موش سایبورگ چینی دلیلی برای اثبات زندگی ما در یک ویران‌شهر آینده‌گرایانه

محققان علوم اعصاب از دانشگاه ژجیانگ چین، روش آزمایشی را یافتند که به انسان‌ها اجازه می‌دهد تا با استفاده از فناوری به نام اتصال مغز به مغز، حرکت موش را کنترل کنند.

رابط‌های مغز و رایانه (BCI) مدتی است که به موضوعی داغ تبدیل شده‌اند و به افراد اجازه می‌دهند تا تنها با استفاده از ذهن دستورالعمل‌هایی را به یک رایانه اعمال کنند. این روش معمولا  از کلاه الکتروآنسفالوگرام (EEG) استفاده نموده که فعالیت مغز را  استخراج می‌کند و سپس یک سیستم رایانه‌ای را برای تشخیص الگوی افکار ساده یک فرد آموزش می‌دهد. این الگوها توسط رایانه شناسایی شده و می‌توانند به نوعی عمل تبدیل شوند.

زمانی که فرد در مورد گزینه‌های باینری مانند چپ یا راست فکر می‌کند -در حین حرکت- BCI بهتر کار می‌کند. یکی دیگر از مدل‌های رابط کاربری این است که وقتی یک فرد تصور می‌کند که یک حرکت را انجام می‌دهد، فعالیت عصبی و حرکتی تصور شده کاملا شبیه به زمانی است که این حرکات به شکل واقعی انجام می‌شود. به همین دلیل BCI پتانسیل زیادی برای کمک به افراد مبتلا به ناتوانی‌های حرکتی و مشکلات عضلانی دارد.
هنگامی‌که اتصال BCI ایجاد شود، امکان بوجود آمدن رابط بین یک مغز به عنوان فرستنده با استفاده از تکنیکی به نام تحریک مغناطیسی مغز (TMS) برای انتقال سیگنال به مغز دریافت کننده میسر می‌شود. روش تحریک مغناطیسی مغز با قرار دادن سیم پیچ مغناطیسی در یک ناحیه مغز و در نزدیکی سطح سر کار می‌کند. این سیم پیچی یک پالس میدان مغناطیسی را شتاب داده و باعث تحریک مغز می‌شود. برای مثال، اگر سیم پیچ تحریک مغناطیسی مغز در ناحیه کورتکس قرار گیرد، می‌تواند یک حرکت ناخواسته را در بدن فرد ایجاد کرد. آزمایش این بدان معناست که می‌توان دو مغز را به یک دیگر متصل کرد ، رابط مغز به مغز (BBI) اولین بار در سال ۲۰۱۵ به نمایش گذاشته شد و طی آن یکی از محققان پروژه توانست انگشت همکار خود را درطرف دیگر محوطه‌ی دانشگاه حرکت دهد.

چیزی که در مورد این مطالعه به شکلی ویژه جدید است، استفاده از تکنولوژی مشابه برای اتصال مغز انسان به مغز حیوان است. محققان برای ایجاد یک ” موش سایبورگ ” -که به طرز باورنکردنی این اسم توسط دانشمندان پروژه به آن داده شده است- از الکتروانسفالوگرافی برای کشف دستورالعمل‌های حرکات استفاده کردند و سپس این اطلاعات را از طریق میکروالکترودها به طور مستقیم به مغز موش‌ها انتقال دادند. هنگامی که موش‌ها قادر به برقراری ارتباط بین سیگنال‌ها و عضلات حرکتی می‌شوند، سیگنال‌های شبیه سازی را می‌توان به صورت بی سیم از طریق بلوتوث فرستاد و موش‌ها مسیر را دنبال خواهند کرد.

استفاده ار این روش بدان معنی است که برای یک فرد امکان دیدن یک نقشه از هزارتویی وجود دارد که قبلا توسط موش به خاطر سپرده شده است. همچنین با استفاده از این روش می‌توان با استفاده از مغز فرد به صورت بی سیم، کنترل حرکات موش را در هزارتو به دست گرفت. محققان همچنین از نور چشمک زن به عنوان مکانیسم ارسال سیگنال استفاده کردند و می‌گویند گام بعدی آنها این است که سیگنال‌های کنترل کننده را به صورت دو طرفه بررسی کنند، به طوری که دو انسان بتوانند به طور مستقیم با مغز خود به یکدیگر متصل شوند.

مقاله‌ی مرتبط با این پژوهش دز مجله‌ی Nature منتشر شده است.