تکنولوژی ویرایش ژن CRISPR برخی از امکانات هیجان انگیز پزشکی مانند کمک به درمان ALS، مبارزه با گسترش مالاریا را در اختیار ما قرار داده و به طور بالقوه امکان ایجاد بی حد و حصر ارگان‌های پیوندی را میسر کرده است. اما ویرایش ژن همچنین یک مقوله‌ی بحث برانگیز است و توسط گزارش‌های اخیر در مورد چین تایید شده که این کشور در حال آزمایش ویرایش DNA نوزادان است تا به طور بالقوه بیماری‌های مرگبار مانند ایدز، آبله و وبا را متوقف کند.
این یکی از دلایلی است که دانشمندان یک تحقیق جدید از دانشگاه کالیفرنیای سان فرانسیسکو درباره‌ی آن هیجان انگیز هستند. آنها نشان دادند که چگونه درمان‌های CRISPR می‌تواند برای جلوگیری از چاقی شدید در موش استفاده شود. البته باید توجه داشت که آنها این کنترل وزن طولانی مدت را بدون نیاز به ویرایش ژنوم موش به دست آورده‌اند. نتیجه‌ی این تکنیک به طور بالقوه می‌تواند به سایر اصلاحات ژنتیکی نیز اعمال شود.
Nadav Ahituv استاد علوم زیستی و درمانی دانشگاه کالیفرنیا به Digital Trends گفت:
ما دو نسخه از هر ژن را در بدن خود داریم که آن را از والدینمان به ارث برده‌ایم. اگر یک ژن دارای جهشی است که آن را غیرفعال می‌کند، تنها نیمی از RNA و پروتئین آن ژن برای بدن قابل دسترسی است. برای برخی از ژنها این کاملا خوب است اما ۶۶۰ ژن وجود دارد که وجود تنها نیمی از آن [RNA و پروتئین] منجر به بیماری انسان می‌شود. در این موارد، شما هنوز هم یک نسخه کاملا طبیعی دارید که فقط ۵۰ درصد از RNA و پروتئین را در اختیار شما قرار می‌دهد. آنچه که ما در اینجا انجام دادیم این است که کپی طبیعی را هدف قرار دهیم و RNA و پروتئین بیشتری را از طریق آن افزایش دادیم. ما به طور خاص آن ژن را با استفاده از CRISPR مورد هدف قرار دادیم …. اما این روش از یک فرم جهش یافته از CRISPR استفاده می‌کند که قادر به تغییر کلی DNA نبوده و فقط آن را هدف قرار می‌دهد.
تیم به عنوان مدل برای روش خود چاقی را انتخاب کردند تا معلوم شود که آیا می‌توانند این مشکل را با هدف گیری یک نسخه طبیعی از هر دو ژن برای تنظیم گرسنگی برطرف نمایند یا خیر. این ژنها اغلب در افرادی که دارای چاقی هستند، جهش یافته است. هنگامی که یکی از این ژنها غیرفعال می‌شود، نسخه باقی مانده باید تمام حجم کار را تحمل کند. به همین ترتیب، سیگنالی را برای مغز ارسال می‌کند – به فرد می‌گوید که آنها به اندازه کافی غذا خورده‌اند – اما این سیگنال به اندازه کافی قوی نیست. نتیجه این می‌شود که شخص اشتیاق بی پایانی به خوردن خواهد داشت.
محققان معتقدند روش‌های مشابه می‌توانند در آزمایشهای انسانی به کار گرفته شود. Ahituv گفت:
با این حال، آزمایشات و زمان بیشتری لازم است تا این روش به صورت ایمن در کلینیک مورد استفاده قرار گیرد. پس از ایجاد نتایج مناسب، آزمایشات بالینی و تایید پروتکل‌های انسانی این روش در بیمارستان به کار گرفته می‌شود.
مقاله ای که این تحقیق را توصیف نموده اخیرا در مجله‌ی Science منتشر شده است.
شما مشکلات سر راه ویرایش ژن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ لطفا نظرات خود را با ما درمیان بگذارید.
نظرات