تفاوت نمایشگرهای ۶۰ هرتزی، ۹۰ هرتزی و بالاتر [تماشا کنید]

وقتی به جدیدترین و بهترین گوشی‌های هوشمند نگاه می‌کنیم، کاملاً مشخص است که تکنولوژی صفحه نمایش‌ها در سالیان اخیر پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای کرده است. جالب اینکه حرکت رو به جلوی این دستگاه‌ها خیال متوقف شدن ندارد و هر مدلی که معرفی می‌شود، نمایشگری را به کاربران معرفی می‌کند که شفافیت و وضوح بیشتری از دستگاه‌های قبلی دارد و رنگ‌ها را با دقت و کیفیت بالاتری نشان می‌دهد.

در این بین باید به این نکته توجه داشته باشید که یک نمایشگر خوب همیشه پیکسل بیشتر یا رزولوشن بالاتری ندارد زیرا اخیراً گوشی‌هایی تولید شده‌اند که از جدیدترین فناوری صفحه نمایش‌های موبایل بهره می‌برند و نرخ بازسازی آنها بسیار زیاد است. در واقع، نرخ بازسازی (refresh rate) همان قابلیتی است که چندان به آن توجه نشده اما نقش مهمی در پخش تصاویر ایفا می‌کند.

مطالب مرتبط:

• فراتر رفتن نرخ فریم نمایشگر رد مجیک ۶ از ۱۴۴ هرتز

• آیفون ۱۳ پرو و ۱۳ پرو مکس از نمایشگرهای ۱۲۰ هرتزی آمولد بهره خواهند برد

این توضیح را بدهیم که نرخ بازسازی همان قابلیتی است که تصویر یا ویدیوها با استفاده از آن و در هر ثانیه تکرار می‌شوند. برای اکثر صفحه نمایش‌ها، عدد ۶۰ هرتز به کار می‌رود؛ یعنی در هر ثانیه، تصویر ۶۰ بار تغییر می‌کند. اما در سال ۲۰۱۹، گوشی‌های جدیدتر این عدد را به ۹۰ و حتی برخی‌ها به ۱۲۰ هرتز نیز رسانده‌اند. این اعداد و ارقام حرکات انجام شده در نمایشگرها را روان‌تر نشان می‌دهند. برای اثبات این ادعا، فقط کافی است فیلم‌هایی که از گوشی وان‌پلاس ۷ پرو منتشر شده‌اند را ببینید.

حالا اگر شما هم به دنیای فناوری اطلاعات علاقه‌مندید و اخبار گوشی‌ها را مدام دنبال می‌کنید، حتماً با سخت‌افزار و کلمات تخصصی این حوزه آشنایی دارید. اما سؤالی که در اینجا پیش می‌آید این است: آیا افراد عادی هم می‌توانند فرق نمایشگرهای ۶۰ هرتزی را با ۹۰ هرتزی تشخیص دهند؟

توانایی افراد عادی در تشخیص نرخ فریم‌های ۶۰ و ۹۰ هرتز

همان‌طور که گفتیم، برای افراد علاقه‌مند به فناوری اطلاعات، این یک موضوع پیش پا افتاده است زیرا می‌توانند متوجه شوند که صفحه نمایش ۹۰ هرتزی وان‌پلاس ۷ پرو سرعت بیشتری دارد ولی برای انسان‌های عادی، این موضوع کمی با پیچیدگی همراه است.

برای دریافت پاسخ این سؤال، باید آزمایشی انجام دهیم. به همین دلیل گوشی‌های وان‌پلاس ۶ تی (با نرخ بازسازی ۶۰ هرتز بر ثانیه) و وان‌پلاس ۷ پرو (با نرخ بازسازی ۹۰ هرتز بر ثانیه) را به ۱۰ نفر نشان داده و اجازه دادیم با هر دوی آنها مدتی بازی کنند. سپس مطمئن شدیم که هیچ‌کدام از آنها با این دستگاه‌ها آشنا نیستند. در نهایت سؤال پرسیدیم که آیا نمایشگر دو گوشی با یک‌دیگر فرق می‌کند یا خیر؟ همزمانی که آنها در حال بازی کردن بودند، از عکس‌العمل‌هایشان یادداشت برداری کردیم.

اکثر پاسخ‌های دریافت شده بیشتر در مورد کنتراست، رنگ‌ها، رزولوشن و شفافیت بود. در این بین تنها یک نفر عنوان کرد که جابه‌جایی تصاویر در وان‌پلاس ۷ پرو بسیار روان‌تر انجام می‌شود.

در مورد سایر افراد حاضر در این آزمایش باید بگوییم که اصلاً نظر خاصی ارائه نکردند. در واقع از نتایج به دست آمده راضی نیستیم. شاید هم شیوه آزمایش ما درست نبود و یا سؤالی که پرسیدیم بیش از حد بر مبحث نمایشگر تکیه داشت. به همین دلیل در دور دوم آزمایش، فقط وان‌پلاس ۷ پرو را به همان ۱۰ نفر نشان دادیم تا حواسشان پرت نشود.

از آنها خواسته شد تنها در صفحات تقویم جابه‌جا شوند. چند دقیقه بعد و دور از چشم این افراد، نرخ بازسازی را از تنظیمات گوشی کاهش دادیم و بدون اینکه به آنها بگوییم چه کار کرده‌ایم، بار دیگر اجازه دادیم میان صفحات تقویم جابه‌جا شوند. این‌بار نتایج کاملاً متفاوت بود.

پنج نفر تأیید کردند که تفاوت فاحشی میان روان بودن صفحات وجود دارد و نفرات باقی مانده اصلاً چنین چیزی را حس نکردند و نمایشگر ۶۰ هرتزی را با ۹۰ هرتزی یکی می‌دانستند.

خب حالا باید به این سؤال پاسخ دهیم: آیا مردم عادی می‌توانند تفاوت صفحه نمایش‌های ۶۰ هرتزی را با ۹۰ هرتزی پیدا کنند؟ متأسفانه جواب دادن به این پرسش کمی سخت است و نمی‌توانیم بگوییم حتماً منفی است یا مثبت زیرا نتایج حاصل شده این‌گونه نشان می‌دهند. به نظر می‌رسد نرخ بازسازی چیزی است که مردم می‌بینند ولی متوجه آن نمی‌شوند مگر اینکه با نرخ پایین‌تری مواجه گردند. البته شاید آنها تفاوتی در روان بودن صفحات مشاهده کنند اما به صورت دقیق قادر نخواهند بود که بگویند چه فرقی میان آنها وجود دارد.

از طرفی، به راحتی می‌توانیم ادعا کنیم که نمایشگر ۹۰ هرتزی آپشن خوبی است ولی نبود آن چندان هم تأثیرگذار نیست. البته در اینکه شفافیت و وضوح تصاویر بیشتر می‌شود شکی نیست اما فقط افراد خاصی متوجه آن خواهند شد.

منبع: Phone Arena