جست‌و‌جو حیات در فضا یکی از جذاب‌ترین موضوعاتی است که اخترشناسان را به ادامه‌ی کاوش در فضا تشویق می‌کند. از دیرباز تاکنون یکی از سوالات اساسی بشر این بوده است که آیا زمین و تمام جانوران روی آن تنها موجودات زنده در میان ۱۷۰ میلیارد کهکشان هستند؟ این سوال باعث شد تا محققان زیادی عمر خود را صرف کاوش و پاسخ به آن کنند. به تازگی گروهی از محققان به نتایجی رسیده‌اند که میتواند به عنوان قدمی بزرگ در اخترشناسی شناخته شود. با تکفارس همراه باشید.
در فاصله‌ای از سیاره‌ی زمین، مجموعه‌ای از ستاره‌های رنگارنگ، متراکم و درخشانی به اسم امگا (Omega) وجود دارند که همیشه ستاره‌شناسان را مجذوب خود می‌کرد که شاید خوشه‌ی ستاره‌ای با این تنوع، نشانه‌ای از حیات در خود داشته باشد.
اما طبق مقاله‌ای که اخیرا در مجله‌ی Astrophysical منتشر شد، محققان نجوم تصمیم گرفتند که نام این خوشه‌ی ستاره‌ای را از لیست خط بزنند.
خوشه‌ی ستاره‌ای امگا یک توده‌ی ستاره‌ای بی‌نظیر است که ۱۰ میلیون ستاره در آن جای گرفته‌اند و به‌همین دلیل بزرگ‌ترین خوشه در کهکشان راه شیری محسوب می‌شود. فاصله‌ی امگا تا زمین چیزی حدود ۱۶,۰۰۰ سال نوری است اما با این حال با چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده است. این ویژگی‌ها باعث شده تا خوشه‌ی ستاره‌ای امگا همیشه به عنوان یک هدف اصلی برای اخترشناسان و محققان تعریف شود. پس با این حساب، میتوان فهمید که یافتن نشانه‌های حیات در این بخش از فضا چقدر میتواند مهم باشد.
استیون کین، استاد و محقق ارشد فیزیک کیهانی در دانشگاه ریورساید کالیفرنیا گفت:
در حین جست‌و‌جوهای میان ستاره‌ای خود به یک طیف گسترده از ستاره‌هایی رسیدیم که تفاوت زیادی با محیط سیستمی سیاره‌ی ما دارند. در این‌خصوص، ما به دنبال سیارات قابل سکونتی بودیم که آب، به صورت مایع، در سطح آنها جریان داشته باشد؛ این همان شرط اصلی ما برای زندگی در زمین است. نتایج این تحقیقات نشان داد که شانس بسیار کمی مبنی بر وجود چنین مکان ایده آلی در خوشه‌ی ستاره‌ای امگا وجود دارد.
کین و همکارانش تاکنون بیش از ۵۰۰,۰۰۰ ستاره را از لحاظ عمر و دمای محیطی بررسی کردند تا نشانه‌ای از حیات پیدا کنند. این محققان با استفاده از اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ فضایی هابل، دما و سطح روشنایی سیارات را اندازه‌گیری و محاسبه می‌کنند تا به امکان سکونت در آن ها پی‌ببرند.
کین ادامه داد:
اگر بخواهیم به طور تخصصی‌تر بیان کنیم، نتیجه ی تحقیقات نشان داد که ستارگان موجود در خوشه‌ی امگا، هر ۱ میلیون سال یک بار، مستقیما از میان ستارگان قابل سکونت دیگر عبور می‌کنند. این یعنی غیرممکن است که یک سیاره شرایط محیطی قابل سکونت ستاره‌ی میزبان خود را حفظ کند، بدین ترتیب سیاره از شرایط مسائدی که داشته است خارج شده و بعد از مدتی دیگر امکان سکونت در آن وجود نخواهد داشت.
کین همچنین عنوان کرد که ممکن است سیستم‌های سیاره‌ای کوچکی در مرکز خوشه‌ی امگا وجود داشته باشند که بتوان به وجود حیات در آن ها امیدوار بود اما طبق محاسبات آنها، وجود چنین سیستمی در خوشه‌ی امگا تقریبا بعید است.
هدف بعدی این محققان جمع‌آوری اطلاعات تسلکوپ هابل و پردازش آنها برای رسیدن به سیاره ای قابل سکونت در دیگر خوشه های ستاره‌ای اطراف زمین است.
نظر شما کاربران تکفارس در مورد این تحقیقات چیست؟ دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
نظرات