استفاده از مواد پلاستیکی در دنیای امروز باعث شده تا هم جهان اطراف ما آلوده شود و هم هزینه‌های زیادی را بپردازیم ولی به خاطر کشف جدید دانشمندان دانشگاه سوانزی، ممکن است یک راهکار وجود داشته باشد تا بتوانیم از مرگ آبزیان جلوگیری کنیم.
این پروژه تحقیقاتی که توسط دکتر مورتیز کوهنل مدیریت شد، از زباله‌های پلاستیکی به عنوان هیدروژن استفاده خواهد کرد بنابراین می‌توانیم به زودی شاهد استفاده از این سوخت تولید شده از مواد پلاستیکی در خودروها باشیم.
دکتر کوهنل می‌گوید: سالانه مقدار بسیار زیادی پلاستیک، شاید بیش از میلیاردها تن، مورد استفاده قرار می‌گیرد که تنها درصد کمی از آنها بازیافت می‌شود. سعی ما بر این است تا بتوانیم از پلاستیک‌هایی که بازیافت نمی‌شوند، دوباره استفاده کنیم.
کاری که این تیم تحقیقاتی انجام می‌دهد، ابتدا پلاستیکها را تکه‌تکه کرده و سپس کاتالیز را به آنها می‌‌افزاید. ماده کاتالیز اضافه شده باعث خواهد شد تا نور خورشید را جذب کرده و آن را به انرژی شیمیایی تبدیل کند.
دکتر کوهنل شرح می‌دهد: کاری که ما انجام می‌دهیم، Photoreforming نام دارد که از نانوذرات نیمه رسانا یا نقاط کوانتومی استفاده می‌کند تا انرژی خورشیدی را به انرژی شیمیایی تبدیل نماید.
در گام بعدی، محققان ماده تولید شده را در مواد دارای خاصیت قلیایی قرار می‌دهند و از نوعی لامپ شبیه‌ساز نور خورشید و یا نور طبیعی خورشید بهره می‌برند تا روی سطح این مواد، حباب‌هایی تولید و گاز هیدروژن ایجاد شود.
دکتر کوهنل اضافه می‌کند: نقاط کوانتومی می‌توانند از آفتاب استفاده کنند تا دو واکنش شبیه‌ساز شیمیایی بسازند: اولاً؛ تولید گاز هیدروژن از آب و دوماً، از بین بردن پلاستیکها. اگر بخواهیم این مسئله را تخصصی‌تر بررسی کنیم، باید بگوییم که این فرآیند بسیار ساده‌تر انجام می‌شود زیرا نقاط کوانتومی ابتدا روی پلاستیکها می‌ریزند و سپس پلاستیکها را در مواد دارای خاصیت قلیایی قرار می‌دهیم و بلافاصله پس از اینکه نور به آنها تابید، حباب‌های مربوط به گاز هیدروژن پدیدار خواهند شد.
یکی از موانع موجود بر سر راه بازیافت بطری‌های پلاستیکی این است که آنها معمولاً ساخته موادی به نام پلی‌اتیلن تری‌فاتلات هستند که باید این ماده را ابتدا بشوییم تا بتوانیم آن را به یک بطری جدید تبدیل کنیم. اما پروژه‌ای که دانشگاه سوانزی ارائه کرده، نشان می‌دهد اصلاً نیازی به شست‌وشوی پلاستیکهای روغنی و چرب نیست زیرا مواد به کار رفته در این فرآیند هر نوع زباله پلاستیکی را به راحتی از بین می‌برد.
دکتر کوهنل می‌گوید: حتی اگر مقدار کمی روغن یا چربی هم به ظرف پلاستیکی چسبیده بود، سبب نخواهد شد تا فرآیند انجام واکنش شیمیایی متوقف گردد بلکه باعث بهبود این اتفاق هم خواهد شد.
از نظر قیمت نیز راهکار ارائه شده توسط دانشگاه سوانزی بسیار بصرفه‌تر است زیرا در شیوه‌های معمولی بازیافت، مواد پلاستیکی معمولاً یا سوزانده می‌شوند یا آنها را درون کوره‌ها قرار می‌دهند که همین اقدام هزینه‌ای بالغ بر ۴۰۰۰ دلار برای هر تن از کیسه‌های پلاستیکی را روی دست انسانها می‌گذارد.
اگر بخواهیم قضیه را از دید شرکت‌های تولیدکننده خودرو بررسی نماییم، باید بگوییم که برای مثال، کمپانی تویوتا قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ بیش از ۱ میلیون خودرو ترکیبی برقی و گازی را به فروش برساند. ضمن اینکه این شرکت می‌خواهد در سال ۲۰۲۰، یک اتوبوس معرفی کند که Sora نام داشته و با دریافت موادی همچون هیدروژن و اکسیژن، برق تولید می‌کند.
اگرچه به نظر می‌رسید استفاده فراگیر از سوخت‌های تولید شده از مواد پلاستیکی چند سالی به طول بینجامد، ولی هم‌اکنون یکی از شرکت‌های پتروشیمی از کشور اتریش در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده و حتی بودجه‌هایی را نیز به آن اختصاص داده است.
دکتر کوهنل معتقد است که تیم تحقیقاتی تحت فرمان او قصد دارد ابعاد این پروژه را گسترش داده و به جای بازیافت مواد پلاستیکی کوچک، سراغ مواد بزرگ‌تر برود تا فرآیند Photoreforming شکل جدی‌تری به خود بگیرد.
دکتر کوهنل می‌گوید: ما تا کنون به این نتیجه رسیده‌ایم که می‌توانیم با مواد پلاستیکی تولید شده از پلی‌اتیلن تری‌فاتلات، اسید پلی‌اکتیک و پلی‌اورتان کار کنیم ولی علاقه‌مند به تولید هیدروژن از دیگر مواد مانند پلی‌اتیلن، پلی‌پروپیلن و کلرید پلی‌وینیل نیز هستیم.
نظر شما چیست؟ آیا با تولید سوخت از مواد پلاستیکی، می‌توانیم درصد قابل‌توجهی از مواد پلاستیکی موجود در دنیا را از بین ببریم و دوباره از آنها استفاده کنیم؟ نظر خود را با دیگران در قسمت انتهای خبر به اشتراک بگذارید.
نظرات