با استفاده از تصاویر گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی هابل (Hubble)، گروهی از فضانوردان آمریکایی موفق شدند دو سیاه‌چاله بسیار بزرگ که در نزدیکی هم و در فاصله ۲٫۵ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارند را کشف کنند. این دو پدیده فضایی کماکان در حال نزدیک شدن به هم هستند و به یک‌دیگر امواجی ارسال می‌کنند که امکان تشخیص این امواج در زمین هم وجود دارد. البته با توجه به فاصله زیادی که با این سیاه‌چاله‌ها داریم، به سختی می‌توانیم امواج ساطع شده را تشخیص دهیم ولی همین نمونه‌ها هم می‌توانند به فضانوردان کمک کنند تا اطلاعات بیشتری در مورد این پدیده‌های سیاه رنگ و جذاب به دست آورند.
این محققان که در تاریخ ۱۰ ژولای و در ژورنال Astrophysical Journal Letters مقاله‌ای چاپ کردند، نوشتند که اندازه این دو سیاه‌چاله بسیار بزرگ ۸۰۰ میلیون برابر کل خورشید است. این منظومه که سیاه‌چاله داشته و SDSS J1010+1413 نام دارد، به خاطر نورانی بودن بیش از حد توجه فضانوردان به سمت خود جلب کرده است. وقتی این محققان داده‌های دوربین Wide Field و شماره ۳ تلسکوپ هابل را دریافت کردند، توانستند دو سیاه‌چاله مورد بحث را پیدا کنند.
سیاه‌چاله‌های بزرگ معمولاً در مرکز منظومه‌ها وجود دارند و هنگام ادغام شدن، به دور یک مدار تنگ و یک‌دیگر می‌چرخند تا در نهایت با هم ترکیب می‌شوند. البته محققان هنوز مطمئن نیستند که آیا این دو سیاه‌چاله با یک‌دیگر ادغام خواهند شد یا خیر زیرا مدتی طول می‌کشد تا این اتفاق رخ دهد.
جنی گرین (Jenny Greene)، استاد علوم فیزیک نجومی و یکی از نویسندگان این گزارش می‌گوید:
اینکه نمی‌دانیم آیا سیاه‌چاله‌ها با هم ادغام می‌شوند یا خیر، برای علم نجوم بسیار خجالت‌آور است. همه افرادی که در این زمینه فعالیت دارند و تحقیق می‌کنند، باید مدت طولانی سیاه‌چاله‌ها را بررسی نمایند تا چالش جدی ما حل شود
به عقیده برخی از افراد، شناسایی سیاه‌چاله‌ها، بزرگ‌ترین هدف علم نجوم است. بعضی از فضانوردان بر این باورند که وقتی دو سیاه‌چاله به اندازه کافی به هم نزدیک می‌شوند و فاصله خود را به ۱ پارسک (۳٫۲ سال نوری) می‌رسانند، می‌توانند تا ابدیت به همین صورت باقی بمانند.
اما این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که امواج مربوط به جاذبه زمین وجود دارد. فیزیک‌دان‌ها با نام بردن از قدرت جاذبه معتقدند که سیاه‌چاله‌های بزرگ با فاصله ۲٫۵ میلیون سال نوری نشان می‌دهند که این پدیده‌ها تا چه مقدار می‌توانند رایج باشند.
مایکل استرائوس (Michael Strauss)، دیگر نویسنده مقاله دو سیاه‌چاله مورد بحث ما می‌گوید:
این اولین نمونه سیاه‌چاله‌های نزدیک به هم است که تا کنون کشف کرده‌ایم اما امکان دارد نمونه‌های بسیار دیگری هم باشند که باید آنها را نیز کشف کنیم
فیزیک‌دان‌ها اعتقاد دارند که بیش از ۱۰۰ سیاه‌چاله بزرگ دارای نیروی جاذبه هستند و همین موضوع می‌تواند به فضانوردان این امکان را بدهد تا در پنج سال آینده این پدیده‌ها را شناسایی کنند.
اگر فضانوردان بتوانند امواج ساطع شده در فضا را بشناسند، این یعنی نیروی جاذبه در جایی غیر از کره زمین وجود دارد و می‌تواند بسیاری از سؤالات در مورد زندگی موجودات فضایی را ثابت کند. البته به این نکته هم اشاره کنیم که بر عکس این اتفاق نیز ممکن است رخ دهد.
فضانوردان و محققان بررسی کننده دو سیاه‌چاله می‌گویند:
اگر نیروی جاذبه در بین سیاه‌چاله‌ها تشخیص داده نشود، یعنی این پدیده‌های سیاه رنگ تنها با گذر زمان بسیار طولانی به هم نزدیک شده و ادغام می‌شوند که بعید است تا آن زمان تلسکوپ هابل بتواند دوام بیاورد
به هر حال و مانند همیشه، باید ببینیم چه اتفاقاتی در آینده و در بحث نجوم به وقوع خواهد پیوست.
نظرات