این سازمان، راکت فضایی خود را که هرگز پرتاپ نشده به هر نهادی که بتواند ۲۵۰۰۰۰ دلار هزینه‌ی حملونقل آن را پرداخت کند، واگذار می‌نماید.
در پنجاهمین سالگرد سفر انسان به کره‌ی ماه، آژانس فضایی ناسا قرار است که یک بخش از تاریخ خود را به یک سازمان دیگر واگذار کند. مرکز فضایی مارشال (MSFC) در ایالت آلاباما نقش اساسی را در توسعه‌ی موشک‌های ساترن (Saturn) ایفا کرده است. در واقع، راکت‌های مورد استفاده در پروژه‌های آپولو یکی از دستاوردهای این مرکز فضایی به شمار می‌آیند. ظاهراً این مدلی که واگذار می‌شود از قدیمی‌ترین راکت‌های پروژهی آپولو است.
طبق اسناد به دست آمده، مرکز فضایی مارشال یک تقویت کننده‌ی اضافی را در انبار خود دارد و این همان سازه‌ای است که جهت واگذاری، انتخاب شده و از قرار معلوم، بخشی از یک راکت قدیمی را تشکیل می‌دهد. این سازه همان پیشرانه‌ی راکت‌های ساترن است. ساترن، اولین موشک سنگین وزن ایالات متحده است که در اوایل دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی توسعه داده شده بود. این راکت، یک مدل حجیم‌تر نیز دارد که ساترن ۵ (Saturn V) نامیده می‌شود و همان مدلی است که نیل آرمسترانگ( Neil Armstrong)، باز آلدرین ( Buzz Aldrin) و مایکل کولینز ( Michael Collins) را در سفرشان به ماه در سال ۱۹۶۹ همراهی کرد.
به احتمال زیاد، تنها کاری که این راکت فضایی انجام داده، مربوط به تمرین‌های استاندارد ناسا جهت آمادگی برای پروژه‌های شاتل و همچنین آزمایش‌های شرکت اسپیس ایکس (Space X) به منظور فرودآمدن در اقیانوس‌ها بوده است. با این اوصاف، این موشک یک نمونه‌ی حقیقی اما استفاده نشده در ماموریت‌های واقعی است که به صورت رایگان در اختیار مدرسه‌ها، دانشگاه‌ها، موزه‌ها و یا کتابخانه‌های علاقه‌مند قرار گرفته است، و این نهادها می‌توانند در صورت پرداخت هزینه‌ی حمل آن، این سازه‌ی فضایی را صاحب شوند.
ناسا گاهی اوقات از طریق برنامه‌های دولت فدرال، تجهیزات مصنوعی را در اختیار مدارس و موزه‌ها قرار می‌دهد. در حال حاضر، این سازمان در تلاش است تا تعدادی از شاتل‌های فضایی را واگذار کند و از مخارج فضانوردان بکاهد. در پایان، اگر پرداخت ۲۵۰۰۰۰ دلار برای حملونقل یک موشک از توان مالی موزه‌ی نوپای شما خارج است، اقدام بهتر آن است که در نمایشگاه خود از راکت‌های مقرون به صرفه‌تری استفاده کنید، موشک‌هایی که هزینه‌ی حمل آن‌ها در حدود ۲۵ دلار باشد.
نظرات