در حال حاضر، علاقه زیادی به استفاده از فناوری‌های پیشرفته برای زندگی در سیلیکون ولی وجود دارد. با این حال، به نظر می‌رسد که دانشمندان در EPFL (مؤسسه فناوری فدرال سوئیس) و موسسه بیوانفورماتیک سوئیس هنوز به دنبال چشمه‌‌ی واقعی برای جوانی ابدی هستند. با کشف بیومولکول‌های متابولیت یک گام به این منظور نزدیک‌تر می‌شود که می‌تواند به کاهش روند پیری کمک کند.
یک مطالعه تازه منتشر شده در مجله Nature Metabolism نشان دهنده خواص امیدوار کننده یک ترکیب به نام Urolithin A) UA) است. این ترکیب حاوی بیومولکول‌هایی است که در میوه‌هایی مانند انار یافت می‌شود. اگر چه این امر پیری را به طور کامل متوقف نخواهد کرد، اما امید است که UA بتواند از طریق بهبود عملکرد میتوکندری‌ها (اندام‌های کوچک که آزادانه درون سلول‌ها حرکت نموده و انرژی را انتقال می‌دهند) فرایند پیری را کند کنند. همزمان با بالا رفتن سن، بدن ما به طور طبیعی توانایی تمیز کردن میتوکندری‌های ناکارآمد را از دست می‌دهد، در نتیجه باعث تضعیف بافت‌ها و از دست دادن ساختار توده عضلانی می‌شود.
محققان برای مطالعه خود ۶۰ نفر با سن بالا را آزمایش کردند که همه آنها سلامت خوبی داشتند اما از زندگی سالمی برخوردار نبودند. شرکت کنندگان به چهار گروه تقسیم شدند: به یک گروه دارونما و دوزهای دیگر از ویتامین D در دوزهای ۲۵۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میلیگرم داده شد. این مدت ۲۸ روز ادامه داشت. نتایج نشان داد که UA یک فرایند را افزایش می‌دهد که بوسیله‌ی بدن آن توده میتوکندری را بالا می‌برد. این همان چیزی است که با ورزش منظم اتفاق می‌افتد، اما این مطالعه همچنین نشان داد که بدون تمرین منظم، مصرف خوراکی این ماده هیچ خطر خاصی برای سلامتی انسان‌ها ندارد.
Johan Auwerx، استاد آزمایشگاه EPFL در این آزمایش گفت:
آخرین یافته‌های این پرونده نشان می‌دهد که UA برای سلامت انسان مفید است.
این پروژه آخرین قطعه از تحقیقاتی است که ماهیت بالقوه سودمند UA را نشان می‌دهد. مطالعات قبلی نشان داده که ممکن است طول عمر کرم‌های خاص را تا ۴۵٪ افزایش دهد و همچنین استقامت بیشتری را برای آنها ایجاد کند. مطمئنا، طول عمر این حیوانات نسبت به انسان خیلی کوتاه است (طول عمر کرم فقط چند ماه است). با این حال، دانشمندان در حال جمع آوری شواهد بیشتر هستند که نشان می‌دهد ما می‌توانیم طول عمر بیشتری با کمک این مواد داشته باشیم. ما مشتاقانه در انتظار آزمایش‌های بالینی در آینده هستیم.
تا آن زمان، ما تنها باید به ربات‌هایی اتکا کنیم که می‌توانند ضمیر ناخود را در خود ذخیره کنند.
نظرات