رادیولوژی ایمپلنت دندان

۷ آذر ۱۴۰۲ - 22:55

عکس برداری از استخوان فک پیش از کاشت ایمپلنت دندان از ضرورت های ایمپلنت می باشد. در دهه های گذشته با پیشرفت تکنولوژی و صنعت دندان پزشکی استفاده از ایمپلنت های دندانی برای درمان بی دندانی افزایش یافته و در حال حاضر بهترین و محبوب ترین روش درمان دندان های از دست رفته شناخته می شود. این روش درمانی دارای جایگاه برتری نسبت به پروتز های سنتی، متحرک و ثابت هستند. در موفقیت آمیز بودن درمان کاشت ایمپلنت عوامل متعددی تاثیر مستقیم و بالایی دارند. از موثر ترین و مهم ترین این موارد میزان تراکم و حجم فک استخوان می باشد. از همین جهت عکس برداری های رادیولوژی دقیق ترین روش ارزیابی مورفولوژی ریج آرواره را برای دندان پزشک فراهم می کنند.

در حال حاضر در اکثر کلینیک های دندان پزشکی عکس های رادیولوژی گرفته می شوند عکس های پری اپیکال، پانورامیک و سفالومتریک نامیده می شوند. عکسبرداری رادیولوژی پری اپیکال تقریباً برای همه شناخته شده است که تصاویری از چند دندان را به طور همزمان روی یک فیلم رادیولوژی کوچک که داخل دهان قرار داده می شود می گیرند؛ اما تصاویر رادیولوژی تخصصی دیگری به صورت دو بعدی و سه بعدی نیز وجود دارد که هنگام کاشت ایمپلنت به کمک پزشک می آید. در نهایت دندانپزشک باید بهترین سیستم رادیولوژی را نسبت به شرایط بیماری که می خواهد کاشت ایمپلنت انجام دهد، انتخاب کند.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان روشی درمانی ترمیمی می باشد که از چند قسمت تشکیل شده است، ثابت می باشد و همچنین باید بدانید که تحت یک عمل جراحی این درمان انجام می شود که تهاجمی می باشد. ایمپلنت دارای طول درمان ۳ الی ۶ ماه می باشد، به این صورت که در این عمل جراحی لثه را برش می دهند تا استخوان فک نمایاین شود و سپس با استفاده از دریل و تجهیزات مخصوص دندان پزشکی فک را سوراخ کرده و پایه ایمپلنت را درون استخوان فک قرار می دهند.

سپس لثه را اطراف آن بخیه می کنند تا استخوان فک رشد کرده و اطراف پایه ایمپلنت را بپوشاند، این امر باعث می شود پایه ایمپلنت مستحکم شود و بدون تحرک و ثابت تاج دندان را نگه دارد. بدون نیاز به این که تاج دندان نیاز به تکیه به دندان های طبیعی داشته باشد، این پایه های ایمپلنت را برای این که بدن انسان با آن مانند جسم خارجی برخورد نکند و نسبت به آن واکنش نشان ندهند از جنس تیتانیوم تولید می کنند. همین امر است که موجب می شود استخوان فک با پایه ایمپلنت جوش بخورد، در واقع این پایه ایمپلنت مانند ریشه دندان عمل می کند و عملکرد ریشه دندان را ترمیم و بازسازی می کند. پس از این که طول درمان به خوبی طی شد، بیمار کاملا بهبود یافت و پایه ایمپلنت مستحکم شد تاج اصلی ایمپلنت دندان را بر روی پایه نصب می کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره هزینه ایمپلنت دندان می توانید از صفحه ( https://roshadent.com/%d8%a7%db%8c%d9%85%d9%be%d9%84%d9%86%d8%aa-%d8%af%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86/ ) دیدن فرمایید.

علت ضرورت عکس برداری ایمپلنت دندان

مهم ترین دلایلی که تصویر برداری رادیولوژی را پیش از عمل کاشت ایمپلنت دندان ضروری می کنند از قبیل موارد زیر می باشند: ارزیابی ارتفاع و ضخامت استخوان آلوئولار (در موارد آتروفی یا لاغری عضو)، بررسی محل و شرایط ساختارها برای کاشت صحیح ایمپلنت (از جمله سینوس فک بالا، باز کردن مجرای سینوس فک بالا، حفره بینی) تشخیص و طرح درمان در جراحی فک بالا، بررسی پس از کاشت ایمپلنت و پیوند استخوان و پیشبینی تحلیل استخوان و حفظ ریشه و ارزیابی ضایعات مختلف اسکلت صورت.

زمان بندی برای عکس برداری ایمپلنت دندان

عکس برداری رادیولوژی ایمپلنت را در ۴ مرحله انجام می دهند و این مراحل از قبیل زیر می باشند:

فاز ۱ (تصویربرداری قبل از جراحی ایمپلنت): هدف بررسی مقدار و کیفیت استخوان و رابطه با ساختارهای حیاتی مجاور، طرح ریزی بهترین درمان و نیز جهت قراردهی ایمپلنت در موقعیت مناسب است.
فاز ۲‌ (تصویربرداری در حین جراحی ایمپلنت): در صورت لزوم استفاده می شود و هدف از آن بررسی جهت گیری و موقعیت صحیح ایمپلنت و تصحیح ایرادات بالقوه می باشد.
فاز ۳ (تصویربرداری بعد از ترمیم ناحیه جراحی): در زمان مرحله ی دوم ایمپلنت (بستن هیلینگ) و قبل از قالبگیری پروتز انجام می شود و هدف از آن بررسی موفقیت ایمپلنت و سطح استخوان مجاور آن است. در این مرحله می توان اباتمنت مناسب را برای ایمپلنت انتخاب کرد.
فاز ۴ (تصویربرداری بعد از پروتز ایمپلنت): بعد از تحویل پروتز ایمپلنت به منظور اطمینان از نشست کامل اجزا پروتزی ایمپلنت و بررسی تغییرات استخوانی در جلسات مراجعه منظم بعد از تحویل روکش ممکن است به این گرافی ها نیاز پیدا کنید.

انواع عکس برداری ایمپلنت دندان

پری اپیکال

عمومما در فاز دو تصویر برداری برای بررسی شرایط و زاویه ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در فاز ۴ تصویر برداری نیز برای بررسی استخوان اطراف پایه ایمپلنت مناسب می باشد. مزیت این تصویر برداری در دسترس بودن و عیب آن محدوده کوچک تحت پوشش آن است.

سفالومتری

تصویر بسیار مناسبی از استخوان آلوئول در ناحیه قدام فکین می دهد و ارتباط صفحات استخوانی باکال و پالاتال و به نوعی نمایی از ضخامت استخوان می دهد. این نوع تصویر برداری برای بیمارانی که کاملا بی دندان هستند مناسب می باشد. از معایب آن باید به بزرگ نمایی ۱۰% آن و همچنین محدود شدن اطلاعات به ناحیه ی قدامی فکین و حساسیت بالای تصویربرداری اشاره کرد.

پانورامیک

این تصویر برداری شایع ترین نوع تصویر برداری می باشد که پیش از کاشت ایمپلنت دندان تجویز می شود. در دسترس می باشد و در کم ترین زمان تهیه می شود و همچنین ارزان می باشد. عیب عمده ی آن بزرگنمایی در حدود ۲۰٪ است که دقت تصویر در اندازه گیری ابعاد را کاهش می دهد.

CBCT

نوعی تصویر برداری سی تی ( cbct ) می باشد که علاوه بر این که در دندانپزشکی استفاده می شود و کاربرد دارد در تصویر برداری سر و گردن بسیار رایج و کاربردی می باشد. به منظور طرح درمان قبل از ایمپلنت، بررسی ضایعات فکی و مشکلات مفصل گیجگاهی- فکی و شکستگی های صورت و جمجمه و میزان دقیق استخوان موجود مورد استفاده قرار می گیرد. از بزرگ ترین مزایای آن می توان به این موضوع اشاره کرد که اشعه بسیار کمی را دریاف می کند و دقت تصویر بسیار بالا می باشد و معایب این نوع تصویر برداری زمان بر بودن و گران بودن آن است.