ممکن است که زنان در مقابل آسیب‌های مغزی ناشی از اشعه‌های کیهانی مصون باشند

با در نظر گرفتن تمام جزییات، فضا یک مکان بسیار ترسناک است. کاملا بی‌سر و صدا و بی‌حد و حصر است، تجربه‌های افراطی آب و هوا در آن که باعث می‌شود در مقام مقایسه زمین بسیار آرام به نظر برسد.

و سپس تابش رادیواکتیو وجود دارد. ما توسط میدان مغناطیسی سیاره‌مان از سطح خطرناکی از اشعه‌های کیهانی کهکشان (GCRs) محافظت می‌شویم اما پروتون‌های پر انرژی و ذرات باردار می‌توانند مشکلات جدی سلامتی و ادراکی را ایجاد کنند.

اما تحقیقات جدیدی از دانشگاه کالیفرنیا، سان فرانسیسکو و آزمایشگاه ملی بروکلین در نیویورک که توسط ناسا بودجه‌ی آن تامین شده، نشان می‌دهد که مغز همه‌ی افراد تحت تاثیر اشعه‌های کیهانی قرار نمی‌گیرد. در واقع، مغز فضانوردان زن می‌تواند کاملا ایمن باشد. در مقاله‌ای که در اوایل ماه جاری در مجله Brain، Behavior و Immunity منتشر شد، محققان نشان دادند که موش‌های ماده در برابر آسیب‌های ادراکی ناشی از اشعه کیهانی شبیه سازی شده، ایمن هستند. این مطالعه ممکن است راه را برای درمان این پیامدهای خطرناک سفر فضایی هموار سازد.

سوزانا روسی، یک دانشمند عصب شناسی در UCSF و یکی از نویسندگان این تحقیق، به Digital Trends گفت:

این نتایج نشان می‌دهد که موش‌های ماده از اثرات زیان آور مواجه شدن با فضا مصون هستند. با توجه به جزئیات بیشتر، ما دریافتیم که موش‌های نر دارای طیف وسیعی از نقص‌های شناختی هستند که در موش‌های ماده‌ی مواجه شده با اشعه کیهانی کهکشانی  وجود ندارند.

این نقص‌های ادراکی شامل تغییر در جامعه‌پذیری، حافظه‌ی اجتماعی، رفتارهای اضطرابی و حافظه است.

روسی گفت:

وقتی ما به مغز با دقت نگاه کنیم، تفاوت‌های بنیادی بین زن و مرد پیدا می‌کنیم. تنها مغز مرد، افزایش سلول‌های التهابی و کاهش سیناپس عصبی را تجربه می‌کند. این نتایج قانع‌کننده است زیرا آنها تفاوت‌های جنسی پایه را نشان می‌دهند.

اسعه‌های کیهانی نگرانی فوری برای فضانوردان امروز ایجاد نمی‌کنند. ایستگاه فضایی بین المللی هنوز در مدار پایین زمین مستقر است و هیچ انسانی بعد از مأموریت آپولو، فراتر از میدان مغناطیسی سیاره نرفته است. اما با توجه به اینکه مسابقه فضایی جدیدی در حال شکل گرفتن بوده، ممکن است به زودی به ماه و مریخ بازگردیم که در آن حفاظت از اشعه‌های کیهانی یکی از اولویت‌های اصلی است.

روسی و آزمایشگاه او، از جمله محقق پس از دکترا و اولین نویسنده‌ی این مطالعه، Karen Krukowski، این فرضیه را مطرح کرده‌اند که سلول‌های التهابی به نام میکروگلیا به دلیل تفاوت بین موش‌های نر و ماده، مسثول محافظت از مغز ماده‌ها و نه نرها است. با این حال، مشخص نیست که چرا چنین اتفاقی روی ‌می‌دهد.

محققان خاطر نشان می‌کنند که این تنها آغاز یک تحقیق طولانی در زمینه اقدامات ایمنی برای ماموریت‌های فضایی آینده است. آنها به آزمایش ترکیبات پیچیده‌تر تابش کیهانی شبیه سازی شده و روش‌های تحقیق برای تغییر میکروگلیا ادامه خواهند داد تا به طور بالقوه این نقص‌های شناختی درمان شوند.