به دنبال مخالفت مالکان و برخی از فعالان محیط‌زیست، یک شرکت تحت حمایت بلک راک از برنامه‌های خود برای ساخت یک خط لوله ۱۳۰۰ مایلی در غرب ایالات‌متحده صرف‌نظر کرد. هدف از ساخت لوله جذب کربن جمع‌آوری و ذخیره انتشار کربن از صنعت تولید اتانول ذرت بود.
راهنمای CO2 روز جمعه بیان کرد که توسعه پروژه جذب و ذخیره کربن (CCS) به نام هارتلند گرین وی چالش‌برانگیز است. این چالش‌ها به دلیل ماهیت غیرقابل‌پیش‌بینی فرآیندهای نظارتی و دولتی در داکوتای جنوبی و آیووا ایجاد می‌شوند.
تصمیم این راهنما برای کنار گذاشتن پروژه‌ی ۳.۱ میلیارد دلاری (یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های موجود در این زمینه در ایالات‌متحده آمریکا) ضربه‌ی بزرگی به این صنعت نوپا وارد می‌کند. این صنعت بخش مهمی از استراتژی اقلیمی رئیس‌جمهور جو بایدن است. هدف پروژه‌های CCS ذخیره‌ی کربن در زیرزمین برای چندین دهه است. این مسئله باعث می‌شود که از افزایش گازهای گرم‌کننده‌ی زمین جلوگیری شود.
این مسئله نشان‌دهنده‌ی شکست در صنعت پالایش اتانول ذرت با کربن فشرده است. درواقع این موضوع مانند ستونی از اقتصاد روستایی غرب است که CCS را به‌عنوان راهی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای موردنظر قرار می‌دهد.
این پروژه لوله‌هایی را در امتداد ۵ ایالت آمریکایی- شامل داکوتای جنوبی، نبراسکا، مینه سوتا، آیووا و ایلینوی- تأسیس می‌کرد. هدف از این کار جمع‌آوری دی‌اکسید کربن از کارخانه‌های تولید اتانول و کود و انتقال گاز به یک سایت ذخیره‌سازی زیرزمینی در ایلینوی بود.
پروژه موردحمایت سرمایه‌گذاران زیادی مانند بلک راک، پالایشگاه نفت ایالات‌متحده، Valero Energy و یک پالایشگاه سوخت زیستی در ایالات‌متحده به نام Poet قرار گرفت.
مت وینینگ (مدیر اجرایی پروژه) اعلام کرد: ما به‌عنوان مسئولین سرمایه‌ی مردم تصمیم دشواری برای لغو پروژه‌ی هارتلند گرین وی اخذ کردیم.
هارتلند گرین وی بخشی از پروژه‌های CCS است. این پروژه بر اساس قانون کاهش تورم و قانون آب و هوایی که سال گذشته توسط بایدن امضا شد، برای بهره‌برداری از میلیاردها دلار معافیت مالیاتی موجود شکل گرفت. هدف از این پروژه کمک به شرکت‌ها برای ایجاد زیرساخت‌های جاذب کربن است. دوام این پروژه در مقیاس بزرگ هنوز ازنظر تجاری ثابت نشده است.
مخالفان پروژه خط لوله جذب کربن
این پروژه با مخالفت برخی از مالکان محلی مواجه شد که در مورد امنیت و مصادره‌ی اموال خود نگران بودند. دسته‌ی دوم از مخالفان فعالان محیط‌زیست هستند که لوله‌های انتقال CO2 را راهی خطرناک برای حفاظت از سوخت‌های فسیلی می‌دانند.
این اتحاد برای توقف لوله‌های CO2 می‌خواست که پیروزی خود را جشن بگیرد. اما اعلام کرد:« ما می‌دانیم که تشویق‌های مالیاتی ارائه‌شده توسط دولت فدرال برای جذب، ذخیره‌سازی و انتقال کربن درنهایت باعث می‌شود که نهاد دیگری این پروژه را انتخاب کند یا مسیر دیگری را برای این کار برگزیند.»
انجمن سوخت‌های تجدید پذیر اعلام کرد که از تصمیم Navigator ناامید شده است. اما هدف تولید اتانول بدون انتشار کربن را تا سال ۲۰۵۰ ادامه خواهد داد.
جف کوپر (مدیر اجرایی انجمن سوخت‌های تجدید پذیر) اعلام کرد: ما با جامعه کشاورزی همکاری می‌کنیم تا بر اهمیت حیاتی [جمع‌آوری کربن] برای آینده صنعت سوخت‌های تجدید پذیر و مناطق روستایی آمریکا تأکید کنیم.
Summit Carbon Solutions که در حال برنامه‌ریزی برای ساخت خط لوله CO2 در سراسر غرب است، اعلام کرد که پروژه تا اوایل سال ۲۰۲۶ به دلیل مسائل مربوط به مجوز عملیاتی نخواهد شد. در ابتدا قرار بود که این پروژه در سال ۲۰۲۴ عملیاتی شود.
پیتر فایندلی (تحلیل‌گر وود مکنزی) اعلام کرد که مخالفت مالکان و کمپین‌ها یک باد مخالف برای پروژه‌های خط لوله CCS بود. این مخالفت‌ها به دلیل طول زیاد لوله‌ها و عبور آن‌ها از چندین ایالت مختلف شکل گرفت. او بیان کرد که پروژه‌ی Summit می‌تواند از خط لوله‌ی Navigator نفع ببرد. زیرا بسیاری از کارخانه‌های اتانول که در ابتدا با این پروژه قرارداد داشتند اکنون می‌توانند به Summit کمک کنند.
منبع: arstechnica
نظرات