ایلان ماسک (Elon Musk) قصد دارد تا با اعزام یک تیم از مهندسان شرکتش به محل به دام افتادن کودکان تایلندی، آن‌ها را از این مصیبت نجات دهد.
دو روزی می‌شود که این خبر، نقل محافل مختلف عمومی شده است: ۱۲ پسر عضو یک تیم فوتبال که به همراه مربی تیمشان به یک غارنوردی رفته بودند، به دلیل آب گرفتگی غار در آن به دام افتادند. این اتفاق در ۲۳ ژوئن که مصادف با ۱۵ تیر ماه می‌شود، به وقوع پیوسته است. پسرها هم اکنون در عمق ۴ کیلومتری سطح زمین در اعماق غار تهام لانج (Tham Luang) در نواحی شمالی تایلند به دام افتاده‌اند. خبر خوب؟ آن‌ها در حال حاضر در امان هستند و اما خبر بد؟ هیچ راه مشخص و مطمئنی برای خروج آن‌ها از غار وجود ندارد. تنها راه صد در صد مطمئن آن است که تا پایان فصل بارشی تایلند منتظر ماند تا این آبگرفتگی‌ها پایان یابند که این مسئله ممکن است، ماه‌ها به طول بیانجامد. این حالت، وضعیت خوشبینانه به قضیه است، در صورتی که روند بارشی این فصل ادامه داشته باشد، سطح آب از وضع حال حاضر هم بالاتر آمده و جان این پسران به خطر خواهد افتاد.
شاید به این فکر می‌کنید که چرا به این کودکان شنا را یاد نمی‌دهند تا بتوانند با شنا کردن جان خود را نجات دهند؟ و در پاسخ باید گفت که وضعیت از آنچه که به نظر می‌رسد پیچیده‌تر است. شنا کردن این مسیر چه از ورودی غار و چه از خروجی آن در هر حالت ساعت‌ها زمان می‌برد، و علاوه بر آن این کار شدیدا خطرناک است. برخی از مسیرها به قدری باریک هستند که قطر آن‌ها به ۷۰ سانتی متر می‌رسد، و بخش‌های سیل زده‌ی غار تا حدود ۳۰ متر عمق دارند. تمام این عوامل، بی‌گدار به آب زدن را غیر ممکن کرده است، در اقدامی، یک تکاور دریایی بازنشسته به منظور کمک به این افراد در صبح روز جمعه گذشته، اقدام به شنا کردن در طول مسیر کرد و به دلیل کمبود اکسیژن جان خود را از دست داد.
تمام وقایاع یک روز و نیم گذشته موجب ورود ایلان ماسک ،متخصص کندن (!) و ماجراجویی‌های فضایی، به این غوغا شد. در دنباله از پیام‌های توییتری، وی با توضیح برنامه‌اش برای نجات به دام افتادگان اعلام کرد که گروهی از مهندسان شرکت SpaceX و Boring را به سرعت به محل حادثه اعزام خواهد کرد. ایلان در یکی از توییت‌ها می‌گوید:
فردا، مهندسان شرکت SpaceX و Boring به منظور یاری به حکومت محلی، به تایلند سفر خواهند کرد. در مورد این مسئله پیچیدگی‌های زیادی وجود دارد که برای حل آن نیاز به حضور شخصی در محل حادثه می‌باشد.
اینکه چه کمکی از دست تیم ایلان بر‌خواهد آمد و چه برنامه‌ای در سر آن‌ها وجود دارد در حال حاضر به طور کامل واضح نیست. او در ایتدا می‌نویسد:
شرکت Boring، صاحب نوعی رادار با قابلیت نفوذ بالا در زمین است و توانایی زیادی در حفاری دارد.
شاید برنامه‌ی او برای نجات پسران این باشد که یک حفره عظیم الجثه در سطح زمین حفر کند تا آن‌ها را از این دام خارج کند، اما درل زدن عمق ۸۰۰ متری از زمین که با سنگ و بافت غار شکل گرفته است می‌تواند وقت زیادی را بگیرد و همچنین به دام افتادگان را با وجود احتمال ریزش غار یا حرکت آب به مناطق عمیق‌تر در خطر جدی‌تری قرار دهد.
راه حل دیگر بر روی میز، پمپ کردن تمام آّب‌هایی که موجب گرفتگی غار شده‌اند به بیرون از غار می‌باشد. این روش، راه حلی است که حکومت تایلند در حال حاضر راضی به اجرای آن شده است. اما مشکلی که برای این راه حل وجود دارد آن است که این روش انرژی و زمان زیادی را صرف خواهد کرد. در حال حاضر نیرو‌های حکومتی با آهنگ، ۱۸۰٫۰۰۰ لیتر بر ساعت در حال پمپ کردن آب به خارج از غار هستند، اگر در بهترین حالت این وضعیت پایدار باقی بماند، با همین روند در حدود ۴ ماه طول خواهد کشید تا بتوان به پسران به دام افتاد دست پیدا کرد. تمام این برآوردها در حالتی است که یک جریان بارشی شدید ،همانطور که در این فصل شایع است، باعث تاخیر در روند انجام عملیات نجات نشود. جیمز ینبامرونگ (James Yenbamroong) در توییتی بیان می‌کند:
تصور انجام این کار به نظر بسیار ساده می‌آید. بخش حساس ۷۰ سانتی متری در مرکز محدوده‌ی عملیات واقع شده است. چندین بخش برای شنا کردن و دو ناحیه بین این مناطق برای استراحت وجود دارد و در نهایت ما می توانیم به این ۱۳ پسر مقاوم دست پیدا کنیم. برای انجام این پروژه شما احتمالا نیاز به افزودن چندین الحاقیات به عملیات اصلی تایید شده خواهید داشت.
پس از پراکندن راه حل‌های فرضی در فضای توییتر، ایلان ماسک راه حل دیگری به نظرش رسید: چرا آن‌ها را به بیرون نلغزانیم؟ تمام آنچه که مورد نیاز است یک تیوب نایلونی عظیم الجثه با قابلیت باد کردن است، این تیوب با این شمایل باید دارای قطری به میزان یک متر و طولی بیش از ۲ کیلو متر باشد. این تیوب پس از باد کردن همانند یک قصر بادی می‌شود و یک تونل مصنوعی را پدید می آورد، با دمیدن باد درون تیوب آبی که مسیر را بسته است به کناره‌ها فشرده شده و در نهایت یک راه برای خروج کودکان از این مهلکه پدید می‌آید.
با تمام این راه حل‌ها ،حتی خود ایلان ماسک هم تایید می‌کند که انجام عملیات نجات این کودکان کار آسانی نخواهد بود. اما راه حل آخری که به نظر وی رسیده است با وجود مضحک بودنش، بسیار هوشمندانه است، مخصوصا به این دلیل که می‌تواند بخش باریک غار را نیز باز نگه دارد به شدت معقولانه به نظر می‌رسد.
اما ما و هر آنکه بهره‌ی هرچقدر ناچیزی از علم فیزیک برده باشد سوالاتی در مورد اجرای جدی این ایده داریم. برای مثال، چگونه مهندسان مطمئن خواهند شد که سطح این تیوب در تمام طول غار، صحیح و سالم باقی خواهد ماند؟ اگر که مواد اولیه‌ی سازنده‌ی این تیوب شکننده و قابل پاره شدن باشند، می توانند به خطری جدی تر از خود غار برای کودکان به شمار بیایند و در واقع آن‌ها را به خفگی بکشانند.
و همچنین می‌توان به مشکل دیگر یعنی وجود اختلاف فشار هوا در دو طرف سر تیوب بعد از جاگذاری آن در غار اشاره کرد. کودکان برای غلبه بر این مشکل باید مهارت کافی در استفاده از دستگاه تنفس را داشته باشند و با آن مجهز شوند، که خود این عامل باعث القاء استرس در طول پیمایش این مسیر خواهد شد.
این اولین باری نیست که ایلان ماسک در یک بحران ظاهر شده و اعلام کمک کرده است. در سال گذشته، زمانی که بیشتر مناطق جزیره‌ی پرتو ریکو از نعمت برق محروم شد، او با ارسال باتری‌های Powerwall به بیمارستان‌های پرتو ریکو ،جریان برق را به بخش‌های حساس و حیاتی این منطقه بازگرداند. اما در مورد این موقعیت خاص، این سوال به وجود می‌آید که آیا حقیقتا اختراعات او در مسیر نجات نیازمندان موفق ظاهر خواهد شد یا اینکه تمام این هیاهوها، تنها برای افزایش جایگاه اجتماعی شخص وی انجام می‌شود. ورودی غار مذکور در حال حاضر توسط متخصصان صخره نوردی، ماموران حکومتی و کارگران و خبرنگاران احاطه شده و به شدت شلوغ می‌باشد. در بین این افراد، اشخاص باهوشی برای حل این مشکل وجود دارند که حقیقتا ممکن است به کمک ایلان ماسک احتیاجی پیدا نکنند. با وجود اینکه جان ۱۳ نفر در این واقعه در خطر است آیا واقعا، این زمان، زمان مناسبی برای انجام تست‌های آزمایشی و به کار بردن فناوری‌های اثبات نشده است؟
افرادی از قبیل ماسک ممکن است بگویند بله این زمان خطیر دقیقا همان زمانی است که باید از ابزارهای خطیر خود بهره ببریم. و همانطور که در واقعه‌ی پیشین ذکر شده، دیدیم (تغذیه کردن سیستم‌های برقی توسط پک های قابل حمل همانطور که ایلان ماسک پیشنهاد داد) باید بگوییم که بدون هیچ شک و شبهه‌ای این پیشنهاد موفق ظاهر شده بود.
اما مداخلات افراد ثروتمندی همانند ایلان ماسک ،هر چند با وجود نیت خوب و خیرخواهانه‌شان، می‌تواند باعث کمرنگ شدن تلاش‌های بی‌وقفه حکومت محلی این منطقه شود. تیم نجات حکومت تایلند ،که بودجه‌ی خود را از طریق مالیات و کمک‌های مردمی کسب می‌کنند، هرچند بسیار کند ولی به نظر می‌رسد که بر اساس برنامه ریزی‌های انجام شده و به درستی عملیات نجات را پیش می‌برند. اگر قرار باشد که به محض وقوع هر بحران، یک فرد ثروتمند از نظام سرمایه داری ظاهر شده و آن را حل و فصل کند، بسیاری تخمین می‌زنند که تشکیلات کمک در موقعیت‌های اورژانسی بودجه‌ی کمتر و کمتری را از حکومت‌ها دریافت خواهند کرد. و از آنجایی که میلیاردرها تنها زمانی وارد ماجرا می‌شوند که خواهان آن باشند یا شرایط اقتضا کند که آن‌ها در محل حاضر شوند، نهایتا این عامل به خودی خود یک عامل مخرب تلقی خواهد شد.
با تمام این تفاسیر، تنها زمان می‌تواند پاسخگوی پرسش‌های ما باشد. ما همچنان امیدواریم که این ۱۲ پسر به زودی از مهلکه‌ای که در آن به دام افتاده‌اند رهایی پیدا کنند، با وجود کمک میلیاردها یا بدون کمک ایشان.
به روز رسانی مقاله:
ایلان ماسک به تازگی توییت کرد:
غلاف و تیوب های قابل باد کردن از جنس ماده‌ای به نام کولار ساخته شده‌اند که در برابر سایش و خراش مقاوم‌اند.
وی همچنین در تلاش است تا با متخصصان محلی برای دریافت اطلاعات در مورد مناطق سخت تر عملیات، ارتباط برقرار کند. بر اساس خبرگزاری گاردین، همچنان هیچ عملیات نجاتی تا به الان انجام نگرفته و پسران در حال تمرین تنفس با ماسک‌های scuba برا تنفس در زیر آب هستند. Narongsak Osatanakorn، فرماندار منطقه می‌گوید:
پسرها در حال حاضر به اندازه‌ی کافی آماده نیستند و قابلیت شنا کردن را ندارند
نظرات