تحقیقات جدید نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی بین استفاده از گوشی هوشمند و از دست دادن حافظه در نوجوانان است

آیا به خاطر نمرات پایین فرزندتان در مدرسه ناراحت هستید؟ شاید مشکل فرزند شما عادات مطالعه یا عدم تمرکز او در کلاس درس نباشد. گزارش‌های جدید نشان می‌دهد که گوشی هوشمند او ممکن است مقصر باشد. گزارش منتشر شده از سوی Environmental Health Perspectives  در سوئیس می‌گوید که تنها با یک سال استفاده از گوشی‌های هوشمند، مغز یک نوجوان تحت تاثیر تابش ناشی از دستگاه در طول تماس تلفنی قرار می‌گیرد.

این نتیجه یک مطالعه انجام شده در حدود ۷۰۰ نوجوان ۱۲ تا ۱۷ ساله است. تستهای حافظه‌ی کلامی‌ و تصویری تقریبا یک سال پس از انجام آزمون‌های پایه از این افراد گرفته شده است. نتایج نشان داد افرادی که در معرض اشعه RF-EMR قرار گرفته‌اند امتیازات پایین‌تری را در تست حافظه‌ی تصویری بدست آورده‌اند. این اشعه توسط گوشی‌ها در طول تماس‌های تلفنی ساطع می‌شوند. به طرز عجیبی، محققان دریافتند که نمره حافظه کلامی‌ با افزایش میزان مواجهه با ترافیک داده بهبود می‌یابد. از آنجایی که یک کاربر راست دست، در هنگام تماس تلفنی از گوش راست خود استفاده می‌کند، آمار نشان می‌دهد که راست دست‌ها بیشتر از بقیه  از کاهش تدریجی حافظه رنج می‌برند. به این ترتیب مارتین روزلی، یکی از نویسندگان این تحقیق، به این نتیجه رسید که نتایج مطالعه “ممکن است نشان دهد که در واقع RF-EMF جذب شده توسط مغز مسئول ارتباطات مشاهده شده است.”

برای نوجوانانی که اساسا از تلفن خود برای بازی کردن، مرور وب یا ارسال متن استفاده می‌کنند، خبر خوب این است که این فعالیت‌ها مقدار کمی‌RF-EMF را به مغز ساطع می‌کند و تغییرات قابل توجهی در حافظه‌ی کاربرانی که روی این ویژگی‌های گوشی هوشمند تمرکز دارند، مشاهده نشده است. برای کاهش خطرات ناشی از انتشار RF-EMF در گوشی هوشمند، کاربران می‌توانند در هنگام تماس تلفنی از هدفون یا از ویژگی بلندگو در دستگاه استفاده کنند.

برای روشن شدن قضیه، مطالعه یادآوری می‌کند که نتایج ” تا زمانی که در سایر جمعیت‌ها تأیید شوند، باید با احتیاط مورد تفسیر قرار گیرند”. روزلی می‌گوید که نتایج مطالعه ممکن است تحت تاثیر بلوغ باشد که ” هم بر استفاده از تلفن همراه و هم بر شرایط شناختی و رفتاری شرکت کننده تاثیر می‌گذارد.”

خلاصه ای از نتیجه‌ی تحقیقات می‌گوید:

شواهد اولیه ما نشان می‌دهد که RF-EMF ممکن است بر توابع مغز مانند حافظه تصویری در مناطقی که بیشتر در معرض استفاده از تلفن همراه قرار می‌گیرند، تأثیر بگذارد. یافته‌های ما شواهد قانع کننده‌ای از اثرات علی را ارائه نمی‌دهد و باید با احتیاط تفسیر شده و در سایر جمعیت‌ها هم تایید شود. هنوز معلوم نیست که فرایندهای مغز می‌تواند به طور بالقوه تحت تاثیر قرار گیرد و چه مکانیزم بیوفیزیکی ممکن است نقش داشته باشد. می‌توان با اجتناب از مواجه شدن در موقعیت‌هایی که به شدت مغزرا تحت تاثیر قرار می‌دهد –مثلا استفاده از تلفن همراه با حداکثر قدرت در نزدیک گوش در هنگام بد بودن سیگنال- خطر را به حداقل رساند.