در سه سال گذشته، جامعه نجوم در حال بحث در مورد این ایده است که در منظومه شمسی ما یک سیاره نهان مرموز وجود دارد. این جرم آسمانی احتمالی به عنوان “سیاره نه” شناخته میشود و تعدادی از اخترشناسان مؤسسه فناوری کالیفرنیا، برای اثبات وجود این سیاره نامعلوم از حرکت دیگر اجرام در منظومه شمسی استفاده کردهاند.
اکنون اخترشناسان، یک مقاله متشکل از داده را در حمایت از فرضیهی وجود این سیاره منتشر کردهاند. دادههای مورد استفاده برای اثبات وجود سیاره، مربوط به اجرام کمربند کویپر است که به نظر میرسد به دلیل نزدیکی به گرانش یک سیاره به شکل خوشه در آمدهاند، در حال حاضر بحث بر سر این است که خوشه بندی مشاهده شده واقعی بوده یا فقط ناشی از خطا در نحوهی مشاهده آن است. مقاله جدید بررسی میکند که آیا این خطا میتواند مسئول خوشه بندی مشاهده شده باشد یا خیر- طی این مقاله احتمال وجود خطا یک در پانصد است.
این بدان معنا است که نظریهی مرتبط با خوشه بندی به خوبی پشتیبانی میشود و این فرضیه را مطرح میکند که یک سیاره که بر اجرام تاثیر میگذارد، در آن ناحیه وجود دارد. مایک براون، استاد نجوم در مؤسسه فناوری کالیفرنیا و نویسنده مقاله، در بیانیهای توضیح داد:
اگرچه این تحلیل چیزی مستقیم دربارهی اثبات وجود سیاره نهم را ارائه نمیدهد اما بیان میکند که فرضیه بر یک پایه محکم ساخته شده است.
ستارهشناسان همچنین پیشبینیهایی را درباره خواص سیارهی نهم ارائه کردهاند. آنها معتقدند که سیارهی جدید حدود پنج برابر زمین جرم دارد با این فرض سیارهی نهم از نوعی است که به آن ابر زمین میگویند. این سیاره بزرگتر از زمین و بسیار کوچکتر از یک غول گازی مانند مشتری است. آنها اکنون فکر میکنند که حتی نسبت به محسبات گذشته به خورشید نزدیکتر است و همچنین نشان میدهد که در فاصلهی ۴۰۰ برابری نسبت به فاصله بین زمین و خورشید با ۴۰۰ واحد نجومی قرار دارد.
کنستانتین بتیگین یکی از محققان خاضر در این پروژه میگوید که اندازه سیارهی نهم، آن را به نامزدی ایدهآل برای درک بهتر منشا سیارات تبدیل میکند. وی در بیانیهای گفت:
با جرم پنج برابری زمین، سیاره نهم به احتمال زیاد یادآور یک ابرزمین معمولی فراخورشیدی و پیوند گمشده در منشا منظومهی شمسی است. در دهه گذشته، بررسیهای سیارههای اضافی در اطراف نشان داده که سیارههای مشابه در اطراف ستارگان دیگری مانند خورشید رایج هستند. سیاره نهم نزدیکترین چیزی خواهد بود که پنجرهای را برای درک بهتر سیارات مشابه در سایر نقاط فضا برای ما میگشاید.
یافتههای این مقاله در The Astronomical Journal منتشر شده است.
نظرات