سنتور‌ها (Centaur)، آیا این موجودات افسانه‌ای را می‌شناسید؟ موجوداتی با نیم تنه‌ی انسانی و پایین تنه‌ای مشابه چهارپایان یا بهتر بگوییم اسب‌ها. این موجودات هم اکنون ایده‌ی ساخت یک ربات اکتشافی و نجات را تشکیل داده‌اند.
Centauro نام رباتی اکتشافی است که توسط دانشمندان دانشگاه Istituto Italiano di Tecnologia ساخته شده است. این ربات با داشتن چهار پای چرخ دار و دو دست که از قضا به فنون کاراته هم احاطه‌ی کامل دارند؛ شاید آینده‌ی ربات‌های کاشف را در آینده شکل بدهد.
Centauro، یکی از آخرین طرح‌های پیشنهادی از جانب دانشمندان برای ارائه بهترین شکل بدنی کارآمد در عملیات نجات و اکتشاف در حوادث انسانی و یا بلایای طبیعی است. سابق بر این معمولا این دسته از ربات‌ها مشابه آناتومی انسان ساخته می‌شدند، به این معنی که غالب این دسته از ربات‌ها دو دست و دو پا داشتند اما هم اکنون با گذشت زمان تعداد دانشمندانی که معتقدند مدل جایگزین شده آزادی عمل بیشتری به ربات‌ها برای انجام عملیات میدهد، در حال افزایش است. Centauro به کمک چهار پای چرخ دار خود، از نظر حفظ تعادل نسبت به همتای انسان گونه‌ی خود عملکرد بهتری دارد و در شرایط سخت تر خود را اثبات کرده است. اما با وجود ایجاد تغییراتی در پایین تنه، بالا تنه‌ی این ربات همانند سابق تغییر بنیادینی نکرده است، بالاتنه این ربات شامل دو دست که به سمت جلو مایل شده‌اند، می‌شود که قابلیت تعامل با اشیائی از قبیل در و ابزار مختلف را دارد. (و یا همانطور که در ویدئوی زیر مشاهده می‌کنید، دست‌های این ربات به فنون کاراته نیز آشنا است که با استفاده از آن توانایی بریدن قطعات چوبی را دارد.)
همانطور که توسط خبرگزاری IEEE Spectrum گزارش شد، طراحی به کار رفته در ربات Centauro، بر گرفته از ربات دیگری به نام Momaro است. Momaro نام رباتی ،سنتور گونه است که پیش از این توسط دانشمندان دانشگاه Bonn طراحی شده بود. Momaro در طی مسابقات DARPA’s Robotics Challenge که در سال ۲۰۱۵ به وقوع پیوست، به عنوان بهترین ربات اروپایی مسابقات انتخاب شد. این ربات در طی مسابقات نام برده، با یک سری از وظایف مربوط به عملیات اکتشاف و نجات روبرو شد، همانطور که پیشبینی می‌شد ایده‌ی این ربات نسبت به سایر ایده‌ها عملکرد چشمگیر‌تری داشت. قهرمانان دیگر این دوره از مسابقات نیز همانند Momaro از یک طراحی دوگانه بهره می‌بردند که این موضوع شامل حال تیم قهرمان مسابقات یعنی دانشگاه KAIST از کشور کره‌ی جنوبی نیز می‌شود، در طراحی ربات ساخته شد این تیم قابلیت تبدیل از حالت پاهای پدالی به پاهای چرخ دار وجود داشت.
اما بازگردیم به ربات اصلی Centauro، این ربات در حال حاضر قدی معادل ۱٫۵ متر دارد و وزن آن ۹۳ کیلوگرم می‌باشد و علاوه‌ی بر این‌ها جنس این ربات، تشکیل شده از آلیاژی از فلزهای سبک وزن است، فلزاتی از قبیل آلومینیوم که توسط یک پوسته پلاستیکی پوشانده شده است. این پوسته‌ی پلاستیکی به وسیله‌ی پرینترهای سه بعدی و کاملا مناسب این ربات طراحی شده. این ربات در حال حاضر در حالت شارژ کامل تا ۲٫۵ ساعت کار کرده و در همه‌ی مواقع قابلیت کنترل توسط اوپراتور انسانی را دارد.
نکته‌ی اصلی و مهمی که باعث موفقیت تجاری این محصول شده است تنها در یک کلمه خلاصه می‌شود: ارتجاع. هر کدام از دست‌ها و پاهای این ربات تا ۶ درجه آزادی دارند و این ربات از نقاط مرکزی همانند پهلو، زانو و مچ توانایی چرخش دارد و این به آن معناست که ربات مورد بحث ما قابلیت داشتن حالت‌های بدنی فراوان و مختلفی را دارد، که از این حالت‌ها به عنوان مثال می‌توان به حالت ایستاده‌ی چرخدار اشاره کرد این حالت زمانی کاربرد دارد که ما به سرعت عمل و حرکت سریع نیاز داریم و یا حالت نیم خیز یا «حالت عنکبوت» که دست شما را برای اجرای عملیات مختلف باز کرده و تعادل بیشتری را برای شما فراهم می‌کند. این ربات همچنین قابلیت عبور از روی آوار و بالار رفتن از پله‌ها را نیز کسب کرده است.
مطمئنا طراحی یک ربات برای عملیات اکتشاف و نجات افراد خود یک مسئله‌ی چالش‌زا است اما هم اکنون که پژوهش‌گران از این مرحله عبور کرده‌اند باید به دنبال راهی برای کنترل راحت این ربات بگردند و پس از آن ربات را حتی برای شرایط سخت‌تر و سعب العبورتر آموزش دهند. کسی چه می‌داند، شاید در آینده بشر شاهد این باشد که ربات‌های سنتور گونه، جانش را در موقعیت‌های خطرناک نجات میدهد. این راه هم یکی از هزاران راهی است که می‌توان پای افسانه‌ها را به دنیای واقعی کشاند. نظر شما چیست؟ آیا ربات‌ها در صحنه‌ی عمل هم تا به حال کارایی خود را اثبات کرده‌اند؟
نظرات