اولین شیء که از بیرون منظومه شمسی وارد شد، Oumuamua نام داشت که در ابتدا به نظر رسید یک شهاب سنگ است ولی تحقیقات جدید نشان داده که Oumuamua یک ستاره دنباله‌دار بوده است.
این ستاره دنباله‌دار حالا در بیرون از منظومه شمسی به راه خود ادامه می‌دهد ولی همچنان باعث به وجود آمدن سؤالاتی در ذهن دانشمندان است که آیا دوباره چنین چیزی خواهیم دید یا خیر.
راز Oumuamua؛ شهاب سنگ یا ستاره دنباله‌دار؟
اولین مشاهده کننده منظومه شمسی که همین Oumuamua می‌باشد، ابتدا در ماه اکتبر سال گذشته دیده شد. این شیء که ظاهری شبیه به سیگار دارد و رنگ آن نیز قرمز است به این دلیل با این نام شناخته می‌شود زیرا اهالی هاوایی کسی که برای اولین بار از جای دوری به جای دیگری مسافرت می‌کند را با این اسم می‌شناسند.
Oumuamua آنقدر پر رمز و راز و ترسناک بود که فضانوردان تصمیم گرفتند تا آن را به وسیله یکی از بزرگترین و پیشرفته‌ترین تلکسوپ‌ها مشاهده کنند تا مبادا با خودش تکنولوژی مربوط به موجودات بیگانه فضایی آورده است. در نهایت دانشمندان متوجه شدند که Oumuamua یک ستاره دنباله‌دار است که فقط ظاهری دراز دارد و دلیل شکل آن نیز فعالیت‌های جاذبه‌ای است که در سیستم ستاره‌ای دور از زمین وجود دارد.
به هر حال مطالعات جدید نشان داده‌اند که Oumuamua یک شهاب سنگ نبوده و ستاره دنباله‌دار می‌باشد.
Oumuamua یک ستاره دنباله‌دار است
در مطالعه‌ای که در ژورنال Nature به چاپ رسیده است، محققانی که Oumuamua را مشاهده کردند مدعی شدند که این ستاره دنباله‌دار زمانی که در آسمان در حال حرکت بود، سرعتش زیاد می‌شد و از منظومه شمسی بیرون می‌رفت. این نتیجه مطالعات انجام شده به وسیله تلسکوپ‌های زمینی و تلسکوپ فضایی هابل ناسا می‌باشند.
دلیل سرعت فزاینده‌ای که Oumuamua داشت هم فقط فعالیت‌های نیروی جاذبه نبود بلکه گازهایی که توسط خورشید به آن رسیده بودند و مدام در حال خارج شدن از آن بودند نیز علت دیگر می‌باشد.
زمانی این ستاره دنباله‌دار برای نخستین بار مشاهده شد، مانند دیگر همنوعان خود هیچ توده خاک و گازی در اطراف نداشت به همین دلیل به نظر رسید که این یک توده سنگ و آهن است و در نتیجه به یک شهاب سنگ شبیه بود ولی مطالعه‌ای که به تازگی انجام شده، نشان می‌دهد که Oumuamua در ابتدا میان لایه‌ای از دوده قرار داشته که فضای بیرونی آن را همچون فضای درونی‌اش اینگونه نشان می‌داد و همانطور که گرمای خورشید به آن می‌رسید، یخ اطرافش آب و به گاز تبدیل شد یعنی دقیقاً همان اتفاقی که برای یک توده یخ خشک در زمین رخ می‌دهد.
کارن میچ، فضانورد دانشگاه هاوایی می‌گوید: دلیل حرکت Oumuamua همان گازی بود که از آن خارج می‌شد زیرا این گاز همچون محرک موشک فعالیت می‌کند.
به نظر می‌رسد مسئله Oumuamua نیز حل شده باشد ولی سؤالی که به وجود می‌آید این است که چرا از همان اول آن ستاره دنباله‌دار تشخیص داده نشد؟ دانشمندان پاسخ می‌دهند که یا توده گاز و خاک اطراف آن وجود نداشته و یا این توده آنقدر ضعیف بوده که امکان مشاهده آن فراهم نبوده است.
فضانوردان حالا منتظر مسافر بعدی هستند تا آنها را مشاهده کنند زیرا ستارگان دنباله‌دار و شهاب سنگها حاوی اطلاعات مهمی در مورد شکل‌گیری منظومه شمسی هستند.
امید است که تا زمان مشاهده ستاره دنباله‌دار یا شهاب سنگ بعدی، تکنولوژی پیشرفته‌ای ظهور کند تا بتوانیم مسائل مربوط به آن را بدون از دست دادن وقت رمزگشایی کنیم.
نظرات