معمولا رباتها قدرت خود را از طریق باتریها و متصل شدن به پریز برق بهدست میآورند، اما در مورد ربات ربیتل (RoBeetle) این موضوع متفاوت است. این میکروبات با وزن کمتر از ۱ گرم بهوسیله متانول که معمولا به عنوان حلال و همچنین در ضد یخها بهکار میرود قدرت خود را بهدست میآورد. سوختهای مایع مانند متانول به ویژه در مقیاس کوچک دارای انرژی بیشتری در هر واحد حجم نسبت به باتریها هستند. این موضوع باعث عدم وابستگی ربیتل به منبع خارجی مانند سیم یا میدان الکترومغناطیسی میشود. از نظر تئوری میتوانند ضمن حفظ اندازه کوچک خود، با استقلال بیشتری نسبت به همتایان برقی خود حرکت کنند. در یک مطالعه جدید محققان توانستهاند ماهیچههای مصنوعی ریزی را طراحی کنند که مانند نمونه واقعی منقبض و منبسط شوند. این سیستم از سیمهای آلیاژی نیکل-تیتانیوم استفاده میکند که درون پودر پلاتین قرار گرفتهاند و باعث میشود تا سرعت سوخت بخار متانول افزایش پیدا کند. این فرآیند گرما ایجاد میکند و بر اثر این اتفاق سیمهای پای ربات کوتاه شده و پس از خنک شدن مجددا افزایش پیدا میکنند و باعث حرکت میشوند.
طبق گزارشی که تیم طراحی ربیتل منتشر کردهاند این ربات تنها ۸۸ میلیگرم وزن دارد و میتواند تا ۲٫۶ برابر وزن خود اجسام را جابجا کند. همچنین میتواند ۹۵ میلیگرم سوخت با خود حمل کند که برای ۲ ساعت فعالیت ربات کافی است. این ربات میتواند از سطوح شیبدار بالا برود و همچنین بر روی انواع سطوح مانند شیشه، فوم و مسیرهای بتنی حرکت کند. دانشمندان اکنون باید موضوع سوخت رسانی مجدد به این ربات را مورد تحلیل و بررسی قرار دهند تا بتوانند مدت زمان بیشتری از آن استفاده کنند. اگر آنها بتوانند ربیتل را به گونهای برنامهریزی کنند که تعامل بیشتری با اپراتور انسانی داشته باشد، میتوان انتظار داشت که در آینده از این رباتهای متانولی برای کارهای مختلفی مثل گردهافشانی مصنوعی یا حتی جراحیهای پیچیده استفاده کرد.
نظرات