده و منظومههای سیارهای دیگری با اجرام سیارهای مشابه زمین نیز در جهان هستی وجود دارد.
منبع: DigitalTrends
نظرات