احتمالا متوجه شدهاید که اندروید گزینههای متعددی را برای ایجاد امنیت دستگاه در اختیار کاربران میگذارد. یکی از این گزینهها استفاده از روشهای مختلف برای باز کردن قفل صفحه نمایش است: قفل الگویی، پین کد، رمز عبور، اسکنر عنبیه چشم و اسکنر اثر انگشت، چندتا از معمولترین روشها برای اینکار هستند. در این مقاله، ما هدف پشت هر یک از این روشها را برای شما توضیح خواهیم داد و سپس شما می توانید بهترین و امنترین روش باز کردن قفل دستگاه را با توجه به نیازهایتان انتخاب کنید. با تکفارس همراه باشید.
[divider][/divider]
تشخیص چهره
تشخیص چهره چیز جدیدی نیست و اولین بار در نسخه بستنی حصیری اندروید (که همچنین به عنوان اندروید ۴٫۰ نیز شناخته میشود) شاهد استفاده از آن بودیم. این ویژگی از دوربین جلویی دستگاه برای گرفتن عکس از چهره کاربر استفاده کرده و سپس از این عکس به عنوان مبنایی برای باز کردن قفل دستگاه شما استفاده میکند. سطح امنیت این روش مورد بحث بوده و جنبههای منفی آن بیشتر از جوانب مثبتش است.
یکی از بزرگترین مشکلات این روش آن است که روشنایی محیط باید ایدهآل باشد تا دوربین جلو بتواند تصویری از چهره شما بگیرد. همچنین کیفیت دوربین و نحوه قراردهی چهره در مقابل آن نیز از فاکتورهای تعیین کننده به شمار میروند. یک ویژگی مشابه در آیفون X اپل به نام Face ID نیز وجود دارد، البته تکنولوژی پشت آن کاملا متفاوت بوده و به جای تهیه تصویری دو بعدی، به کمک سنسورهای متعدد و مادون قرمز تصویری سه بعدی از چهره را به ثبت میرساند.
اسکنر اثر انگشت
این گزینه مورد علاقه بسیاری از کاربران است و در اکثر گوشیهای جدید یافت میشود. بدیهی است که کارایی آن به چند عامل بستگی دارد، مانند کیفیت و مکان قرارگیری سنسور. در اینجا کیفیت به معنای سرعت شناسایی اثر انگشت کاربر توسط سنسور است. میزان سرعت و همچنین سطح مقاومت سنسور در برابر خط و خراش در دستگاههای مختلف، متفاوت است. بعضی مکانیزمهای احراز هویت بیومتریک وجود دارند که هرچه بیشتر از آنها استفاده کنید، سرعتشان بیشتر میشود.
در مورد مکان قرارگیری سنسور نیز ترجیح ما به قرار گرفتن آن را در قسمت پایین صفحه نمایش و یا در کنار دکمه پاور (مانند سریهای قدیمیتر اکسپریا سونی) میباشد، البته امروزه قرار دادن سنسور اثر انگشت توسط شرکتهای مختلف در پشت گوشیها رایجتر است. با این حال این گزینه کاملا سلیقهای میباشد.
از لحاظ امنیت نیز احتمالا باید این روش را ایمن ترین روش موجود تاکنون دانست. و دلیل آن این است که هک کردن اسکنر اثر انگشت به راحتی ممکن نمییاشد. همچنین این سنسورها توسعه یافتهاند تا گرمای بدن و حرکت خون را نیز کنترل کنند، بدین معنی که شما نمیتوانید انگشت یک شخص “مرده” را برای باز کردن قفل دستگاه استفاده کنید.
اسکنر عنبیه چشم
مانند تشخیص چهره، نتایج یک اسکنر عنبیه چشم برای باز کردن دستگاهها هنوز در سطح قانع کنندهای نیست. این ویژگی اساسا کاری همانند اسکنر اثر انگشت انجام میدهد و نیازمند این است که برای دستگاه خود یک رمز دوم ثبت کنید تا در صورتی که نتوانستید از این طریق گوشی خود باز کنید با استفاده از رمز دوم وارد دستگاه خود شوید. در گلکسی S9 و نوت ۹، اسکنر اثر انگشت و عنبیه چشم را نمیتوان به صورت همزمان فعال کرد. به عبارت دیگر، روش باز کردن دوم میبایست یک پین یا رمز عبور الفبایی باشد.
قدرت تشخیص این اسکنرها معمولا با توجه به شرایط نور و مکانی که چشم کاربر قرار گرفته است متفاوت میباشد اما اسکنرهای با کیفیت در هنگام تشخیص چشم کاربر، حتی در شرایط کم نور دچار افت سرعت نخواهند شد.
سیستمی که عنبیه چشم شما را اسکن میکند نیز باید به طور کامل با اسکنر ادغام شود تا سریعا واکنش نشان دهد و نمیتوان آن را هک کرد. از لحاظ فنی و تئوری، این سیستم در مقایسه با امنیت اسکنر اثر انگشت در یک رده قرار میگیرد اما زمانی که به مرحله اجرا میرسیم شرایط کمی متفاوت خواهد بود، حداقل با توجه به تکنولوژی فعلی این سیستم.
قفل هوشمند
قفل هوشمند در اندروید ۵٫۰ لالی پاپ معرفی شد و در آخرین نسخههای این سیستم عامل به روز شده است. این روش را نمیتوان عملا به عنوان یک روش برای باز کردن قفل دستگاه نامید، بلکه تنها یک تعریف برای روش قفلی است که قبلا انتخاب کردهاید. کاری که قفل هوشمند انجام میدهد بسیار ساده است. این سیستم قفل دستگاه شما را با توجه به مکانی که شما در آن هستید، صدای شما و … باز میکند.
مکانهای مورد اعتماد خود مانند خانه یا محل کار را انتخاب کنید و هنگامی که به آن مکانها میروید، دستگاه شما بدون نیاز به استفاده از هیچ کدام از روشها باز خواهد شد. شما حتی میتوانید از اتصال به دستگاههای بلوتوث به عنوان مکانهای مورد اعتماد استفاده کنید.
در حال حاضر همچنین میتوانید قفل هوشمند را تنظیم کنید تا گوشی شما را مادامی که در جیبتان قرار دارد در حالت قفل گشوده قرار دهد. همانطور که گفتیم، این روش در واقع یک گزینه باز کردن قفل گوشی نیست، بلکه یک تعریف برای باز شدن قفل گوشی در هنگام استفاده از انواع روشهای قفل دستگاه است. به خاطر داشته باشید که هر زمانی که شما در یکی از مکانهای مورد اعتماد خود باشید یا حتی به یک دستگاه بلوتوث خاص وصل شوید، هر کسی میتواند به گوشی شما دسترسی پیدا کند.
پین کد
پین کد یک ترکیب سنتی از اعداد است و طول آن بستگی به نسخه اندروید کاربر دارد. این روش احتمالا اصلیترین گزینه امنیتی است که از باقی گزینههایی که در این مقاله ارائه کردیم متمایز است. پین کدها همچنین در تعداد دفعات بازیابی در زمان فراموش کردن کد محدود شدهاند و در صورت فراموشی احتمالا مجبور به صرف ساعتها برای بازیابی و باز کردن قفل دستگاه خود با این روش خواهید شد. بنابراین بهتر است از یک پین کد به عنوان یک روش دوم و ثانویه پس از اسکنر اثر انگشت استفاده کنید.
قفل الگو
الگو یا طرح، یک ویژگی منحصر به فرد در گوشیهای اندروید است و اکنون مدتهاست که مورد استفاده قرار میگیرد. شما میتوانید در صورت تمایل آن را در کنار پین کد استفاده کنید، اما این روش به خودی خود یک سیستم امنیتی مناسب و معقول به شمار میرود. در این روش شما تنها اجازه تلاش برای باز کردن قفل دستگاه به تعداد مشخصی را خواهید داشت و پس از آن دستگاه چندین دقیقه غیرقابل دسترسی خواهد شد تا مجددا اجازه تلاش برای باز کردن دستگاه به شما داده شود. البته در برخی از رابطهای کاربری، تعداد مشخصی از تلاشهای اشتباه میتواند منجر به پاک شدن اطلاعات کاربر از دستگاه شود.
یکی از مشکلات این روش این است که ممکن است رد انگشت شما در هنگام کشیدن الگو بر روی صفحه نمایش باقی بماند که الگوی شما را برای دیگران قابل مشاهده خواهد کرد. بنابراین بهتر است در هنگام استفاده از این روش از تمیز بودن انگشتان و صحفه نمایش خود اطمینان حاصل کنید.
گذرواژه
گذرواژهها قدیمیترین روش بازکردن قفل دستگاه هستند و به دید بسیاری از کاربران امنترین روش برای این کار. شما میتوانید از هر ترکیبی از اعداد و حروف برای باز کردن قفل دستگاه خود استفاده کنید. سیستمهای بازیابی بسیار متفاوتی نیز برای آن وجود دارد، اما به طور کلی، روند آن میتواند به همان اندازه بازیابی یک پین کد سخت باشد.
کدام روش برای باز کردن قفل دستگاه اندرویدی بهتر است؟
اسکنر عنبیه چشم، قفل هوشمند و تشخیص چهره همه روشهای متداول امنیتی و ثانویه هستند و از این رو آنها به اندازه کافی مناسب نیستند که به عنوان تنها روش محافظت از گوشی شما مورد استفاده قرار گیرند. این بدان معنی است که شما باید یک پین، الگو یا رمز عبور را به عنوان گزینه اصلی خود ثبت کنید. هچنین اسکنر عنبیه یک ویژگی بد دیگر نیز دارا میباشد: محدودیت و عدم در دسترس بودن، چراکه در حال حاضر تنها چند مدل در بازار وجود دارد که این ویژگی را ارائه میدهند.
اسکنر اثر انگشت نیز یک گزینه بی نظیر است که در اکثر مدلهای میان رده نیز موجود بوده و کاربرد آن بسیار جذاب است. همچنین دارای خطاهای شناخت کمتری میباشد. با این وجود، میتوانید بر روی گزینههای سنتی تر که امنترین روشها هم بشمار میروند حساب کنید، زیرا آنها به لایه دوم حفاظتی نیاز ندارند. در نهایت اگر از هر دو لحاظ عملی و امنیتی حساب کنیم، پیشنهاد ما استفاده از پین کد، رمز عبور، الگو و یا اسکنر اثر انگشت میباشد.
[divider][/divider]
شما از کدام روش فوق استفاده میکنید و به نظرتان کدام یک امنترین روش میباشد؟ دیدگاههای خود را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
نظرات