بر اساس مقاله‌ی منتشر شده توسط محققان در آکادمی علوم چین، موش‌های سالم با دو مادر ژنتیکی متولد شدند که صاحب فرزندان سالم خود هستند. با استفاده از ویرایش سلولهای بنیادی و ژن، محققان پیشنهاد می‌کنند که موانع خاصی برای پستانداران برطرف شده است. این تحقیق می‌تواند راه را برای روش‌های پیشرفته‌تر پرورش در دیگر پستانداران هموار کند.
بر طبق محققان، انگیزه اصلی برای مطالعه آنها این بود که چرا پستانداران – بر خلاف خزندگان، دوزیستان و ماهی‌ها – تنها با اطمینان می‌توانند فرزندان را با والدین ژنتیکی از هر دو جنس تولید کنند.
چی ژو، زیست شناس توسعه دهنده در آکادمی‌علوم چینی و نویسنده ارشد مقاله اخیر، گفت:
ما به این سوال که چرا پستانداران تنها می‌توانند توسط تولید مثل دو جنس مختلف فرزندان خود را بوجود بیاورند، توجه کردیم. ما در گذشته با استفاده از ترکیب بازتولید و بازسازی، چندین یافته‌ی جدید را بدست آوریدم بنابراین سعی کردیم که با استفاده از سلولهای بنیادی جنینی پلوئیدی با حذف ژن‌های موش‌های نرمال با دو والدین ماده و حتی موش‌هایی با دو والد نر بوجود بیاوریم.
فرزندان پستاندارانی که مواد ژنتیکی از والدین مرد و زن را دریافت نمی‌کنند اغلب می‌میرند و یا به علت مکانیسمی با نام تعیین ژنوم، پیشرفت غیرطبیعی می‌کنند. این مورد برای حیوانات دیگر مانند خزندگان، ماهی‌ها و دوزیستان برقرار نیست. به گفته ژو، دانشمندان قبلا توانسته‌اند موش‌هایی با دو مادر ژنتیکی (دو والدی) را با حذف برخی از ویژگی‌های ژنتیکی ایجاد کنند، اما این موش‌ها ثابت کردند که پایدار نیستند.
در این مطالعه اخیر، ژو و همکارانش از سلولهای بنیادی استفاده کردند که شامل نیمی از تعداد کروموزوم طبیعی و DNA تنها از یک والدین بود. آنها از بیش از ۲۰۰ جنین برای ایجاد ۲۹ موش زنده استفاده کردند که به گفته آنها از نقص‌ها آزاد بوده و رشد کرده اند تا نوزادان خود را داشته باشند.
محققان با استفاده از تکنیک مشابه اما پیچیده‌تر، ۱۲ موش با دو پدر ژنتیکی ایجاد کردند که تنها ۴۸ ساعت پس از تولد زنده ماندند. محققان خاطرنشان می‌کنند چالش‌ها در ادامه‌ی این کار برای دیگر پستانداران وجود دارد، اما امیدوارند که روش خود را در آینده به حیوانات بیشتر گسترش دهند.
ویلی لی، یکی دیگر از نویسندگان ارشد این مقاله، گفت:
این تحقیق به ما نشان می‌دهد که چه چیزی امکان‌پذیر است. ما دیدیم که نقص در موش‌های دو والدی می‌تواند از بین برود و همچنین موانع تولید مثل دو والد در پستانداران نیز می‌تواند از طریق اصلاح تعینن ژنوم انجام شود. ما همچنین برخی از مهمترین ناحیه‌هایی را که مانع توسعه موش‌های با والدین یک جنس می‌شوند را آشکار کرده‌ایم که برای مطالعه‌ی ژنوم و شبیه سازی حیوانات جالب است.
یک مقاله در مورد این تحقیق در مجله‌ی سلولهای بنیادی منتشر شده است.
نظرات