وقتی یک واقعهی طبیعی همانند طوفان در شرف وقوع باشد، خبرگزاریهای مربوطه نیاز به کوچکترین جزئیات این وقایع دارند تا برای اطلاع رسانی به شهروندان و افرادی که جانشان در خطر است از این اطلاعات استفاده کنند. پیشبینی زمان وقوع، شدت و محدودهی تحدید کنندهی این وقایع میتواند بین مرگ و زندگی شهروندانی که در معرض خطر قرار دارند تفاوت ایجاد کند.
خوشبختانه، هوش مصنوعی به کمک این علم آمده است تا محققان در انجام پیشبینیها حتی دقیق تر از گذشته عمل کنند.
در روز سه شنبه، روزنامهی وال استریت با انتشار مقالهای به بررسی روشهای مختلفی که شهرهای آمریکای شمالی با استفاده از هوش مصنوعی در پیشبینی وقایع طبیعی استفاده کردهاند ،پرداخت. بر اساس این مقاله، این سیستمهای نوین پیشبینی کننده، مسیر پاسخ دهی تیمهای اورژانسی به مردمی که در پس از وقوع واقعه به کمک احتیاج داشتهاند را هموار تر از همیشه کردهاند.
قدرتی برای مردم
در مقالهی مجلهی وال استریت ژورنال به چندی از سیستمها که به این منظور به وجود آمدهاند اشاره شده است. از جملهی این سیستمها میتوان به ابزار پیشبینی کنندهی قطع جریان برق هوش مصنوعی محور ساخته شده توسط شرکت IBM اشاره کرد. این سیستم ترکیبی از آب و هوای گذشتهی یک محیط و شرایط آب و هوایی حال حاضر آن محدوده را آنالیز می کند تا به این طریق بتواند احتمال قطع برق را در آن محدوده پیشبینی کند. این ابزار در حال حاضر قابلیت پیشبینی با احتمال ۷۰ درصد صحت قطعی برق در طول ۷۲ ساعت آینده را داراست و با پیش آمدن طوفان به محدودهی مورد نظر احتمال پیشبینی درست این سیستم نیز افزایش مییابد.
نکتهی دیگر پراهمیت استفاده از این نوع سیستمها این است که هوش مصنوعی می تواند به تیم اورژانس در پیدا کردن افراد در خطر پس از وقوع حوادث طبیعی مانند زلزله، آتش سوزی، و دیگر موارد کمک کند. دانشمندان اسکاتلندی سیستم دیگری را توسعه دادهاند که به منظور شناسایی موارد سیل زا در مناطق شهری به ترکیبی از هوش مصنوعی و دادههای منبع متراکم (crowdsourced) وابسته است. همچنین سیستمهای هوش مصنوعی دیگری نیز برای پیشبینی وقایای طبیعی وجود دارند که وال استریت ژورنال به آنها اشاره نکرده است.
یک سرمایه گزاری سود آور
چنین سیستمهایی که پیشتر از آنها نام بردیم، در حال حاضر به حکومتهای محلی و شهرها به منظور تخصیص منابعشان در طی وقوع حوادث طبیعی، کمک میکنند، اما همانطور که در مقالهای که توسط یک محقق از دانشگاه کنتاکی شرقی به این نکته اشاره کرد، همچنان کسی از این سیستمها در مقیاس بزرگ استفاده نمیکند به همین دلیل مردم در مورد صحت عملکرد آن اطمینان ندارند و متعاقبا سرمایه گزاران در این حالت ممکن است که در مورد سرمایه گزاری روی این پروژه در ابعاد بزرگ دچار تردید شوند.
اما با وجود موفقیتهای به دست آمده در ابعاد کوچکتر و پروژههای مشابه در این زمینه، مدت زیادی طول نخواهد کشید که حکومتهای بزرگتر به این نتیجه برسند که سرمایه گزاری بر روی هوش مصنوعی پیش بینی کنندهی حوادث طبیعی، نتیجه بخش خواهد بود.
نظرات