افراد زیادی در صنعت تکنولوژی در این‌باره حرف می‌زنند که بازی‌های موبایل چطور آینده این حوزه هستند. ما از چپ و راست این‌طور می‌شنویم که موبایل گیمینگ به زودی روی همه ابعاد زندگی انسان‌ها تاثیرگذار خواهد بود. با این حال، نیازی نیست نابغه باشیم تا بفهمیم بازی‌های محبوب استورها چندان هم بازتاب دهنده این موضوع نیستند.
در بهترین حالت، ما شاهد بازی‌هایی هستیم که برای تجربه برای چند دقیقه مناسب هستند اما هرگز ما را درون داستان یا گیم‌پلی غرق نمی‌کنند. اما چرا این‌گونه است؟ با وجود تمام نوآوری‌هایی که درون نرم‌افزار و سخت‌افزار گوشی‌های هوشمند روی داده است، شاید اکنون انتظار داشتیم این بازی‌ها بیش از این خودی نشان دهند.
- ۱۵ بازی نوستالژی که باید همین حالا روی گوشی خود نصب کنید
- آینده بازی های ویدیویی موبایل آماده تغییر است اما چطور؟
- بازی های ویدیویی چطور مهارت های اساسی افراد را بهبود می دهند؟
ولی مشکل بسیار فراتر از این موارد است. ما در ادامه شش دلیل ضعف بازی‌های موبایل در اعتماد به آینده‌ای را که ذکر کردیم، بازگو و بررسی خواهیم کرد. شاید با حل این مشکلات، بازی‌های موبایل تبدیل به همان چیزی شوند که در عصر کنونی خواهانش هستیم.
۱. بازی‌های پولی فروش خوبی ندارند
یک تفاوت بزرگ میان بازی‌های کنسولی و بازی‌های موبایل، مدل کسب و کار آن‌هاست. در حالی که بازی‌های کنسولی با هزینه‌های زیاد و دقت بالایی ساخته می‌شوند، بازی‌های رایگان موبایل قادر به انجام چنین کاری نیستند. طبق گزارش Statista.com تنها حدود سه درصد از تمام بازی‌های موبایل گوگل پلی استور، به شکل پولی عرضه می‌شوند. همین موضوع درباره اپ استور اپل هم صدق می‌کند.
این آمار نشان می‌دهند مردم علاقه‌ای به خرید بازی‌های موبایل ندارند و آن دسته‌ای هم که می‌خواهند در این زمینه پول خرج کنند، تنها از طریق خریدهای درون برنامه‌ای و ریزتراکنش‌ها این کار را انجام می‌دهند. پس توسعه دهندگان مجبور می‌شوند یا از مدل عرضه رایگان بازی‌های موبایل پیروی کنند یا به سمت توسعه بازی‌های کنسولی پیش بروند.
البته ما نمی‌گوییم عرضه رایگان بازی‌ها تحت این مدل کسب و کار، سودآور نیست. در حقیقت، طبق بررسی‌های BusinessInsider.in، بازی PUBG Mobile تنها در نوامبر ۲۰۲۱ میلادی نزدیک به ۲۴۵ میلیون دلار درآمدزایی کرده است. مشکل اصلی این روش عرضه بازی‌ها، محدود کردن توسعه دهندگان برای ساخت بازی‌هایی با سطح کیفی کنسول‌هاست.
اصلاً برای توسعه دهندگان معقول نیست که زمان و بودجه بسیار زیادی را روی یک بازی موبایل سطح بالا سرمایه‌گذاری کنند و به این دل ببندند که شاید کاربران برای اثر آن‌ها پول پرداخت کنند، آن هم زمانی که احتمالاً آن را به صورت رایگان بازی کرده‌اند!
۲. الگوریتم استورها فقط عناوین محبوب را مورد توجه قرار می‌دهد
ما می‌توانیم استورها را هم به دلیل وضع پیش آمده سرزنش کنیم. برای این که بهتر متوجه قضیه شوید، با ارائه چند آمار جدید پیش می‌رویم. طبق گزارش‌ها حدود ۲.۷ میلیون اپلیکیشن روی گوگل پلی و ۲ میلیون اپلیکیشن روی اپ استور منتشر شده‌اند.
بین ۱۱ الی ۱۳.۵ درصد از این اپلیکیشن‌ها بازی هستند. پلی استور گوگل به تنهایی دارای ۴۴۷۸۷۷ بازی در دسامبر ۲۰۲۱ میلادی بوده است. این یعنی اگر شما یک توسعه دهنده بازی، مخصوصاً تازه‌کار باشید، شانس موفقیت بسیار کمی دارید. در حقیقت بهتر است تمایز در میان این دریای عظیم از اپلیکیشن‌ها را فراموش کنید. حتی اگر کسی بتواند اپلیکشن شما را پیدا کند، خود معجزه است. استورهای آنلاین گوگل و اپل نیز به بهبود این وضعیت کمکی نمی‌کنند.
بیشتر مردم بعد از جست و جوی برای یک اپلیکیشن مناسب، تنها آیتم‌های بالای لیست را انتخاب می‌کنند. به همین خاطر، برنده‌ها به برنده بودن خود ادامه می‌دهند و همان‌طور که انتظار می‌رود، بازنده‌ها نیز به بازنده بودن. هیچ انگیزه و دلیلی برای استورها وجود ندارد تا از سایر توسعه دهندگانی که هیچ درآمدی را عاید آن‌ها نمی‌کنند، حمایت و پشتیبانی کنند. توسعه دهندگان جدید برای ورود به این شرایط باید شهامت بالایی داشته و حاظر به پذیرش این ریسک بزرگ باشند.
۳. انتظارات پایین مشتریان
در همین حین که تمام زمین و زمان را مورد سرزنش قرار می‌دهیم، نباید سهم خودمان از این قضیه را از یاد ببریم. احتمالاً شما هم به خوبی می‌دانید که مردم به چه دلایلی باور دارند بازی‌های موبایل، بازی‌های واقعی نیستند و دست به انتقاد از آن‌ها می‌زنند. گیمرها حتی انتظار ندارند بازی‌های موبایل خوب باشند، بنابراین با مشاهده این که این عناوین هر روز بدتر و بدتر می‌شوند، تعجب نمی‌کنند.
موبایل گیمینگ به عنوان یک منبع سرگرمی رو به گسترش شناخته می‌شوند، چیزی که شما می‌توانید آن را به سادگی به نفع چیزی دیگری کنار بگذارید. به عبارت دیگر، هیچ مکانیزم بازخوردی برای بازی‌های موبایل وجود ندارد. اکثر افراد اگر از یک بازی موبایل لذت نبرند، آن را حذف کرده و یکی دیگر را نصب می‌کنند، به این امید که حداقل مورد بعدی به اندازه قبلی ناامید کننده نخواهد بود.
این شرایط درباره بازی‌های کنسول یا رایانه‌های شخصی صدق نمی‌کند. جامعه گیمرها به این عادت خود بسیار حساس هستند، پس مدام دنبال یافتن مشکلات و بهبود می‌گردند. چنین رویه‌ای یک سیستم بازخورد ایجاد می‌کند تا توسعه دهندگان بازی‌های بهتری بسازند. به همان اندازه‌ای که بعضی از نقد و بررسی‌های منفی ظالمانه هستند، به همان اندازه در بازتاب خطاها و مشکلات خوب عمل می‌کنند. در زمینه بازی‌های موبایل، این سطح از اشتیاق و تعهد اصلاً وجود ندارد.
۴. کنترل‌های ضعیف صفحه لمسی
تا زمانی که کنترلرهای مخصوص گوشی‌های هوشمند را تهیه نکنید، کنترل لمسی عادی آن‌ها به هیچ عنوان قادر به رقابت با کنترلر کنسول‌ها نیست. تمام دکمه‌های کنترل بازی در گوشی‌های هوشمند، باید درون نمایشگر فشرده و محدود آن‌ها قرار بگیرند.
با توجه به این محدودیت، این کنترل‌ها معمولاً یا به شدت کوچک یا به شدت بزرگ طراحی می‌شوند، بنابراین در روند گیم‌پلی خلل ایجاد می‌کنند و در نهایت، تجربه بازی چندان مطلوبی ایجاد نمی‌کنند. توسعه دهندگان برای حل کردن این مشکل، مجبور به صرف منابع اضافه هستند.
۵. فقدان حافظه مجزا برای بازی‌ها
گوشی‌های هوشمند برخلاف کنسول‌ها مجبور به ذخیره کردن تصاویر، ویدیوها، آهنگ‌ها، اسناد، اپلیکیشن‌ها، فایل‌ها و … هستند. به همین خاطر حافظه و نحوه استفاده از آن‌ها از دیرباز یک مشکل بزرگ در گوشی‌های هوشمند تلقی می‌شود. اگر بخواهیم منصف باشیم، تاکنون گوشی‌هایی هم با حافظه ۱ ترابایتی به بازار عرضه شده‌اند اما از آن‌جایی که حافظه بیشتر به معنای قیمت بالاتر است، هنوز به همه‌گیری نرسیده‌اند.
به همین دلیل است که در حال حاضر تنها پرچم‌داران قادر به استفاده از این مزیت هستند. از طرفی پرچم‌داران اغلب در میان پرفروش‌ترین گوشی‌های هوشمند جا نمی‌گیرند بلکه گوشی‌های اقتصادی و میان‌رده این موفقیت را کسب می‌کنند. همان‌طور که گفتیم، حافظه چندان زیادی برای این گوشی‌ها در نظر گرفته نمی‌شود.
۶. فقدان پلتفرم‌های استاندارد سازی شده
گوشی‌های هوشمند برخلاف کنسول‌هایی مانند ایکس باکس و پلی استیشن که برای بازی کردن استاندارد شده‌اند، در شکل‌ها، اندازه‌ها و پیکربندی‌های مختلفی روانه بازار می‌شوند. این قضیه در سمت پلتفرم اندروید شدت بیشتری هم دارد و بدون شک گوشی‌های اندروید گستردگی بیشتری در بازار جهان دارند.
آیفون‌ها به علت پیکربندی‌های کمتر، برای ساخت بازی‌ها و توسعه اپلیکیشن‌ها گزینه بهتری تلقی می‌شوند. به همین دلیل است که توسعه دهندگان بیشتر اوقات، ابتدا اپلیکیشن‌ها و آپدیت‌هایشان را ابتدا برای iOS و سپس برای اندروید عرضه می‌کنند.
به خاطر وجود این حجم از رقابت بالا و در نتیجه تفاوت فاحش میان گوشی‌های هوشمند متفاوت حتی از یک برند، بسیار سخت است که توسعه دهندگان بازی‌هایشان را براساس هر دستگاه بهینه‌سازی کنند.
این مشکل تنها دو را پیش روی آن‌ها می‌گذارد: ساخت بازی‌های ضعیفی که همه قادر به دانلود و اجرای آن‌ها روی گوشی خود باشند یا ساخت بازی‌های بسیار خوبی که تنها عده کمی قادر به تجربه آن‌ها هستند. حتی بدون این که فکر کنیم، مشخص است که گزینه اول بازار بازی‌های موبایل را قبضه کرده است.
بازی‌های موبایل پتانسیل‌های بیشتری دارند
بازی‌های موبایل پتانسیل خارق‌العاده‌ای دارند که تاکنون ما صرفاً اندکی از آن را دیده‌ایم. در مقایسه با سایر پیشرفت‌های دنیای تکنولوژی، وقت بازی‌های موبایل را در کنار عناوین کنسول و رایانه‌های شخصی قرار می‌دهیم، عجیب است که این پلتفرم محبوب تا چه اندازه نسبت به زمان خود عقب‌تر است.
در میان تمام شرکت‌ها، اپل با پیشی گرفتن از اندروید گوگل، بیشترین درآمد را از زمینه بازی‌های موبایل به خود اختصاص می‌دهد. با این حال، بازی‌هایی نظیر Candy Crush و Temple Run اپ استور را فرا گرفته‌اند، آثاری که در غوطه‌ور کردن مخاطب حرفی برای گفتن ندارد و سطح کیفی آن‌ها قابل بحث نیست.
بسیاری از مردم جهان بازی‌های موبایل را از دریچه‌ای می‌نگرند که در آن اثری از سرگرمی واقعی یا موضوعی حرفه‌ای نیست، بلکه تنها عملی است برای گذراندن زمان.
نظرات
چرا مردم باید این همه برای یه موبایل بکنند؟