Replay: ندای عدن | نقد و بررسی بازی مبارزه در خلیج عدن

مبارزه در خلیج عدن ،پرفروش ترین بازی رایانه ای ایرانی! بازی ای که می توان آن را اولین FPS استاندارد ایرانی نامید این بازی با استفاده از موتور یونیتی و گیم پلی ای بسیار مشابه به عنوان CALL OF DUTY ساخته شده است در ادامه به نقد و بررسی این عنوان خواهیم پرداخت.

نام بازی: مبارزه در خلیج عدن

ناشر: ارتش جمهوری اسلامی ایران

سازنده: آمیتیس بازی رایان

مدها: Single Player

موتور: Unity 3

شوتر های اول شخص زیادی در ایران ساخته شده اند که تنها قصد آنها قد علم کردن در برابر عنوان هایی همانند Battlefield و call of duty

بوده است . اما غافل از این که این دو بازی با تیم سازنده با تجربه، موتور گرافیکی قدرتمند، و ناشری که توانایی خرج کردن پول های هنگفتی را برای بازی دارد ساخته می شود چیزی که حتی یکی از آن ها هم در اختیار ما نیست!

شوتر های زیادی ساخته شدند و یکی پس از دیگری شکست خوردند اما در این میان مبارزه در خلیج عدن توانست حداقل استاندارد های جهانی یک شوتر اول شخص را داشته باشد و این موفقیت بزرگی برای استودیو محسوب می شود.

داستان:(خطر اسپویل)

 اول از همه از داستان شروع می کنیم جایی که مبارزه در خلیج عدن به هیچ وجه در آن خوب ظاهر نشده است. داستان از این قرار است که گروهی از دزدان دریایی که سردسته آن ها شخصی ملقب به (اره ماهی) است، کشتی تجاری ایرانی را که در حال عبور از خلیج عدن است را غارت کرده و اعضای آن را به قتل رسانده و کشتی را تصاحب می کنند. سپس شما که آخرین بازمانده کشتی هستید این را به نیروی دریای جمهوری اسلامی ایران گزارش می دهید و بعد از آن کشته می شوید! و سپس تنها کاری که می کنید این است که به تعقیب و گریز می پردازید و پس از چند مرحله اره ماهی را به قتل می رسانید.

همانطور که در مطلب فوق گفته شد داستان بازی بسیار ضعیف و بدون چالشی خاص نوشته و پیاده سازی شده، علاوه بر این ما نه سن کاراکتری که کنترل او را به دست گرفته ایم نه چیزی از گذشته ی او، و مهم تر از همه صورت و چهره ی او را نیز تا آخر بازی مشاهده نخواهیم کرد! همچنین ما چیزی از شخصیت ازه ماهی، همرزمان خود محلی که عملیات در آن انجام می شود و… را نمی دانیم! فقط می توانید با نگه داشتن اسلحه روی همرزمان خود اسم آن ها را بخوانید نه بیشتر! نتیجه می گیریم که بخش داستانی این بازی به شدت ضعیف کار شده و جای کار بسیار زیادی داشته است.

گیم پلی:

گیم پلی بازی همانطور که از عنوان نقد پیداست بسیار بسیار شبیه سری ندای وظیفه (Call Of Duty) به طوری که اگر تا کنون یکی از نسخه های این سری را بازی کرده باشید مطمئنا به تشابه گیم پلی این بازی به ندای وظیفه پی خواهید برد! برای مثال، در اکثر بازی شما باید از دستورات فرمانده خود پیروی کنید یا با پیشروی در مرحله ، مرحله را به پایان برسانید . عملیات هایی که در طول بازی باید آن ها را انجام دهید باز هم تشابه زیادی با COD دارند برای مثال مرحله اول بازی یک مرحله مخفی کاری است و در هر نسخه از COD معمولا یک یا دو مرحله از بازی را باید به صورت مخفی کاری پیش ببرید یا مرحله آخر که به نوعی یک تعقیب و گریز است مانند یکی از مراحل Call Of Duty MW2 می باشد. ایراداتی هم به گیم پلی وارد است که اولین آن ها هوش مصنوعی بسیار ضعیف بازی است، حتی اگر درجه بازی را روی (حرفه ای)  قرار دهید باز هم هوش مصنوعی تعریفی ندارد. دشمنان فقط پشت شی ئی سنگر می گیرند و هر از گاهی چند تیر به شما شلیک می کنند تقریبا چیزی به نام نارنجک هم در بازی وجود خارجی ندارد و…

یکی از ایرادات بزرگ گیم پلی کوتاه بودن بیش از حد آن است، گیم پلی بازی قریب به یک ساعت تا یک ساعت و نیم است و این زمان بسیار کمی محسوب می شود. به صحنه های سینمایی می رسیم صحنه های سینمایی کمی در بازی وجود دارند اما کیفیت آن ها بسیار عالی است و یکی از نقاط مثبت گیم پلی نیز همین صحنه های سینمایی اند.

گرافیک:

این بازی با موتور گرافیکی unity ساخته شده و خوشبختانه سازندگان توانسته اند از حداکثر قدرت این موتور استفاده کنند. اما این موتور به هیچ وجه برای ساخت یک شوتر اول شخص مناسب نیست، موتوری مانند unity طراحی شده برای بازی هایی برای موبایل و یا بازی های ۲ بعدی طراحی شده نه برای FPS که یکی از ارکان اصلی آن گرافیک است! از نکات گرافیکی می توان به نورپردازی اشاره کرد که به خوبی کار شده و محیط های آن روشنایی لازمه را داشته و همچنین محیط های تاریک نیز روشنایی لازمه را دارند چیزی که Medal Of Honor Warfighter نتوانست به خوبی از پس آن بر بیادید!

مدل ها نیز در سطح خوبی قرار دارند و به خوبی کار شده اند. بخش گرافیکی بازی هر چند در بخش انتخاب موتور با مشکل مواجه می شود اما این بخش به خوبی کار شده است

صدا گذاری:

به لطف نشر این بازی توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران، سازندگان توانسته اند به جای استفاده از صدا های آماده برای اسلحه ها، خود صدای اسلحه هایی که در بازی به کار گرفته شده اند را ضبط کرده و به بازی انتقال دهند از این رو اشکالی بر صدای اسلحه ها وارد نیست .

سپس به صدا گذاری شخصیت ها می رسیم که بازهم صدای شخصیت ها به خوبی کار شده و نشان از تمرکز سازندگان بر روی این بخش را دارد!

خلیج عدن را با تمام کاستی هایش می توان یک شوتر استاندارد و موفق دانست و به راحتی از آن لذت کافی را برد!

داستان: ۶/۱۰

گیم پلی: ۶/۱۰

گرافیک: ۷/۱۰

صداگذاری: ۷/۱۰

مجموع: ۶.۵/۱۰