چگونه پاسوردی مطمئن داشته باشیم ؟ | قسمت اول - تکفارس 
چگونه پاسوردی مطمئن داشته باشیم ؟ | قسمت اول - تکفارس 

چگونه پاسوردی مطمئن داشته باشیم ؟ | قسمت اول

۱ فروردین ۱۳۹۲ - 12:19
چگونه پاسوردی مطمئن داشته باشیم ؟ | قسمت اول - تکفارس 

چگونه پاسوردی مطمئن داشته باشیم ؟ | قسمت اول

با توجه به حساسیت و اهمیت و نگه داری اطلاعات در هنگام عبور از هر نوع شبکه با توجه به اینکه هر شخصی می تواند در شبکه استراق سمق یا به اصطلاح یک اسنیفر باشد تا به اطلاعات شما به هر نحوی دست پیدا کند.می بایست به نوعی از رمز گزاری ها متکی شد که این اسنیفر ها به خواسته های شوم خود نرسند و اطلاعات شخص یا شرکت به سلامت و بدون اسنیف کردن به مقصد برسد.بر خود واجب دانسته که در تا در مورد این حفاظت اطلاعات به صورت رمزگزاری شده و تحقیقات و توضیحات را به صورت کامل در اختیار بازدیدکنندگان محترم قرار دهیم و نا گفته نماند که داده های این مقاله بر اساس تحقیقات و مطالعاتی است که در سایت های بزرگ و مهندسین که در فروم های بزرگ مشغول به کار هستند اخراج شده است.   رمز گزاری یعنی تبدیل اطلاعات به یک شکل غیر قابل فهم و انتقال آن و سپس برگرداندن اطلاعات رمز شده و به حالت اولیه و قابل خواندن.عناصر مهمی که در فرایند رمزگزاری مورد استفاده قرار میگیرند ، به شرح زیر است :

۱ – معرفی و اصطلاحات

رمزنگاری علم کدها و رمزهاست.یک هنر قدیمی است و برای قرنها به منظور محاظفت از پیغامهایی که بین فرماندهان ، جاسوسان ، عشاق و دیگران ردوبدل میشده ،استفاده شده است تا پیغام های آنان محرمانه بماند.هنگامی که با امنیت دیتا سر و کار داریم ، نیاز به اثبات هویت فرستنده و گیرنده ی پیغام داریم و در ضمن باید از عدم تغییر محتوای پیغام مطمئن شویم.این سه موضوع ، یعنی محرمانه بودن ، تصدیق هویت و جامعیت در قلب امنیت ارتباطات دیتای مدرن قرار دارند و می توانند از رمزگزاری استفاده کنند.اغلب این مسئله باید تضمین شود که یک پیغام فقط میتواند توسط کسانی خوانده شود که پیغام برای آنها ارسال شده است و دیگران این اجازه را ندارند.روشی که تایین کننده ی این مسئله باشد ” رمز نگاری ” نام دارد .رمزنگاری هنر نوشتن به صورت رمز است به طوریکه هیچ کس به جز گیرنده نتواند محنوای آن پیغام را بخواند.

رمز نگاری مخفف ها و اصطلاحات مخصوص به خود را دارد .برای درک عمیق تر و به مقداری از دانش ریاضیات نیاز است.برای محافظت از دیتای اصلی  ( که با عنوان Plaintext ” شناخته میشود ) ، آن را با استفاده از یک کلید ( رشته ای محدود از بیتها ) به صورت رمز در می آوریم تا کسی که دیتای حاصله را میخواند قادر به درک آن نباشد.دیتای رمز شده ( که به عنوان ciphertext شناخته میشود ) به صورت یک سری از بیتهای بی معنی بدون داشتن رابطه ی مشخصی با دیتای اصلی به نظر می رسد.برای حصول متن اولیه دریافت کننده آنرا رمزگشایی میکند.یک شخص ثالث ( مثل یک هکر ) می تواند برای اینکه بدون دانستن کلید به دیتای اصلی دست یابد ، کشف رمز نوشته کند.به خاطر داشتن وجود این شخص ثالث بسیار مهم است.

ادامه دارد ..

مطالب مرتبط سایت

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید