کوادکوپترها ثابت کردهاند که یک فناوری هیجان انگیز در بسیاری از زمینهها هستند. میتوان از آنها در سرویسهای اورژانسی برای کمک به مناطق آسیبدیده و ارزیابی آسیب استفاده کرد، ارسال تجهیزات پزشکی ، تحویل تجهیزات ، و کمک به برنامه ریزی حمل و نقل هوایی هم از کاربردهای دیگر این وسیله است.
از دستگاههای پرندهی کنترل از راه دور در زمینهی جابهجایی دستگاههای شناور برای کمک به شناگران در معرض خطر استفاده شده است، در همین حال اپراتورها به تازگی از یک دوربین فیلمبرداری هواپیمای بدون سرنشین و استریم ویدئویی استفاده کردهاند تا مردم را در طول فوران آتشفشانی در هاوایی راهنمایی کند.
با الهام از کارهای مثبت انجام شده توسط هواپیماهای بدون سرنشین در شرایط اضطراری، وینچنزو ناوانتری به تازگی طراحی را برای کوادکوپترهای بزرگ برای حمل یک فرد به مکان امن ارائه کرده است.
داوران کنفرانس هواپیماهای بدون سرنشین ” World Air Sports” اخیرا با طراحی مفهومی ناوانتری تحت تأثیر قرار گرفتند و به او جایزهی “شاهزاده آلوارو د اورلئان بوربن گرانت” به ارزش ۲۰،۰۰۰ دلار را اعطا کردهاند.
این ایتالیایی ۳۴ ساله با قبول اعطای جایزه در لوزان، سوئیس، گفت که از پول نقد برای کمک به او و تیمش استفاده میکند تا آمبولانس هوایی خودکار را توسعه دهد، که به بیان سادهتر، مانند یک کوادکوپتر بزرگ با یک برانکار بر روی آن به نظر میرسد .
این طراحی شامل یک دوربین و باتری پشتیبان و همچنین واحد تامین اکسیژن و فناوری نظارت بر سلامتی میشود. ناوانتری دستگاهی را ارائه میدهد که میتواند در همه نوع وضعیت آب و هوایی و در شرایط مختلف از جمله زمین لرزه، سیل، و حتی در مناطق آلودگی هستهای عمل کند.
هدف تیم این است که یک دستگاه خودران بسازند که قادر به حمل یک فرد یا وسایل اضطراری با وزنی تا ۲۶۵ پوند (۱۲۰ کیلوگرم) و با سرعتی تا ۶۸ مایل در ساعت (۱۱۰ کیلومتر در ساعت) باشد.
این تکنولوژی منحصر به فرد میتواند بدون توقف تا حداکثر ۹۵ مایل (۱۵۰ کیلومتر) پرواز کند. محدوده کوادکوپتر، که یکی از ویژگیهای برجسته ناوانتری است، به لطف دو میکرو توربین گازی خود که به تولید برق برای قدرتدهی به پروانهها استفاده میشود، میسر گردد. خالق این دستگاه گفت که او معتقد است که فناوری ثبت شده “انقلابی” است و به “حرکت هواپیماهای بدون سرنشین به جلو و فاصله گرفتن از جنبههای سرگرمی این وسیله” کمک میکند.
فریتس برین، رئیس فدراسیون بینالمللی فضایی، در بیانیه ای طراحی ناوانتری را “نوآورانه” توصیف کرده است. وی افزود:
پتانسیل هواپیماهای بدون سرنشین برای انجام کارها بسیار عالی است و ایدههایی مانند این آمبولانس هوایی خودران تک نفره تواناییهای بالقوهای را نشان میدهد. فناوری زیربنایی این ایده واقعی است – یک آمبولانس پرندهی بدون سرنشین برای استفاده در عملیات جستجوی و نجات، صرفا یک ایده خوب نیست، بلکه یک واقعیت است.
نظرات