ناسا ارتباط خود را با فضاپیمای وویجر ۲ از دست داد. این اتفاق بهطور تصادفی رخ داد که باعث شده آنتن این فضاپیما در فاصله ۲ درجه از زمین قرار گیرد.
وویجر ۲ در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شد و هماکنون ۱۹.۹ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد. حالا خطای سهوی ناسا باعث شده که این فضاپیما نتواند دستورات را دریافت و دادهها را ارسال کند.
ناسا گفته است که ارتباط بین وویجر ۲ و آنتنهای زمینی شبکه فضایی عمیق (DSN) قطع شده است و دیگر امکان ارسال دادهها توسط این فضاپیما به DSN وجود ندارد و فضاپیما هم نمیتواند دستورات را از مرکز زمینی دریافت کند.
البته وویجر ۲ قرار است یک مانور جهت گیری انجام می دهد که ممکن است منجر به از سرگیری ارتباط شود و ناسا انتظار دارد که این فضاپیما تا آن زمان در مسیر قبلی خود باقی بماند.
ناسا در سال ۱۹۹۸برخی از ابزارهای غیرضروری وویجر ۲ را خاموش کرد تا بتواند در مصرف انرژی آن صرفه جویی کند. پیشبینی میشود این فضاپیما حداقل تا سال ۲۰۲۵ کار کند، البته به شرطی که ارتباط با آن در ماههای آینده مجددا وصل شود.
وویجر ۲ از چهار سیاره مشتری، زحل، نپتون و اورانوس دیدن کرده است و تنها فضاپیمایی است که از نپتون و اورانوس بازدید کرده است.
فضاپیمای وویجر ۱ در سال ۲۰۱۲ و وویجر ۲ در سال ۲۰۱۸ از مرز بینستارهای عبور کردند و هر دوی آنها دارای ابزارهایی هستند که انرژی آنها توسط دستگاهی تامین میشود که حرارت ناشی از شکافت پلوتونیوم را به برق تبدیل میکند و ناسا میخواهد با خاموش کردن این ابزارها در مصرف سوخت فصاپیماها صرفهجویی کند و آنها را برای مدت طولانیتری در ماموریت نگه دارد.
ناسا دو سال پیش یکی از ابزارهای این فضاپیماها را که وظیفهاش شناسایی امواج کیهانی بود خاموش کرد و احتمالا ابزار بعدی که از کار خواهد افتاد یک مغناطیسسنج خواهد بود و بعد از آن چند ابزار دیگر نیز به کار خود پایان خواهند داد. این فضاپیماها در فاصله چند میلیون کیلومتری از ما هستند و دستورات را از طریق امواج نوری دریافت و اجرا میکنند.
این فضاپیما در دهه ۸۰ میلادی زمانی که از کنار مشتری و زحل عبور کردند با ارسال تصاویری نشان دادند که قمرهای این سیارهها کاملا متفاوت از قمر زمین یعنی ماه هستند و ما اکنون اطلاعات بسیار زیادی از این اقمار در اختیار داریم که بسیار ارزشمند هستند.
نظرات