نگاهی به اولین گوشی اندرویدی تاریخ

به بهانه‌ی سالگرد معرفی اولین گوشی هوشمند اندرویدی تاریخ یعنی اچ‌تی‌سی دریم که با نام T-Mobile G1 هم شناخته می‌شود، نگاهی به این محصول خواهیم داشت. با تکفارس همراه باشید.

سیستم‌عامل موبایلی اندروید برای اولین‌بار در تاریخ ۲ مهر ۱۳۸۷ (۲۳ سپتامبر ۲۰۰۸) به بازار معرفی شد. البته در نبود سخت‌افزار مناسب برای اجرای اندروید، این سیستم‌عامل حرفی برای گفتن نداشت. این هفته به‌عنوان سالگرد معرفی اولین گوشی هوشمند اندرویدی یعنی اچ‌تی‌سی دریم (که با نام T-Mobile G1 هم شناخته می‌شود) نامگذاری شده است.

مطالب مرتبط:

• گوگل احتمالاً نسخه پایدار اندروید ۱۲ را در تاریخ ۱۲ مهر ماه عرضه خواهد کرد
• گذری به تاریخچه اندروید

اگرچه گوشی هوشمند G1 از نظر میزان فروش رکورد قابل توجهی ثبت نکرد، اما معرفی این محصول آغازگر یک انقلاب در صنعت گوشی‌های همراه بود که سرانجام به تسلط سیستم‌عامل اندروید در بازار انجامید. این گوشی هوشمند اولین دستگاهی بود که برند اندروید را به جهان معرفی کرد.

اما G1 چه ظاهری داشت؟ از چه سخت‌افزاری بهره می‌برد و چه نوآوری‌هایی را ارائه داد؟ و این محصول چه تاثیری بر گوشی‌های هوشمند اندرویدی بعد از خود داشت؟

حال قصد داریم در این مطلب به مناسبت سالگرد معرفی اولین گوشی اندرویدی تاریخ، نگاهی به این دستگاه داشته باشیم.

تاریخچه‌ و معرفی

پیش از اینکه در مورد گوشی هوشمند G1 صحبت کنیم، لازم است که در مورد تاریخچه‌ی آن کمی توضیح دهیم. پس از خرید سیستم‌عامل اندروید توسط گوگل در سال ۲۰۰۵، روند ساخت این محصول به‌طور جدی آغاز شد. لازم به ذکر است که گوگل برای خرید اندروید مبلغی در حدود ۵۰ میلیون دلار پرداخت کرد.

شرکت‌های مختلف و اندی روبین (خالق اندروید) اندروید را به یک سیستم‌عامل موبایلی که بر پایه‌ی کرنل لینوکس کار می‌کند، تبدیل کردند و اکنون این سیستم‌عامل توسط گوگل و منابع فراوان این شرکت پشتیبانی می‌شود. هدف این بود که اندروید به سیستم‌عاملی مبدل شود که سایر سیستم‌عامل‌های موبایلی آن زمان مثل سیمبیان، ویندوز‌ موبایل و آیفون اواس (که بعدا به آی‌اواس تغییر نام داد) را پشت سر بگذارد.

اولین نمونه‌ی گوشی هوشمند اندرویدی در اواخر سال ۲۰۰۷ معرفی شد. کد نام این محصول Sooner بود که آن را با گوشی‌های مجهز به سیستم‌عامل بلک‌بری مقایسه می‌کردند.

محصول مورد اشاره به یک ویژگی کلیدی مجهز شده بود که البته با معرفی گوشی هوشمند آیفون، بسیاری از طراحی‌های در نظر گرفته شده برای G1 کنار گذاشته شد، زیرا حالا کاربران به گوشی‌های هوشمند با صفحات تمام لمسی علاقمند شده بودند. نمونه‌ی اولیه‌ی این گوشی اندرویدی هیچ‌وقت به‌ بازار عرضه نشد.

درحالی که بسیاری از افراد هنوز منتشر معرفی گوشی هوشمند گوگل بودند، غول دنیای جستجوگرها به‌طور سرّی در حال کار روی برنامه‌های بزرگ‌تری بود.

اندروید به‌عنوان یک پلتفرم استاندارد و متن‌باز به‌‌سرعت مورد توجه شرکت‌های شخص‌ثالث تولید‌کننده‌ی موبایل قرار گرفت. این موضوع منجر به ایجاد اتحادیه‌ی دستگاه‌های متن‌باز (OHA) شد. اتحادیه‌ی مورد بحث شامل تعدادی از شرکت‌های بزرگ تولیدکننده‌ی گوشی‌های موبایل و تولیدکننده‌های تراشه‌های پردازشی می‌شد که هرکدام نقشی در توسعه‌ی اندروید و استاندارد کردن این سیستم‌عامل برای دستگاه‌های همراه بر عهده داشتند.

یکی از شرکت‌های عضو OHA اچ‌تی‌سی بود. درآمد و سهم بازار این شرکت تایوانی تا چند سال بعد از معرفی اولین گوشی اندرویدی و به لطف این پلتفرم همواره رو به افزایش بود. اچ‌تی‌سی همکاری‌های دراز مدتی با گوگل داشته که تولید اولین گوشی اندرویدی شرکت گوگل یعنی نکسوس وان یکی از این همکاری‌ها بوده است.

البته اولین همکاری دو شرکت مورد بحث از ۲۳ سپتامبر ۲۰۰۸ و با معرفی گوشی هوشمند اچ‌تی‌سی دریم آغاز شد. دقیقا یک ماه بعد این محصول با نام T-Mobile G1 و با قیمت ۱۷۹ دلار در بازار آمریکا عرضه شد.

طراحی

اگر بخواهیم صادقانه قضاوت کنیم، طراحی گوشی G1 حتی برای سال ۲۰۰۸ نیز چندان چشم‌گیر نبود. طرح اصلی این گوشی هوشمند به دستگاهی که در یک فیلم علمی‌-تخیلی که در سال ۱۹۷۰ تولید شده شباهت داشت. بد نیست اشاره کنیم داستان فیلم مورد اشاره، در سال ۲۰۳۸ جریان دارد.

G1 در زمان عرضه نتوانست نظر کاربران زیادی را به‌خود جلب کند و یکی از مهم‌ترین دلایل این مورد، عرضه‌ی آیفون 3G بود. البته در آن زمان گوشی‌های هوشمند دیگری نظیر اکسپریا X1، نوکیا N96 و بلک‌بری بولد ۹۰۰۰ نیز به بازار عرضه شده بودند که همگی طراحی بهتری نسبت به اچ‌تی‌سی دریم داشتند. به‌هر حال گوشی هوشمند G1 از طراحی خاصی بهره می‌برد و تجربه‌ی کار با یک سیستم‌عامل جدید را به کاربران ارائه می‌داد.

مهم‌ترین بخش اچ‌تی‌سی دریم، صفحه نمایش ۳.۲ اینچی لمسی آن بود. این پنل از نوع TFT و وضوح آن ۳۲۰ در ۴۸۰ پیکسل بود و این یعنی از تراکم پیکسلی ۱۸۰ppi بهره می‌برد. مسلما نمی‌توان نمایشگر G1 را با صفحه نمایش‌های بدون حاشیه‌ و زیبای گوشی‌های هوشمند امروزی مقایسه کرد. نسبت طول به عرض نمایشگر این محصول ۳ به ۲ و نسبت صفحه نمایش به بدنه‌ی آن ۵۰ درصد بود.

اچ‌تی‌سی یک صفحه‌کلید QWERTY فیزیکی نیز در این گوشی تعبیه کرده بود که در زیر نمایشگر آن قرار می‌گرفت. این ویژگی برای افرادی که هنوز به تایپ کردن روی نمایشگرهای لمسی عادت نداشتند یک مزیت محسوب می‌شد.

در حقیقت G1 صفحه کلید مجازی نداشت و این یعنی کاربران برای تایپ کردن حتما باید صفحه کلید فیزیکی را که به صورت کشویی از زیر صفحه نمایش بیرون کشیده و از آن استفاده می‌کردند. خوشبختانه مدتی بعد، صفحه کلید فیزکی نیز با یک بروزرسانی به دستگاه مورد بحث اضافه شد.

این گوشی به پنج عدد دکمه‌ی فیزیکی هم مجهز شده بود؛ یک دکمه برای پاسخ دادن به تماس‌ها، یک دکمه برای قطع تماس و سه دکمه‌ی ناوبری بازگشت، هوم و منو.

این دکمه‌ها در لبه‌ی پایینی دستگاه تعبیه شده بود. لبه‌ی پایینی گوشی کمی گرد در نظر گرفته شده بود تا میکروفون در حین تماس‌های صوتی به دهان کاربر نزدیک‌تر باشد.

G1 همچنین یک دکمه‌ی اختصاصی برای شاتر دوربین داشت. علاوه بر این دو دکمه‌ی دیگر برای تنظیم صدا روی این دستگاه قرار داده شده بود. افزون بر این، اچ‌تی‌سی وان از یک ترک‌پد توپی (Track Ball) بهره می‌برد که امکان کلیک را هم در اختیار کاربر قرار می‌داد.

بلندگوی این محصول نیز در بدنه‌ی پشتی آن قرار داشت. نکته جالب در مورد G1 این بود که از درگاه ۳.۵ میلی‌متری هدفون بهره نمی‌برد! این یعنی G1 اولین گوشی هوشمندی بوده که درگاه ۳.۵ میلی‌متری هدفون روی آن حذف شده بود.

کاربران برای اتصال هدفون به این گوشی هوشمند باید از یک تبدیل مخصوص استفاده می‌کردند. اچ‌تی‌سی از یک درگاه اختصاصی به‌نام ExtUSB در این گوشی استفاده کرده بود که البته این درگاه با مینی یو‌اس‌بی هم سازگاری داشت.

مشخصات فنی و امکانات

اگرچه G1 از نظر طراحی حرف زیادی برای گفتن نداشت، اما این دستگاه قابلیت‌ها و امکانات فراوانی به کاربران ارائه می‌داد که البته بسیاری از این ویژگی‌ها به لطف سیستم‌عامل اندروید محقق شده بود.

گوگل حتی در اولین نسخه‌ی اندروی، امکانات و قابلیت‌هایی در این سیستم‌عامل تعبیه کرده بود که هیچ یک از رقبا قادر به ارائه‌ی این ویژگی‌ها نبودند.

از جمله ویژگی‌های اولین گوشی اندروید تاریخ می‌توان به صفحه‌ی خانگی قابل شخصی سازی، ابزارک‌ها، کپی و چسباندن و قابلیت چند وظیفگی برای همه‌ی اپلیکیشن‌ها (حتی اپلیکیشن‌های شخص ثالث) اشاره کرد. البته این موارد فقط تعدادی از ویژگی‌های مهم G1 بود که همچنان در گوشی‌های هوشمند اندرویدی امروزی نیز وجود دارند. معرفی بخش نوتیفیکیشن‌های اندروید یکی از مهم‌ترین قابلیت‌هایی بود که نسبت به بخش نوتیفیکیشن‌های گوشی‌های آیفون بسیار منظم‌تر و کاربرپسندتر بود.

G1 همچنین پایه‌های لازم برای اپلیکیشن‌های گوگل را فراهم کرد. این مجموعه اپلیکیشن‌ها هم‌اکنون میلیاردها دلار ارزش دارند.

از جمله اولین اپلیکیشن‌های گوگلی می‌توان به نقشه‌های گوگل (که برای اولین بار از جی‌پی‌اس و قطب‌نمای داخلی گوشی بهره می‌برد)، جیمیل و یوتیوب اشاره کرد که به‌طور پیش‌فرض روی G1 نصب شده بودند. علاوه بر این یک مرورگر ساده‌ی HTML در این دستگاه تعبیه شده بود که کاربران با باز کردن آن وارد صفحه‌ی خانگی گوگل می‌شدند.

اما مهم‌ترین قابلیت سیستم‌عامل موبایل گوگل، فروشگاه اندروید بود. این اپلیکیشن در واقع محلی برای دسترسی به هزاران اپلیکیشن شد که توسط توسعه‌دهندگان شخص ثالث تولید می‌شوند. امروزه این فروشگاه با نام گوگل پلی استور شناخته می‌شود. فروشگاه اندروید رفته‌رفته موقعیت بسیار خوبی برای توسعه‌دهندگان ایجاد کرد و همین امر موجب شد تا کاربران G1 به منبعی بی‌انتها از ابزارها، بازی‌ها و اپلیکیشن‌های شخص ثالث دسترسی داشته باشند.

شاید مشخصات فنی گوشی هوشمند G1 نسبت به گوشی‌های مدرن امروزی خنده‌آور باشد، اما سخت‌افزار مورد استفاده در این محصول برای زمان خودش به‌قدر کافی خوب بوده است. G1 از تراشه‌ی کوالکام MSM7201A و پردازنده‌ی گرافیکی آدرینو ۱۳۰ بهره می‌برد. این گوشی همچنین به ۱۹۲ مگابایت حافظه‌ی رم و ۲۵۶ مگابایت حافظه‌ی داخلی ذخیره‌سازی مجهز شده بود. G1 از کارت حافظه‌ی جانبی نیز پشتیبانی می‌کرد و بدین طریق می‌توانستید حافظه‌ی این محصول را تا ۱۶ گیگابایت دیگر افزایش دهید.

گوشی هوشمند مورد اشاره به یک باتری ۱۱۵۰ میلی‌آمپر ساعتی مجهز شده بود. این دستگاه از یک دوربین جلویی ۳.۱۵ مگاپیکسلی با قابلیت فوکوس خودکار بهره می‌برد. البته امکان ضبط ویدیو از اندروید ۱.۵ کاپ‌کیک به این سیستم‌عامل اضافه شد.

نظر افراد در مورد G1 چه بود؟

T-Mobile در مدت شش ماه، تعداد یک میلیون گوشی هوشمند G1 را در آمریکا به فروش رساند. این آمار باعث شد تا اندروید به‌عنوان چهارمین سیستم‌عامل موبایلی برتر در بازار آمریکا شناخته شود. در آن زمان سهم اندروید در بازار شش درصد بود. برای مقایسه باید اشاره کنیم در زمان معرفی G1، سهم سیستم‌عامل ویندوز موبایل ۱۱ درصد، سیستم‌عامل بلک‌بری ریم ۲۲ درصد و سیستم‌عامل آیفون اواس ۵۰ درصد بود.

علی‌رغم فروش نسبا خوبی که این گوشی داشت، نظرهای مختلفی در مورد آن شنیده می‌شد. برخی معتقد بودند که این گوشی مشخصات فنی بسیار خوبی دارد و امکان استفاده از خدمات گوگل روی موبایل را به روشی موثر فراهم کرده است. برخی دیگر ایراداتی مثل طراحی نه چندان دلچسب، عمر باتری بسیار بد (۵ ساعت مکالمه) و تعداد محدود اپلیکیشن‌ها در اندروید مارکت را به این گوشی وارد می‌کردند.

البته موضوع اصلی بحث افراد در مورد گوشی G1 سیستم‌عامل اندروید بود. تقریبا همه‌ی طرفداران و منتقدان بر این موضوع تاکید داشتند که اندروید می‌تواند به یکی از بزرگ‌ترین سیستم‌عامل‌ها در صنعت موبایل تبدیل شود.

T-Mobile G1: میراث اولین گوشی هوشمند اندرویدی

بیش از یک دهه از معرفی G1 می‌گذرد و حالا اندروید ۷۰ درصد از سهم بازار را در اختیار دارد. هم‌اکنون صدها شرکت مختلف در سراسر جهان با همکاری اندروید، درحال ساخت دستگاه‌های مجهز به این سیستم‌عامل هستند.

پس از توقف تولید گوشی G1 در سال ۲۰۱۰، داستان این محصول به پایان رسید. اندروید ۱.۶ دونات، آخرین بروزرسانی ارائه شده برای این گوشی هوشمند بود.

در پایان باید گفت که G1 نقش مهمی در تاریخچه‌ی اندروید داشته و ریشه‌ی این محصول در دستگاه‌های اندرویدی امروزی از جمله گوشی‌های هوشمند سری گلکسی، پیکسل و بسیاری از برندهای دیگر دیده می‌شود.

بدین ترتیب هر زمان که گوشی اندرویدی خود را از جیب‌تان بیرون می‌آورید، می‌دانید که نقطه‌ی آغاز گوشی‌های امروزی کجا بوده است.

نظر شما در مورد اولین گوشی هوشمند اندرویدی تاریخ چیست؟ لطفا دیدگاه خود را تکفارس و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

منبع: AA