بررسی پوکو F4 شیائومی؛‌ جانشین F3 یا خود آن؟

پوکو F4 شیائومی بسیاری از مشکلات F3 را حل می‌کند اما نرم‌افزار آمیخته با تبلیغات آن و عدم اطمینان از پشتیبانی نرم‌افزاری طولانی مدت، هنوز هم به عنوان مسائلی اساسی بر جای باقی مانده‌اند. از طرفی در زمینه‌های زیادی می‌توان ادعا کرد که با محصولی مواجه هستیم که کاملاً هزینه‌هایش را جبران می‌کند و سخت‌افزار قدرتمندی دارد.

برند پوکو به عنوان زیرمجموعه شیائومی اولین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی با عرضه پوکو F1 به لطف پردازنده تحسین‌برانگیز و قیمت اقتصادی مورد توجه قرار گرفت. این برند از آن زمان بال‌های خود را بیشتر برافراشته و تمرکز خود را به شکل مناسبی روی محصولات میان‌رده و پایین‌رده معطوف کرده است.

حال پوکو آخرین محصول سری F، مهم‌ترین سری خود را در اختیار کاربران قرار داده اما آیا این گوشی هوشمند لایق توجه و احترام است؟ در این بررسی به این سوال پاسخ خواهیم داد.

پوکو F4 یک محصول میان‌رده است که از لحاظ سلسه‌مراتب، با مشخصات ضعیف‌تر پایین‌تر از پوکو F4 GT قرار می‌گیرد اما به سادگی می‌توان ادعا کرد که از M4 و حتی X4 پرو هم قوی‌تر است.

از طرفی این را هم نباید فراموش کنیم که پوکو F4 صرفاً همان ردمی K40s است که تحت نامی جدید دوباره در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته و در بازارهای مختلفی عرضه شده است. این مدل ردمی، دیگر زیرمجموعه شیائومی تنها در چین عرضه می‌شود و وظیفه توزیع نسخه جهانی آن به عهده پوکو است.

به هر حال، F4 مجهز به پردازنده اسنپدراگون ۸۷۰، نمایشگر ۶.۶۷ اینچی ۱۲۰ هرتز OLED، نرخ شارژ سیمی ۶۷ وات و باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپرساعت است که در مقابل قیمتش، قابل توجه به شمار می‌روند. ما همچنین به یک دوربین ۶۴ مگاپیکسلی اصلی با ویژگی OIS رو به رو هستیم که برای اولین بار در سری چنین چیزی رقم می‌خورد.

با این حال مواردی هم هستند که فقدان آن‌ها را در همین نگاه اول به عنوان نکاتی منفی می‌توان بازگو کرد؛ شارژ بی‌سیم، استاندارد نفوذ آب و گرد و غبار و دوربین تله‌فتو همه از قرارگیری در پوکو F4 جا مانده‌اند که البته اصلاً در محصولات میان‌رده رایج نیستند.

نسخه ۶/۱۲۸ و ۸/۲۵۶ گیگابایت به ترتیب با قیمت ۳۴۹ و ۳۹۹ یورو روانه بازار اروپا شده‌اند. شما می‌توانید این گوشی را در رنگ‌های نقره‌ای، سبز و مشکی تهیه کنید. همان‌طور که گفتیم پوکو وظیفه عرضه این گوشی را در قسمت‌های مختلف جهان از جمله اروپا، خاور میانه از جمله ایران و جنوب شرقی آسیا به عهده دارد.

طراحی و مشخصات

پوکو F4 مسلماً قرار نیست به خاطر طراحی خود برنده جایزه‌ای بشود! دستگاه طراحی رایجی دارد، درب پشت از جنس شیشه است، لبه‌ها تخت هستند و یک روزنه در میان نمایشگر قرار گرفته که امروز۰ در اکثر گوشی‌های هوشمند اندرویدی به چشم می‌خورد.

کوچک‌ترین اثر انگشت روی درب پشت باقی می‌ماند و بهتر است که هر چه سریع‌تر با تجهیز یک قاب محافظ، از ایجاد خط و خش جلوگیری کنید. البته داخل جعبه یک قاب شفاف و یک محافظ صفحه قرار گرفته که می‌توانید از همان‌ها استفاده کنید.

در قسمت جلو از یک گوریلا گلس ۵ استفاده شده اما شرکت پوکو درباره استاندارد محافظتی پشت آن حرفی نزده است. وجود استاندارد IP53 چیز چندان خاصی نیست و نمی‌تواند اطمینان خاطر خاصی را ایجاد کند.

F4 به یک نمایشگر ۶.۶۷ اینچی FHD+ OLED با نرخ تازه‌سازی متغیر ۱۲۰ هرتز مجهز است. ظاهراً شیائومی و پوکو در سال ۲۰۲۲ میلادی هر دو از این نمایشگر برای دستگاه‌های میان‌رده خود استفاده می‌کنند. نمایشگر به اندازه کافی روشن است تا در نور مستقیم آفتاب محتوای صفحه را ببینید، با این حال دقت رنگ‌ها دقیق نیست و به نظر اشباع می‌رسند. احتمالاً بدون وجود ویژگی مدیریت رنگ و دمای آن، می‌توانستیم این را به عنوان یک عیب معرفی کنیم.

اگرچه این نمایشگر برای یک دستگاه میان‌رده و اقتصادی مناسب است اما شاید بهتر بود که پوکو گزینه‌های نرخ تازه‌سازی بیشتری مثل ۹۰ هرتز را هم در دسترس قرار دهد. ظاهراً نرخ تازه‌سازی پویای نمایشگر به ندرت زیر ۶۰ هرتز می‌رسد.

پوکو F4 هم مانند F3 از یک پردازنده اسنپدراگون ۸۷۰ بهره می‌برد که اصلاً مصرف انرژی بهینه‌ای ندارد اما قدرت بالایش این را جبران می‌کند. پوکو قبلاً صراحتاً اعلام کرده بود که هیچ انتخاب دیگری نداشته، چرا که هنوز اسنپدراگون یک پردازنده مشابه جدید که در برابر قیمتی مشابه، عملکردی منطقی را ارائه دهد، عرضه نکرده است.

صدای خروجی دستگاه به طرز خارق‌العاده‌ای زیاد و با کیفیت است و به هیچ عنوان نمی‌توان از این نظر عیبی بر آن وارد کرد. بلندگوی پایینی صدای بیشتری از بلندگوی بالایی دارد و شاید تنها این موضوع حین گوش دادن به موسیقی و مخصوصاً تماشای فیلم‌ها، توجه شما را جلب کند.

عملکرد و کارایی

بنچمارک‌های نشان می‌دهند که با گوشی میان‌رده بسیار مطلوبی مواجه هستیم و عملکرد این دستگاه که نزدیک به پرچم‌داران است، می‌تواند این ادعا را تایید کند.

با وجود عملکرد سریع، گاهی اوقات آیکون‌ها بعد از باز شدن قفل صفحه دیر ظاهر می‌شوند یا جا به جایی بین اپلیکیشن‌های اخیر روان نیست اما این اتفاقات همیشگی نیستند و به ندرت رخ می‌دهند. سایر موارد مثل پیمایش عمومی در رابط کاربری و اپ‌ها، وب‌گردی و چندوظیفگی همه در سطح مطلوب و مناسبی قرار دارند.

بازی‌های مطرح روز مثل Call of Duty Mobile، Genshin Impact و World of Tanks Blitz با سرعت بالایی اجرا می‌شوند که غیر از این هم از اسنپدراگون ۸۷۰ انتظار نمی‌رود.

شما حتی می‌توانید Genshin Impact را با نرخ فریم ۶۰ روی این گوشی تجربه کنید؛ اگرچه تجربه آن روی این حالت با اندکی استاتر و … همراه است اما چیزهایی نیستند که کارایی کلی را تحت تاثیر قرار دهند. پس اگر می‌خواهید بازی‌های سنگین روز و یا شبیه‌سازهای ۳ بعدی سایر کنسول‌ها را با بودجه کمی اجرا کنید، پوکو F4 گزینه خوبی برای در نظر گرفتن است.

باتری و شارژ

یکی از بهبودهای این گوشی در مقایسه با F3، اضافه شدن پشتیبانی از شارژ سیمی ۶۷ وات در مقایسه با شارژ سیمی ۳۳ وات نسل قبل است. به لطف این فناوری گوشی در ۴۵ دقیقه ۱۰۰ درصد شارژ می‌شود که تقریباً ۷ دقیقه کمتر از گوشی پیشین سری است. فراموش نکنید که شارژر سازگار با این فناوری هم درون جعبه قرار دارد و نیاز نیست آن را جداگانه تهیه کنید.

باتری گوشی در صورت روشن بودن متوالی نمایشگر، شش ساعت دوام می‌آورد. با روشن کردن نرخ تازه‌سازی پویا این مقدار به یک و نیم روز می‌رسد. در حالت دوم شما می‌توانید ۳۰ دقیقه بازی کنید و ۲ ساعت از ویدیوهای یوتیوب، اپلیکیشن‌های آنلاین و شبکه‌های اجتماعی لذت ببرید.

در نهایت حسگر اثر انگشت کناری دستگاه به شدت سریع و دقیق است و برخلاف F4 GT، هرگز شما را اذیت نمی‌کند. عجیب است که چرا پوکو از دو حسگر متفاوت برای این دو مدل استفاده کرده است.

نرم‌افزار

پوکو F3 در زمان عرضه به رابط کاربری MIUI مبتنی بر اندروید مجهز بود که باگ‌های زیادی داشت اما این مشکل با ارائه به‌روزرسانی‌های بعدی حل شد و حالا هم در پوکو F4 با رابط کاربری خوبی رو به رو هستیم که از نظر قابلیت‌ها و عملکرد نقدی بر آن وارد نیست؛ متاسفانه شاید بتوان گفت اکنون اضافه شدن تبلیغات پرتعداد این موضوع را دوباره تحت تاثیر قرار داده است.

تبلیغات مختلفی در بخش مدیریت فایل‌ها و اپلیکیشن‌های رسمی ویدیو و موسیقی دستگاه به چشم می‌خورند. اپلیکیشن Mi Video هر از چند گاهی با ارسال یک اعلان، از شما درخواست می‌کند که یک ویدیو جدید را تماشا کنید. البته شما می‌توانید اکثر این اپلیکیشن‌ها را از صفحه اصلی حذف کنید و روش‌های غیرفعال‌سازی تبلیغات هم برای بیشتر قسمت‌های گوشی جوابگو هستند.

با این وجود مایه تاسف است که یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های پوکو در سال‌های ابتدایی فعالیت این برند، یعنی عدم نمایش تبلیغات اکنون کاملا‌ً برعکس شده است.

عدم ارائه به‌روزرسانی‌های طولانی‌مدت یکی دیگر از نکات منفی نرم‌افزاری پوکو F4 است. پوکو احتمالاً همانند F4 GT تا ۳ سال پشتیبانی نرم‌افزاری یعنی اندرویدهای جدید و تا ۴ سال پشتیبانی امنیتی یعنی وصله‌های مورد نیاز را برای این گوشی عرضه کند.

با توجه به چیزی که در گذشته دیدیم، ۵ ماه طول کشید تا پوکو F3 اندروید ۱۲ را بعد از عرضه اندروید ۱۱ دریافت کند. احتمالاً این فرایند در آینده هم ادامه خواهد یافت و بعید به نظر می‌رسد که پوکو نیز همانند سامسونگ بتواند به سرعت این به‌روزرسانی را در دسترس مشتریانش قرار دهد.

Dust Settle، Facebook، Jewels Blast، Spotify و Tile Fun از جمله اپلیکیشن‌هایی هستند که از روز اول روی پوکو F4 نصب شده‌اند. شما می‌توانید همه آن‌ها را حذف کنید. گفتنی است که برخی از تولید کنندگان دیگر در این زمینه بسیار افراطی‌تر عمل می‌کنند و اپ‌های بسیار بیشتری را در بطن دستگاه جا می‌دهند.

دوربین

پوکو F4 به یک دوربین اصلی ۶۴ مگاپیکسلی با OIS مجهز است که در مقابل دوربین ۴۸ مگاپیکسلی بدون OIS نسل قبل، پیشرفت خوبی محسوب می‌شود. لنز مذکور برای تصویربرداری در نور روز، جزئیات بالا، روشنایی دقیق و دامنه پویای خوبی را ارائه می‌دهد.

البته همه چیز بی‌نقص نیست. جدای از درجه اشباع بالای تصاویر، در تصویربرداری در محیط‌های تاریک‌تر، کمی نویز را مشاهده خواهید کرد اما این دوربین در تصویربرداری شب در مجموع عملکرد باثباتی دارد. وجود OIS اجازه می‌دهد از سرعت‌های شاتر پایین‌تری استفاده کنید که خبر خوبی است.

در صحنه‌های تاریک، با استفاده از حالت پیش‌فرض نمی‌توانید تصاویر روشنی ثبت کنید اما «حالت شب» با وجود اضافه کردن نویز به تصویر، این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهد. OIS در حالت‌هایی که نوردهی زیادی با مورد استفاده قرار می‌دهید چندان کارآمد نیست و به هر حال به یک سه‌پایه برای دست‌یابی به نتایج خوب نیاز خواهید داشت اما حین فیلم‌برداری، پتانسیل‌های خود را نشان می‌دهد.

لنز ۲ مگاپیکسلی ماکرو چندان کاربردی نیست، چرا که تصاویر آن رزولوشن خیلی کمی دارند؛ به این ترتیب احتمالاً فقط می‌توانید از تصاویر ثبت شده توسط آن در شبکه‌های اجتماعی و نه جای دیگری، استفاده کنید.

لنز ۸ مگاپیکسلی فوق عریض حتی نویزهای بیشتری را هم به تصویر تزریق می‌کند و در محیط‌های تاریک، این نویزها آشکارتر می‌شوند. این لنز در مقایسه با دوربین اصلی، بسیار ضعیف‌تر است و رنگ‌های غیردقیقی را هم به تصویر می‌کشد.

دوربین سلفی ۲۰ مگاپیکسلی پوکو F4 هم کم و بیش خوب عمل می‌کند. تصاویر محیط‌های روشن این دوربین سطح جزئیات خوبی دارند اما مشکل نویز در این‌جا هم به چشم می‌خورد.

نتیجه ثبت تصاویر در محیط‌های بسته با دوربین سلفی بی‌ثبات‌تر است و گاهی منجر به شکل‌گیری تصاویری تار و گاهی برعکس آن می‌شود. شاید حالت پرتره دوربین سلفی این نقایص را جبران کند. این حالت به خوبی پس‌زمینه را تار می‌کند تا فقط شخص در تصویر دیده شود.

F4 در بخش ویدیو و فیلم‌إرداری به اندازه کافی خوب عمل می‌کند. فقدان حالت فیلم‌برداری 4K/60 فریم در پوکو F3 آشکار بود اما در پوکو F4 می‌توانید از آن استفاده کنید. با استفاده از حالت Super Steady در تمام رزولوشن‌ها، امکان ثبت ویدیوهای بهتری را دارید.