نرم‌افزار محبوب پاسمارک، بر خلاف یوزربنچمارک، ارقام تکان‌دهنده‌ای را در مورد عملکرد رایانه‌های ویندوزی در سال ۲۰۲۵ ارائه کرده است. این شرکت در صفحه رسمی خود در ایکس، اطلاعاتی منتشر کرده که نشان‌دهنده کاهش چشمگیر در میانگین نمره پردازنده‌ها است.
پاسمارک نسبت به این کاهش عملکرد، ابراز تعجب کرده است، زیرا چنین روندی پیش از این بی‌سابقه بوده است. این موضوع گمانه‌زنی‌هایی را در مورد دلایل احتمالی آن برانگیخته است. برخی کارشناسان تغییر از ویندوز ۱۰ به ۱۱ را عاملی مؤثر در کاهش عملکرد می‌دانند و برخی دیگر افزایش احتمالی بدافزارها در سیستم‌های جدیدتر را مطرح می‌کنند.
برای پاسخ به پرسش کاربران در مورد روش محاسبه این اعداد، پاسمارک توضیح می‌دهد که این داده‌ها از میانگین نمره‌های آزمون عملکردی که کاربران پس از اجرای این آزمون در نرم‌افزار آپلود می‌کنند، استخراج می‌شود. این نمودار که تغییرات عملکرد سیستم‌ها را در گذر زمان به تصویر می‌کشد، بر پایه داده‌های هزاران آزمون عملکردی PerformanceTest تهیه شده است و هر دو هفته یکبار به‌روزرسانی می‌شود. اطلاعات به کار رفته در این نمودار، از نسخه پنجم تا یازدهم نرم‌افزار PerformanceTest گردآوری شده است. نسخه هشتم این نرم‌افزار که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، نخستین نسخه‌ای بود که قابلیت اندازه‌گیری عملکرد تک هسته‌ای پردازنده‌ها را دارا بود.
با وجود تلاش‌های مایکروسافت برای اثبات برتری عملکردی ویندوز ۱۱ نسبت به ویندوز ۱۰، حتی با تکیه بر مطالعات پرهزینه و کم‌ارزش، وبسایت Neowin هیچ بهبود قابل توجهی در عملکرد ویندوز ۱۱ نسبت به ویندوز ۱۰، چه در هنگام ارتقا از نسخه قبلی و چه در نصب جدید، مشاهده نکرد. در واقع، در بسیاری از موارد، ویندوز ۱۰ عملکرد بهتری از خود نشان داد.
پس از بررسی دقیق‌تر آمار و ارقام، پاسمارک به این نتیجه رسید که اکثر کاربران به پردازنده‌هایی با بیش از هشت هسته نیاز ندارند و ظاهراً از عملکرد این سیستم‌ها رضایت کامل دارند. به نظر می‌رسد تمایلی برای ارتقاء به پردازنده‌های چند هسته‌ای‌تر در میان کاربران وجود ندارد. درصد افرادی که از سیستم‌هایی با بیش از ۸ هسته استفاده می‌کنند، نسبت به سال ۲۰۲۰ تغییری نداشته است.
برای قضاوت منصفانه‌تر، باید در نظر داشت که اکثر بازی‌های رایانه‌ای هنوز از بیش از ۱۶ رشته پردازشی پشتیبانی نمی‌کنند. علاوه بر این، با افزایش محبوبیت بازی‌های با وضوح تصویر بسیار بالا، نقش CPU در ایجاد گلوگاه عملکردی کاهش یافته و پردازنده گرافیکی GPU اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در حوزه نرم‌افزارهای غیر بازی نیز، بسیاری از برنامه‌ها به شتاب‌دهنده‌های سخت‌افزاری مانند GPU متکی هستند. این موضوع باعث می‌شود که استفاده از پردازنده‌های چند هسته‌ای‌تر انتخابی منطقی نباشد.
دیدگاه ها