کنترل حشرات ناقل بیماری، به کمک هوش مصنوعی میسر شد

دانشمندان در طی پروژه‌ای قصد دارند تا با کنترل زاد و ولد حشرات ناقل بیماری «تب دنگی» در سنگاپور از گسترش این بیماری در این منطقه جلوگیری کنند. در ادامه‌ی خبر با تکفارس همراه باشید

حشرات کوچک و آثار بزرگ

در بسیاری از بخش‌های دنیا، حشرات نقشی بزرگتر از یک مزاحمت شبانه و یا صبحگاهی را به وجود می‌آورند. آن‌ها در برخی مناطق عواملی را با خود حمل می‌کنند که امروزه عامل ۷۲۵ هزار مرگ را به طور سالانه بر عهده دارد.

در سنگاپور، با این حال این اثر آنچنان از کنترل خارج نشده است و همچنان تا تبدیل شدن به یک معضل فاصله‌ی زیادی دارد. در این منطقه برخی از حشرات حامل بیماری تب دنگی (dengue fever) می‌باشند اما این حشرات به صورت سالانه چیزی در حدود کمتر از ۱۰۰۰ نفر را با این بیماری درگیر می‌کنند و خطر آنچنانی را به وجود نمی‌آورند. به دلیل شرایط جغرافیایی خاصی که این منطقه دارد می‌توان از آن به عنوان یک منطقه‌ی آزمایشی استفاده کرد. سنگاپور یک شهر و در عین حال یک جزیره می‌باشد و می‌توان به راحتی به این موضوع پی‌ برد که خلاص شدن از شر یک عامل بیماری که توسط حشرات منتقل می‌شود به چه میزان تلاش و مهارت نیاز خواهد داشت و با دستکاری ژنتیکی حشرات می‌توان از این قضیه مطمئن بود که در صورت اشتباه پیش رفتن اوضاع کنترل آن‌ها چالش سنگینی را به بار نخواهد آورد.

Alphabet نام شرکتی است که قصد انجام چنین کاری را دارد.  Alphabet یک شرکت مراقبت‌های بهداشتی می‌باشد و امیدوار است که بتواند به این مهم دست یابد. این کمپانی در همکاری نزدیک با آژانس محیط زیستی سنگاپور برنامه دارد تا حشرات نری را آزاد کنند که دارای باکتری Wolbachia می‌باشد. این باکتری یک باکتری طبیعی می‌باشد که قابلیت این را داراست تا توانایی حشرات را در حمل عامل بیماری کاهش دهد و همچنین این باکتری مانع می‌شود تا فرآیند تخم گذاری حشرات به طور کامل پیش برود و به بیانی دیگر این باکتری حشرات را عقیم می‌کند.

چالش بعدی ،مرتب سازی حشرات

شرکت Verily از هوش مصنوعی چابک خود به عنوان ضمانت اطمینان در آزمایش آزاد سازی حشرات در سنگاپور استفاده می‌کند. آن‌ها تضمین خواهند کرد که این آزمایش تنها شامل حال حشرات جنس نر خواهد شد و موجودات دیگری را تحدید نخواهد کرد. بر خلاف جنس ماده، نرها نه انسان‌ها را می‌گزند و نه توانایی حمل بیماری را دارند، ولی در حالتی دیگر اگر حشرات جنس ماده در محیط رها سازی شوند بدون توجه به اینکه از باکتری Wolbachia برخوردار باشند یا خیر، در هر صورت در تماس بودن با این نوع از حشرات احتمال بروز بیماری در فرد را افزایش داد و در نهایت باعث افزایش تعداد انسان‌های مبتلا به بیماری می‌شوند.

به موجب اطمینان در مورد اینکه هیچ حشره‌ی ماده‌ای در محیط سنگاپور آزاد نشود، شرکت Verily از یک سیستم اتوماتیک جهت پرورش میلیون‌ها حشره استفاده خواهد کرد. سپس این دستگاه ،یک هوش مصنوعی و الگوریتم‌های بصری کامپیوتری را به خدمت گرفته تا در پروژه‌ی Wolbachia توانایی جداسازی و مرتب سازی جنس نر از ماده را داشته باشد. سازندگان بسیار مصر هستند که این ابتکارشان موثر واقع خواهد شد. این کمپانی پیش از این پروژه ،در پروژه‌ی دیگری در طی سال اخیر با دولت استرالیا نیز هم کمک کرده بود و در طی آن پروژه‌ی مشابهی را در منطقه‌ی Queensland اجراء کردند که در نتیجه‌ی آن، این شرکت موفق شد تا از گسترش بیماری تب دنگی در منطقه‌ی نامبرده جلوگیری کند.

یک شرط بندی امن‌تر

خوشبختانه این تنها راه حل فوق پیشرفته‌ای نیست که تا به حال به ذهن دانشمندان در مورد حل مشکل این حشرات مزاحم رسیده است. محققین همچنین با استفاده از فن‌آوری ویرایش ژنتیکی CRISPR توانسته‌اند تا تا ژنتیک حشرات مورد نظر را به سمت خاصی منحرف کنند تا در نهایت به یک جهش یافتگی دست یابند که در طی آن حشرات قابلیت تولید مثل و گسترش بیماری را در محیط اطراف نداشته باشند.

با این حال، این برنامه مورد هشدار دانشمندان قرار گرفته است. آن‌ها بیان می‌کنند اورگانیزم‌های بازسازی شده از نظر ژنتیکی توانایی این را دارند تا بر روی اکو سیستم به طرز غیر قابل پیشبینی تاثیر بگذارند، راه‌هایی که حتی ممکن است محققان آن را احساس نکنند و آثار زیانبارشان در طولانی مدت معلوم شود. و زمانی از فاجعه‌ی احتمالی خبر دار شویم که حشرات جهش یافته با باقی جمعیت حشرات ترکیب شده و تمایز و جمع آوری آن‌ها تقریبا غیر ممکن خواهد شد.

قبل از اینکه ما بخواهیم دست به انجام هر یک از این راه‌های خطرناک بزنیم ابتدا باید به این ایده هم یک نیم نگاهی داشته باشیم که شاید بهتر باشد در گام اول از همان روش ابتدایی از یک نوع باکتری کار را آغاز کنیم .آزمایشی که در سنگاپور در حال جریان است، محیط آموزشی و تمرینی خوبی برای دانشمندان خواهد بود تا اطلاعات کافی در مورد روش‌های به کار رفته دریافت کنند و در نهایت به این سوال کلی پاسخ بدهند که آیا ارزشی در انجام این آزمایشات در ابعاد بزرگتر و حل مشکلات عظیم‌تر وجود دارد یا خیر. در ادامه‌ی اخبار با تکفارس همراه و نظراتتان را با ما به اشتراک بگذارید.