اعتراضاتی که در مقابل دفتر مرکزی اوبر رخ داده‌اند، توجه قانون‌گذاران را به خود جلب کرده و می‌تواند وضعیت استخدامی در شرکت‌های اوبر (Uber) و لیفت (Lyft) را تحت تاثیر قرار دهد. این تجمعات اعتراضی در مرکز سان‌فرانسیسکو جریان دارند.
ادان آلوا (Edan Alva) بیش از چهارسال است که در شرکت لیفت مشغول به رانندگی است. او در ابتدا به این شغل به عنوان یک مشغله‌ی جانبی نگاه می‌کرد. وی سرانجام از شغل اصلی خود برکنار شد و به همین خاطر تصمیم گرفت که بر حقوق رانندگی‌اش تکیه کند. اما زیاد طول نکشید که آلوا فهمید، حقوق دریافتی‌اش کفاف اجاره‌خانه و بیمه‌ی سلامت پسرش را نمی‌دهد. او می‌گفت:
این شغل در ابتدا مثل یک راه حل امید‌بخش بود اما اکنون به یک تله تبدیل شده است.
در روز جمعه، آلوا و حدود چهل‌تن از رانندگان شرکت‌های اوبر و لیفت در مرکز شهر سان‌فرانسیسکو تجمعی اعتراضی را ترتیب دادند و خواستار اعطای شرایط کاری بهتر از جانب این غول‌های مسافربری شدند. معترضین، حقوق بیشتر و تشکیل اتحادیه را از این دو شرکت تقاضا می‌کردند.
رانندگان در یک نامه‌ی سرگشاده، اعتراض خود را به دارا خسروشاهی، مدیر عامل اوبر و بنیان‌گذاران لیفت، یعنی لوگان گرین (Logan Green) و جان زیمر (John Zimmer) به دلیل نوع مدیریت این شرکت‌ها ابراز کردند. رانندگان قصد داشتند که این نامه را در جریان اعتراضات، تحویل مقامات شرکت اوبر دهند اما نتوانستند وارد دفتر مرکزی این شرکت شوند و در واکنش به این موضوع، شعارهایی را با مضمون «بازخواهیم گشت» سر دادند.
مدافعین رانندگان بخش‌های موبایلی و دستی در اعلامیه‌ی خود نوشته بودند که:
رانندگان نیز باید یک صندلی پشت میز (اتحادیه) داشته باشند تا بتوانند در کار خود پیشرفتی را حاصل کنند. وقت آن رسیده که اوبر با ما درست رفتار کند.
تغییر وضعیت معترضین به مجمع Assembly Bill 5 بستگی دارد. این مجمع می‌تواند وضعیت رانندگان این شرکت را از پیمانکاری به کارمندی تغییر دهد و اگر آن‌ها را به عنوان کارمند طبقه‌بندی کند، آنگاه رانندگان می‌توانند از دریافت مزایا و سازماندهی جمعی بهره‌مند شوند. در خرداد ماه، اتاق بازرگانی کالیفرنیا، AB5 را تصویب کرد و اکنون این لایحه در مجلس سنا قرار دارد. پیش‌تر نیز شرکت‌های اوبر و لیفت، دست به اقداماتی از قبیل: کوتاه‌تر کردن دوره‌های پرداخت، برنامه‌ریزی بازنشستگی و توجه بیشتر به رده‌بندی رانندگان زده‌بودند. این شرکت‌ها همچنین، پشتیبانی خود را از تشکیل انجمن رانندگان اعلام کرده بودند.
شرکت لیفت بیان کرده که نیازمندی‌های رانندگان را تشخیص داده است. این شرکت در بیانیه‌ی خود اظهار کرده که:
شرکت ما با مدرن‌کردن قوانین دست و پا گیر سنتی، در حال دفاع‌کردن از حقوق و مزایای جامعه‌ی رانندگان است. پیوستن گروه‌های بیشتر به مذاکرات نیز، ما را دلگرم می‌کند. این مهم باعث می‌شود تا انعطاف‌پذیری شرایط رانندگان حفظ شود و همچنین مزایا و محافظت‌های بیشتری نیز برای آن‌ها فراهم شود.
یکی از نمایندگان اوبر در بیانیه‌ای اعلام کرده که:
ما، کار کردن با اقشار گوناگون رانندگان را ادامه خواهیم داد و از قانون‌گذارانی که امنیت و کیفیت مشاغل مستقل را بهبود می‌بخشند، حمایت می‌کنیم.
اتاق بازرگانی کالیفرنیا با ارائه‌ی پروژه‌ی «من متحد مستقل هستم» ابراز کرده که مخالفتی با AB5 ندارد و در تلاش است تا راه‌حل جدیدی پیدا کند و بدین وسیله بتواند از رانندگانی که به دنبال بیشترین انعطاف و در عین حال، مزایا و شفافیت مالی هستند، حمایت کند. پروژه‌ی یاد شده از رانندگانی که می‌خواهند مستقل بمانند پشتیبانی خواهد کرد.
مسئله‌ی رانندگان دستی پس از گذشت چند سال همچنان بر جای خود باقی است و در این سال‌ها دعاوی حقوقی مختلفی علیه اوبر و لیفت اقامه شده‌اند. چندین شهر و ایالت آمریکا، این مسئله را مد نظر داشته‌اند. یک‌سال قبل نیز، مقامات شهر نیویورک قانون حداقل حقوق را برای رانندگان این شرکت‌ها، تصویب کردند. در خرداد‌ماه، هیئت امور کارگران تصریح کرد که رانندگان باید به جای طبقه‌ی کارمندان در طبقه‌ی پیمانکاران قرار گیرند. در اعتراضات روز جمعه، رانندگان به منصفانه نبودن روابط میان خود و کارفرماهایشان اعتراض کردند.
یکی از رانندگان به نام لیندا والدیویا (Linda Valdivia) که به مدت سه‌سال در اوبر و لیفت کار کرده بود، می‌گفت:
ما کسانی بودیم که به این شرکت‌ها کمک کردیم تا ثروتمند شوند، ما حقوق و مزایای متعلق به خودمان را می‌خواهیم.
معترضان شعار «اتحاد رانندگان هرگز شکست نخواهد خورد» را سر می‌دادند.
والدیویا خطاب به شرکت های اوبر و لیفت می‌گفت:
از جنگیدن با ما دست بردارید، با ما همانند یک قشر آسیب پذیر رفتار نکنید و در عوض با ما سر میز مذاکره بنشینید.
آلوا، (همان راننده‌ی شرکت لیفت)، شعارها را تکرار می‌کرد و می‌گفت:
تا زمانی که حرف‌های ما شنیده نشوند از اعتراض دست نمی‌کشیم، ما از اوبر و لیفت می‌خواهیم که به حرف‌های ما گوش دهند.
نظرات