طی چند سال، DLSS (یا دقیق‌تر Deep Learning Super Sampling) انویدیا دلیلی قاطعانه برای خرید کارت‌های گرافیک سری RTX این شرکت به شمار می‌رفت. AMD نیز اخیراً FSR 2.0 (یا همان FidelityFX Super Resolution) خود را بهبود داده تا این رویه را تغییر دهد.
Deathloop اولین عنوانی است که از این فناوری AMD پشتیبانی می‌کند و باید گفت با توجه به بررسی‌های صورت گرفته، تیم قرمز فناوری تا حدی این کار انجام داده است.
البته، تفاوت‌های فنی قابل ملاحظه‌ای بین این فناوری‌ها وجود دارند اما ما در این مقاله روی کیفیت تصویر و عملکرد تمرکز می‌کنیم.
FSR 2.0 اساساً نسخه برندسازی شده TSR است که اولین بار در ماه مارس سال جاری میلادی در بازی Ghostwire Tokyo به کار رفته بود. اگرچه ما باید بازی‌های بیشتری را مقایسه کنیم اما نتایج بنچمارک بازی Deathloop انویدیا DLSS در مقایسه با AMD FSR 2.0 نشان می‌دهد که فناوری AMD از هر دو بُعد کیفیت تصویر و عملکرد، مناسب عمل می‌کند.
عملکرد FSR 2.0
Deathloop از FSR 1.0، FSR 2.0 و همچنین DLSS پشتیبانی می‌کند، بنابراین می‌توانیم آن‌ها را در کنار یکدیگر در یک بازی از نظر کارایی و کیفیت تصویر مقایسه کنیم. در این تست ما از حالت‌های کیفیت (Qualtiy) و کارایی (Performance) برای بررسی عملکرد نهایی این فناوری‌های افزایش مقیاس استفاده کرده‌ایم.
با حالت کیفیت شروع می‌کنیم. عجیب نیست که FSR 1.0 بالاترین رتبه را با بهبود ۶۶ درصدی در نرخ فریم میانگین در مقایسه با اجرای بومی بازی روی رزولوشن 4K به دست می‌آورد. DLSS با بهبود ۵۵.۷ درصدی در جایگاه دوم قرار می‌گیرد، در حالی که FSR 2.0 با ۴۸.۲ درصد بهبود، در رتبه آخر جا خوش می‌کند. مشخصاً FSR 2.0 از سایر موارد عقب‌تر است اما هر سه فناوری مذکور بهبودی عظیم را در نرخ فریم منجر شده‌اند.
- انویدیا DLSS چیست و چه تاثیری روی بازی ها دارد؟
- بررسی AMD رایزن ۷ 5800X3D؛ بهترین پردازنده گیمینگ
- قیمت، زمان عرضه و قدرت کارت های گرافیک RTX 40 انویدیا
حالت کارایی جایی است که کیفیت تصویر FSR 1.0 ضعف خود را نشان می‌دهد. در سمت مقابل DLSS نیز برخی محدودیت‌ها را به نمایش می‌گذارد. حتی با مقایس ۲ برابر رزولوشن بومی نیز، هر سه روش مورد بحث، به همین شرایطی دچار می‌شوند که در حالت کیفیت دیدیم. با این حال DLSS و FSR 2.0 به ترتیب با ۹۶.۳ و ۹۲.۹ درصد افزایش، متعاقباً عملکرد بهتری دارند.
شاید با مشاهده این نمودارها، به این نتیجه برسید که FSR 2.0 شکست می‌خورد، اما این تست‌ها روی کارت گرافیک RTX 3090 اجرا شده‌اند. برخلاف DLSS که تنها برای کارت‌های انویدیا در دسترس است، شرکت AMD، فناوری FSR 2.0 را به کارت‌های خودش محدود نکرده است.
DLSS اندکی در کارایی بهتر است اما ۴.۹ درصد، در حال حاضر مقدار چندان زیادی برای تغییر نظر خریداران جهت تهیه کارت‌های گرافیک گران‌قیمت انویدیا نیست. از سمتی، شما حتی قادر به استفاده از FSR 2.0 روی یک کارت گرافیک شش ساله نظیر GTX 1070 هستید.
FSR 1.0 جلوتر قرار می‌گیرد اما باید کیفیت تصویر را هم به یاد نگه داریم. FSR 2.0 شاید کارایی چندان بالایی را ارائه ندهد، اما در مقایسه با نسخه پیشین فناوری افزایش مقیاس AMD، بسیار بهتر به نظر می‌رسد.
کیفیت تصویر FSR 2.0
FSR 2.0، FSR 1.0 و DLSS هر سه، کارایی را بهبود می‌دهند، به همین دلیل عجیب نیست که همه‌شان به این منظور پیکسل‌های کمتری را رندر می‌کنند. مقایسه اصلی در زمینه کیفیت تصویر است که در ابتدا نیز فاصله زیادی بین DLSS و FSR 1.0 ایجاد کرده بود. FSR 2.0 به واسطه فرایند هوشمندانه‌تری که در نمونه‌برداری به کار می‌گیرد، این شرایط را تغییر می‌دهد.
نخست، کیفیت تصویر همان حالت کیفیت (Quality) است. تصاویر زیر حاوی یکی از بهترین مناطق Deathloop برای بررسی کیفیت تصویر است زیرا همه‌شان جزئیات خوبی در پس‌زمینه دارند. در تصویر مربوط به FSR 1.0 می‌توانید ببینید که عبارت Expand your mind در بخش بالای اسلحه، کیفیت پایینی دارد و در واقع خوانا نیست. همین موضوع برای سایر قسمت‌های موجود در پس‌زمینه این تصویر هم صدق می‌کند.
FSR 2.0 و DLSS ماجرا جذاب می‌کنند. آن‌ها تقریباً یکسان به نظر می‌رسند. تفاوت اصلی این است که به نظر می‌رسد FSR 2.0 بیشتر روی وضوح تکیه کرده است. وضوح بافت‌های بزرگ‌تر در تصویر حاصل از این فناوری (مانند ساختمان سمت راست) بیشتر است و جزئیات بیشتری در ژاکت کول دیده می‌شود. در نتیجه این وضوح باعث می‌شود Aliasing هم بهبود پیدا کند.
البته حین بازی کردن، غیرممکن است که بتوانید تفاوت بین FSR 2.0 و DLSS را متوجه شوید. FSR 2.0 اندکی وضوح بیشتری دارد اما روش‌های نمونه‌برداری هر دو فناوری تا حد زیادی به رزولوشن بومی نزدیک هستند. AMD بدون آموزش دادن مدل‌های هوش مصنوعی یا استفاده از قدرت اختصاصی هسته‌های تنسور به این کیفیت تصویر دست یافته و همین موضوع، حیرت انگیز است.
حالت کیفیت، یک چیز است اما در تست منبع مقصود نمایش حداکثر پتانسیل FSR 2.0 بوده است. در تصویر زیر که طی حالت کارایی ثبت شده، ۲۶۷ درصد روی تصویر بزرگنمایی اعمال شده است. با این حال،هنوز هم نمی‌توان تفاوت معناداری میان FSR 2.0 و DLSS مشاهده کرد.
این مقدار از بزرگنمایی نشان می‌دهد FSR 1.0 حقیقتاً چه فاجعه‌ای است اما بار دیگر باید تاکید کنیم که FSR 2.0 و DLSS تقریباً یکسان به نظر می‌رسند. شاید بتوان گفت FSR 2.0 اندکی بهتر است. این فناوری Alising نورپردازی را در اطراف سطح، شبیه DLSS نشان نمی‌دهد و با این حال، هنوز بخشی از جزئیات ریز برچسب بطری سمت راست تصویر را حفظ کرده است.
از یاد نبرید که ما بیش از ۲۶۰ برابر روی تصویر زوم کرده‌ایم. اگر در این حالت به سختی بتوانید یک تفاوت را بیابید یا دقایقی برای یافتن آن‌ها وقت بگذارید، بدون شک، به هیچ عنوان قادر به درک آن‌ها هنگام بازی کردن نخواهید بود.
FSR 2.0 قهرمان جدید ماست
از زمانی که TSR در بازی Ghostwire Tokyo معرفی شد، بسیاری از ما می‌دانستیم که این فناوری برخی از معادلات را تغییر خواهد داد. با این حال، شاید هیچکس حدس نمی‌زد که نسخه به‌روز شده فناوری افزایش مقیاس AMD تا این حد خوب عمل خواهد کرد.
DLSS پیش‌تر دلیلی محکم برای خرج پول بیشتر روی کارت‌های گرافیک انویدیا بود اما اکنون با این تفاوت‌های ناچیز، FSR 2.0 این ویژگی را بی‌تاثیر و منسوخ جلوه می‌دهد. DLSS هنوز هم از لحاظ فنی بهتر است، بنابراین اگر به آن دسترسی دارید، باید از آن استفاده کنید. FSR 2.0 به این معناست که گیمرها نیازی نیست که از این پس، وادار به انتخاب شوند.
در حال حاضر تنها مشکل FSR 2.0، عدم پشتیبانی آن روی بازی‌های متعدد است. باید امیدوار باشیم که شرایط این فناوری روی Deathloop، باعث می‌شود این فناوری بیشتر و در ابعاد وسیع‌تر در بازی‌ها پیاده شود.
نظرات