بررسی سرفیس گو ۲ مایکروسافت؛ کوچک، اما کارآمد

لپ ‌تاپ‌های خیلی کوچک اما قدرتمند چند سالی می‌شود که از مد افتاده‌اند. کوچک‌ترین کامپیوتری که اپل می‌فروشد، صفحه‌ای ۱۳.۳ اینچی دارد. کوچک‌ترین لپ تاپ XPS دِل هم پنلی ۱۳.۴ اینچی دارد. اما مایکروسافت سرفیس Go 2 همه این ویژگی‌ها را کنار هم دارد.

سری Spectre X360 شرکت اچ پی هم در کوچک‌ترین حالت ممکن، ۱۳.۵ اینچ است و شرکت هم آن را در کلاس لپ ‌تاپ‌های ۱۴ اینچی دسته‌بندی می‌کند. لپ ‌تاپ‌های ۱۱ یا ۱۲ اینچی‌ای که شما می‌توانید بخرید (لپ ‌تاپ واقعی، نه تبلت‌هایی که قصد دارند خودشان را چیز دیگری جا بزنند)، اکثراً ارزان و کند هستند.

لپ تاپی کوچک برای کارهای کوچک

لپ‌ تاپ‌های مدرن، وزن و قاب صفحه متعادلی دارند که این دو مورد به راحت‌تر شدن کار با صفحه‌های ۱۳ اینچی یا بزرگ‌تر کمک می‌کند و از این رو، پیدا کردن یک لپ ‌تاپِ با کیفیتِ ۱۲ اینچی یا کوچک‌تر، تبدیل به چالشی بزرگ می‌شود.

اینجا همان جاییست که لپ تاپ سرفیس Go 2 مایکروسافت وارد می‌شود. ارزان‌ترین لپ تاپی که مایکروسافت می‌فروشد (بدون احتساب لپ تاپ SE که صرفاً برای آموزش است)، لپ تاپ Go 2 است که با قیمت ۵۹۹ دلاری و صفحه ۱۲.۴ اینچی‌اش، کوچک‌ترین و ارزان‌ترین لپ تاپ مایکروسافت نیز می‌باشد و وزنی کمتر از ۲.۵ پوند (۱.۱۳ کیلوگرم) دارد.

اما با این حال زیبایی طراحی و ویژگی‌های سری سرفیس را همچنان در خود حفظ کرده و ویژگی‌های آن شامل کیبورد راحت، اسپیکرها و میکروفون واضح، تر‌ک‌پد روان و نسبت ابعاد ۳:۲ می‌شود.

البته که قابل حمل بودن آن بی حکمت هم نیست. Go 2 گزینه‌های ذخیره‌سازی لپ تاپ‌های بزرگ‌تر را ندارد و پردازنده آن یک پردازنده اینتل Core i5 نسل ۱۱ است و ۸ گیگابایت رم و ۲۵۶ گیگابایت فضا برای حافظه ارائه می‌دهد. عمر باتری آن برای نیمی از یک روزی کاری هم کفاف نمی‌دهد.

این لپ تاپ قطعاً برای انجام کارهای سنگینی که از سخت افزار کار زیادی می‌کشند ساخته نشده و قطعاً مناسب گیمرها یا کسانی که فعالیت‌های گرافیکی و خلاقانه‌ دیگری دارند، نیست. این لپ تاپ برای کسانی است که صرفاً می‌خواهند ایمیل‌هایشان را به موقع چک کنند، با برخی از اسناد کار کنند، در اینترنت چرخی بزنند و قصد خرید لپ تاپی کوچک، سبک و بسیار قابل حمل را دارند. این قابل حمل و سبک بودن، در نام این لپ تاپ هم نمود پیدا کرده.

• جعبه گشایی مایکروسافت سرفیس لپ تاپ استودیو

لپ تاپ مایکروسافت سرفیس Go 2 اصول طراحی ساده‌گرایانه مایکروسافت سرفیس را حفظ کرده است؛ شکل گوهی آن با اولین نسل سری Go (که در سال ۲۰۲۰ عرضه شد) تقریباً مو نمی‌زند و شبیه به یک سرفیس ۴ کوچک شده هم می‌باشد.

این بار اما می‌توانید این لپ تاپ را علاوه بر آبی روشن، طلایی یا نقره‌ای، با رنگ سبز هم دریافت کنید که زیبا هم شده است و ظاهرا تب رنگ سبز، امسال از گوشی‌های همراه به لپ تاپ‌ها سرایت کرده است. با اینکه Go 2 ارزان‌ترین لپ تاپ مایکروسافت است، اما ظاهر آن این حس را القا نمی‌کند.

درست مانند لپ تاپ‌های سرفیس بزرگ‌تر، این یکی هم دری آلومینیومی دارد. هرچند مایکروسافت برخلاف سرفیس ۴، در قسمت پشتی آن از پنلی پلاستیکی استفاده کرده است که البته در تجربه من اصلاً تاثیر منفی‌ای نداشت. پیدا کردن لپ تاپی در این بازه قیمتی با این میزان راحتی و احساس خوب، به شدت سخت خواهد بود.

پورت‌های محدود دردسرساز

لپ تاپ Go 2 درست مانند نسل پیشین‌اش همان ترکیب پورت‌ها را دارد که البته کمی شلخته می‌باشد. یک پورت USB-A دارد، یک پورت USB-C دارد و یک جک ۳.۵ میلیمتری هدفون نیز دارد و پورت مغناظیسی سرفیس کانکت هم برای شارژ کردن موجود است.

شما می‌توانید از پورت USB-C برای متصل شدن به صفحه‌های نمایش خارجی یا شارژ کردن دستگاه استفاده کنید، اما دیگر از مزایای انتقال داده‌ای که Thunderbolt ارئه می‌دهد، بی نصیب خواهید ماند. لپ تاپ‌های سرفیس بزرگ‌تر مایکروسافت نیز درست مانند این مدل پورت‌های محدودی دارند، از این رو این کمبود برای این مدل، تعجب برانگیز نیست. اما تنها چند پورت USB دیگر، شما را از زندگی با دانگل نجات می‌‌دادند.

صفحه نمایش لپ تاپ Go 2 نیز مانند نسل قبلی‌اش باقی مانده؛ صفحه‌ای ۱۲.۵ اینچی با نسبت ابعاد ۳:۲ و پنل لمسی با رزولوشن ۱۰۲۴ در ۱۵۳۶.

• مایکروسافت سرفیس لپ تاپ SE معرفی شد

صفحه Go 2، روشن‌ترین یا پر پیکسل‌ترین صفحه بازار نیست، اما در آزمایش‌های من، سطح روشنایی آن به حداکثر ۳۶۰ نیت رسید که آنقدری است که بتوانم بدون مشکل زیادی، خارج از خانه و زیر یک چتر از آن استفاده کنم. در موقعیت‌های عادی در محیط بیرون، میزان روشنایی مناسب (حدود ۲۰۰ نیت) روی نوار لغزنده، حدود ۷۰ درصد بود. نکته‌ای که باید ذکر کنم این است که اگر می‌خواهید از Go 2 در محیط بیرون استفاده کنید، باید عینک‌های طبی پولاریزه خود را کنار بگذارید.

زمانی که من از عینک پولاریزه‌ام استفاده کردم، دیدم که صفحه نمایش سیاه است و تنها در صورتی دوباره رنگی می‌شد که لپ تاپ را ۹۰ درجه بچرخانم. من این مشکل را با مک بوک خودم و با همین عینک‌ها ندارم، پس این مورد چیزی است که احتمالاً مایکروسافت باید آن را برای دفعه بعدی تعمیر کند. زمان پاسخگویی صفحه لمسی آن نیز با اینکه همگام با انتظارات است، اما با قلم مایکروسافت سرفیس سازگار نیست.

مانند سایر کامپیوترهای سری سرفیس، صفحه مایکروسافت Go 2 نیز به خوبی تنظیم شده و دقت رنگ‌های آن نیز عالی است. صفجه آن دقیقا ۹۹ درصد از طیف رنگی RGB، ۷۴ درصد از طیف رنگی AdobeRGB و ۷۶ درصد از طیف رنگی P3 را پوشش می‌دهد. از این رو می‌توانید با خیال راحت از این لپ تاپ برای ویرایش عکس استفاده کنید و احتمالا به مشکلات زیادی هم بر نخواهید خورد.

رنگ‌بندی تحسین برانگیز

اما اکثر افرادی که این لپ تاپ را خریداری می‌کنند، احتمالا از رنگ‌بندی و کنتراست تصویر آن رضایت‌مند خواهند بود و رنگ‌پریدگی یا تغییر رنگی در آن مشاهده نخواهند کرد. آن‌ها همچنین از نسبت ابعاد ۳:۲ که نسبت به نسبت ابعاد ۱۶:۹ در این بازه قیمتی، میزان صفحه عمودی بیشتری در اختیارشان قرار می‌دهد، رضایت خواهند داشت و این کشیده‌تر بودن بالا و پایین لپ‌ تاپ، برای جستجو در اینترنت و کارهای مرتبط با اسناد مختلف، ایده‌آل است.

لپ تاپ Go 2 کیبوردی عالی دارد و علیرغم ابعاد کوچک لپ تاپ، دکمه‌ها فاصله مناسبی از هم دارند و آرام هستند. تنها گله من، نبود نور پس‌زمینه کیبورد است که البته در سایر لپ تاپ‌های این بازه قیمتی وجود دارد و بسیاری از لپ تاپ‌ها مشهور با قیمت‌های مشابه نیز از این ویژگی برخوردارند. ترک‌پد آن کوچک‌تر از چیزی است که در مک بوک‌های مدرن یا لپ تاپ XPS یافت می‌شود، اما با این حال برای جابه‌جا شدن، بالا و پایین کردن در صفحه و سایر کارهایی که نیاز به استفاده همزمان از چند انگشت دارد، بسیار عالی است و من مشکلی با آن نداشتم.

دکمه پاور آن در گوشه سمت راست و بالای کیبورد قرار دارد و حاوی یک اسکنر اثر انگشت از درون تعبیه شده برای تایید هویت شما با استفاده از Windows Hello می‎‌باشد (البته در نسخه‌های ارتقاء یافته، نه نسخه‌های پایه). کامپیوترهای سرفیس گران‌تر نیز از دوربین‌های تشخیص چهره استفاده می‌کنند، اما سنسور اثر انگشت سریع می‌باشد و کار کردن با آن راحت است و با وجود این سنسور، دل من برای تشخیص چهره تنگ نشده است. حتی نور ناچیزی در دورتادور اسکنر قرار دارد که به شما در هنگام باز کردن در لپ تاپ کمک می‌کند تا به راحتی آن را پیدا کنید.

دوربین لپ تاپ به جای یک سنسور 1080p که در سایر کامپیوترهای سرفیس یافت می‌شود، یک سنسور 720p دارد و اصلا دوربین خیره کننده‌ای نیست. اما با این حال بدترین دوربینی هم نیست که دیده‌ایم؛ تصاویر آن از دوربین XPS دِل یا دوربین 720p مک بوک M2 Pro 12 اینچی، دقیق‌تر است و جزئیات بیشتری هم دارد. دو میکروفون هم در کنار بلندگوهای لپ تاپ Go 2 تعبیه شده‌اند که به شما امکان برقراری تماس‌های صوتی و تصویری با وضوح خوبی را می‌دهند.

تمام مدل‌های لپ تاپ سرفیس Go 2 از همان پردازنده Core i5-1135G7 بهره می‌برند. این پردازنده، توانمند است و هیچ مشکلی در مدیریت کردن کارهای من که عبارتند از باز کردن دوجین پنجره در مرورگر، توئیتر، ایمیل، زوم و سایر برنامه‌های کاری پخش شده در چند دسکتاپ مجازی نداشت. اما با این حال اصلاً برای گیمینگ AAA یا کارهای گرافیکی و طراحی مناسب نیست.

ما این لپ تاپ را روی بنچمارک PugetBench و با برنامه Adobe Premiere Pro و به قصد سنجیدن و مقایسه آن با لپ تاپ‌های قوی‌تر امتحان کردیم و نمراه آن در این بنچمارک، ۱۵۵ بود. نمراتی که ما به طور معمول از لپ‌ تاپ‌هایی که کارت گرافیک مجزا و پردازنده‌های قدرتمندتر دارند می‌بینیم، چیزی نزدیک به ۷۰۰ است. پس اگر قصد ویرایش ویدئوهایی با کیفیت 4K دارید، سراغ این لپ تاپ نروید.، برای شما ساخته نشده.

نسخه پایه ۵۹۹ دلاری تنها با ۴ گیگابایت رم و حافظه ۱۲۸ گیگابایت عرضه می‌شود که اصلا کافی نیست. نسخه ۷۹۹ دلاری‌ای که من برای این نقد و بررسی استفاده کردم، از ۸ گیگابایت رم و ۲۵۶ گیگابایت حافظه برخوردار است و تنها مدلی که پیشنهاد خریدش را می‌دهم، همین مدل است. با هر نسخه‌ای که رم یا حافظه کمتری داشته باشد، دیر یا زود به مشکلاتی در عملکرد آن بر خواهید خورد. قیمت این نسخه، حدود ۱۰۰ دلار از لپ تاپ سرفیس Go  نسل اول با همین امکانات کمتر است، اما هنوز با ارزان بودن فاصله زیادی دارد.

علیرغم اندازه کوچک و وزن کم آن، لپ تاپ Go 2 فن دارد و صدای این فن کوچک به گوش می‌رسد و معمولاً آزاردهنده است. وقتی فن آن با سرعت پایین در چرخش است (سرعتی که به طور معمول با آن در حال گردش است) صدای کلیک گونه‌ای تولید می‌کرد که در صورتی که در اتاقی ساکت باشید، برایتان آزاردهنده خواهد بود.

البته با تعویض آن، مشکل سر و صدا رفع شد، پس ممکن است که این ایراد تنها مختص دستگاه من بوده باشد. در سرعت‌های بالاتر فن نیز صدای بادی تولید می‌کنند که در میان فن‌ها رایج‌تر است، اما به طور کلی زمان با این صدا برخورد کردم که در حال اجرای آزمایش‌های بنچمارک یا تماس در برنامه زوم بودم. قسمت زیرین لپ تاپ نیز داغ می‌کند، اما دستینه و مکان قرارگیری کف دست آن به طرز خوشایندی خنک می‌ماند.

باتری به شدت ضعیف

عمر باتری احتمالاً بزرگ‌ترین مشکلی است که با سرفیس Go 2 دارم. با حجم کاری معمولی که من در طول روز دارم و میزان روشنایی ۲۰۰ نیت، لپ تاپ کمتر از پنج ساعت دوام آورد. بسیاری از روزها مجبور بودم قبل از ظهر شارژر آن را به پریز بزنم تا مطمئن شوم که باتری آن در میان یک ملاقات یا هنگام کار کردن روی اسنادم تمام نخواهد شد.

با اینکه من عادت دارم باتری لپ تاپ را بسیار زودتر از همکارانم خالی کنم، اما بسیاری از لپ تاپ‌های ۱۳ اینچی به راحتی می‌توانند با زمانی دو برابر این لپ تاپ زیر فشار کاری من دوام بیاورند. پس اندازه کوچک و وزن کم این لپ تاپ باید خیلی برایتان مهم باشد که زیر بار عملکرد بد باتری آن بروید.

• بررسی مایکروسافت سرفیس گو ۳

در میان سر و صدای فن، گرمای قابل توجه و عمر باتری ضعیف، کاش مایکروسافت حداقل از یک پردازنده Arm در این کامپیوتر استفاده می‌کرد. بسیاری از پردانده‌های Arm، درست مانند آنچه در سرفیس پرو X وجود دارد، جدیدترین کامپیوتر اپل و تعدادی از کروم بوک‌ها، نیروی کافی برای هم‌خوانی با کامپیوتری مانند این را دارند و علاوه بر این، کمتر داغ می‌کنند، به فن نیازی ندارند و عمر باتری‌ آن‌ها نیز بهتر است. ویندوز ۱۱ با وجود Arm بهتر هم می‌شود و استفاده از پردازنده بر پایه معماری Arm در این کامپیوتر، حرکت درستی به نظر می‌رسد.

طی دورانی که از سرفیس Go 2 استفاده می‌کردم، به یاد لپ تاپ ۱۱ اینچی مک بوک اِیر و مک بوک ۱۲ اینچی تولید سال ۲۰۱۵ افتادم. هر دو لپ تاپ نام برده، لپ تاپ‌های رده بالای کوچکی بودند که با هدف سبک و قابل حمل بودن تا حد ممکن طراحی شده بودند. در همین حین هم از کیبورد، ترک‌پد و قابلیت‌های عالی دیگری بهره می‌بردند. البته آن‌ها هم وقتی پای باتری و پورت به میان می‌آمد، ایرادهایی داشتند.

لپ تاپ سرفیس Go 2 احساس نسخه مدرن آن لپ تاپ‌های جمع و جور را القا می‌کند؛ کامل، اما در عین حال همراه با همان محدودیت‌های همیشگی. این لپ تاپ گران‌تر از آن است که آن را به عنوان یک گزینه اقتصادی به حساب بیاوریم و باتری آن‌ هم آنقدری قوی نیست که بدون استفاده از پریز برق یک روز دوام بیاورد.