هدست واقعیت مجازی Mirage Solo لنوو نسل جدیدی از هدستهای واقعیت مجازی کامل است. لازم نیست که Mirage Solo را به رایانههای شخصی قدرتمند وصل کنید یا گوشی همراه خود را داخل آن قرار دهید. فقط کافیست آن را روشن کنید، کنترلر Daydream گوگل را بردارید و وارد دنیای واقعیت مجازی شوید. اگرچه هدستهایی مانند Oculus Go در بازار موجود هستند، چون نسبتاً ارزان قیمت میباشد، اما لنوو و گوگل اندکی بلندپروازی کردهاند. آنها لازم دیدهاند که از مفهوم Daydream استفاده کرده و آن را توانمندتر از گذشته بسازند. به جرأت میتوان گفت که گوگل و لنوو در ساخت این هدست برای ورود کاربران به دنیای واقعیتهای مجازی موفق بودهاند.
نکات مثبت
طراحی راحت
فناوری ردیابی WorldSense به خوبی کار میکند
عملکرد بسیار خوب
نکات منفی
قیمت بالا در مقایسه با رقبا
فهرست برنامه نسبتاً کوچک
قابلیت حمل نه چندان راحت
خلاصه
هدست واقعیت مجازی Mirage Solo لنوو نوع جدیدی از هدستهای VR است و علیرغم برخی معایب عملکرد خوبی دارد. افزودن فناوری ردیابی حرکتی WorldSense و طراحی داخلی هوشمندانه Mirage را تبدیل به هدستی قدرتمندتر و انعطافپذیرتر از گزینههایی مانند Oculus Go میکند. برنامههای سازگار با WorldSense نیز باعث افزایش نظرات مثبت راجع به این هدست میشود. این محصول مشترک لنوو و گوگل ۴۰۰ دلار قیمت دارد و به مراتب گرانتر از هدستهای سطح پایین است و تقریباً با گزینههایی مانند Oculus Rift برابر است. لنوو و گوگل مسیر جدیدی را ایجاد کردهاند، اما در حال حاضر مشخص نیست که این برای چه کسانی است.
لنوو Mirage را طوری طراحی نکرده است که با انواع مختلف گوشیها کار کند، بلکه در عوض، آن قطعات گوشیهای هوشمند را داخل خود هدست قرار داده است. داخل بدنه پلاستیکی Mirage را تراشه اسنپدراگون ۸۳۵ به همراه ۴ گیگابایت حافظه رم و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی تشکیل میدهند. درگاه کارت حافظه microSD نیز وجود دارد. نمایشگر Mirage از نوع LCD و ۵٫۵ اینچی است. اساساً، Mirage یک پرچمدار ۲۰۱۷ به شمار میرود، با این تفاوت که تلفن همراه نیست. البته، لنوو برخی از قطعات را برای عملکرد بهتر تغییرات داده است.
برای مثال، پردازنده مرکزی در صورت نیاز با سرعت بالاتری برنامهها و بازیها را پردازش میکند. تفاوت چندان چشمگیر نیست، اما برخی اوقات در مقایسه با هدست Daydream View این تفاوتها خود را نشان میدهند. وجود هیتسینک در قسمت جلویی هدست به معنای کاهش احتمال گرم شدن بیش از حد دستگاه تحت فشار سنگین است. اگرچه Mirage به اندازه HTC Vive Pro که به PC متصل میشود قدرتمند نیست، اما افزایش قدرت پردازنده و برنامههای جذاب طراحی شده نشان میدهد که تفاوت آن قدر هم زیاد نیست.
بررسی Mirage Solo
تصمیم لنوو و گوگل برای استفاده از پنل LCD به جای OLED برای نمایشگر تا حدی بحثبرانگیز است. OLED در هدستهای VR رایجتر است، چون انطباق تصویر سریعتری دارد و رنگ سیاه را عمیقتر نشان میدهد. اما وقتی که کنتراست تصویر بالا باشد، دچار حالت شبحی میشود. لنوو برای حل این مشکل از یک نوع پنل LCD ویژه با وضوح ۲۵۶۰ × ۱۴۴۰ پیکسل یا به عبارتی QHD استفاده کرده است. اگرچه این نمایشگر از انطباق تصویر تا ۹۰ هرتز پشتیبانی میکند، اما لنوو آن را به ۷۵ هرتز محدود کرده است تا باتری خیلی سریع خالی نشود. Mirage Solo با یک بار شارژ ۲٫۵ تا ۳٫۵ ساعت کار میکند.
اگر استفاده از هدست راحت نبود، هیچ یک از اینها اهمیتی نداشتند. Mirage بسیار راحت طراحی شده است و با استفاده طولانی مدت خسته نخواهید شد. به جای استفاده از بندهای کشدار، شرکت سازنده از بند پلاستیکی یکپارچه استفاده کرده است که مانند یک تاج دور سر قرار میگیرد. برای قرار گرفتن هدست به طور مناسب، میتوانید صفحه را بچرخانید و دکمه موجود در پایین هدست را فشار دهید تا فاصله صفحهای را که روی پیشانی قرار میگیرد، تنظیم کنید. همانند اکثر دستگاههایی که به قسمتی از بدن متصل میشوند، تجربه متفاوتی ممکن است داشته باشید. اگرچه هدست Mirage از جمله هدستهای راحت برای استفادههای طولانی محسوب میشود، اما سربند ثابت آن به معنای قابلیت حمل کمتر در مقایسه با رقبایی مانند Gear VR یا Oculus Go است. میتوانید Mirage را داخل کوله پشتی خود بگذارید، اما فضای زیادی اشغال خواهد کرد.
در قسمت جلویی هدست دو دوربین به همراه حسگرهای چرخشی داخل هدست قرار گرفتهاند، که حرکت واقعی در ۶ درجه آزادی را در برنامههایی که از آن پشتیبانی میکنند، ارائه میکند. به عبارت دیگر، برای حرکت کردن دیگر محدود به نگاه کردن ساده نیستید. میتوانید بالا و پایین بپرید، بچرخید و…. خبری از حسگرهای خارجی نیست و لازم نیست در فضای بسته باشید. هر چند با بعضی محدودیتها، اما در اکثر فضاها میتوانید از Mirage استفاده کنید.
اینکه دقیقاً چه قدر میتوانید در واقعیت مجازی Mirage آزادی حرکت داشته باشید، به گوگل و توسعهدهندگان DayDream بستگی دارد، گرچه اکثر برنامهها اجازه نمیدهند بیشتر از چند قدم حرکت کنید. و چون کنترلر DayDream بر خلاف هدست تنها از ۳ درجه آزادی پشتیبانی میکند، بعضاً ممکن به عبارتی قطع ارتباط فیزیکی داشته باشید، چون در برخی محیطهای مجازی میتوانید بدن خود را به صورتی مانور دهید که کنترل نمیتواند.
برخی اوقات ممکن است احساس محدودیت داشته باشید، اما اضافه شدن ردیابی WorldSense گام بزرگی در واقعیت مجازی موبایل است و امیداوریم که به سرعت تبدیل به قاعده شود و بیشتر از این یک استثناء باقی نماند. در عین حال، با یک سؤال بزرگ مواجه هستیم: آیا توسعهدهندگان واقعاً برای ساختن تجربیات جدید برای WorldSense خود را به زحمت خواهند انداخت؟ به سختی میتوان جواب داد، اما گوگل شروع خوبی به نظر میرسد. از بین تقریباً ۳۵۰ برنامه DayDream موجود، گفته شده است که ۴۰ برنامه برای پشتیبانی از WorldSense به روز رسانی خواهند شد. مهندسان گوگل همچنین گفتهاند که سازگار کردن برنامههای DayDream موجود برای کار کردن با WorldSenseبه راحتی تغییر دادن یک تنظیمات است.
بدیهی است که WorldSense برای جذب کاربران به زمان نیاز دارد (یا شاید هم به کلی شکست بخورد)، اما بعضی برنامههای در دسترس ارزش بالایی برای تجربه کردن دارند. تأثیرگذارترین گزینه تا به این لحظهBlade Runner: Revelations، انحصاری DayDream بوده است که شما را وسط لوس آنجلس نئو نوآر در آینده قرار میدهد. بازی بدین ترتیب شروع میشود که روی صندلی یک ماشین پرنده به اسم اسپینر قرار دارید… سپس در یک کوچه پشتی رها میشوید و باید ماجراجویی خود را آغاز کنید. اگر توسعهدهندگان قصد داشته باشند تجربیات جالب و بصری زیبایی به ارمغان بیاورند، آینده DayDream به عنوان یکی از پلتفرمهای واقعیت مجازی از پتانسیل زیادی برخوردار است.
قیمت ۴۰۰ دلاری Mirage چندان برای تازه واردین واقعیت مجازی جذاب نخواهد بود. در طرف دیگر قضیه طرفداران پر و پا قرص VR هستند که رایانههای شخصی مخصوص بازی گران قیمتی دارند و از پرداخت قیمت بالا برای Oculus Rift یا حتی HTC Vivo Pro ترسی ندارند. Mirage Solo به نوعی در میانه قرار دارد که شرکتهای بزرگ کمی پیشرفت زیادی در آن داشتهاند، Oculus Santa Cruz هنوز به فروش نمیرسد و HTC Vive Focus در حال حاضر تنها در بازار چین فروخته میشود. در نتیجه، Mirage Solo گزینهای برای طرفداران بسیار خاص VR به شمار میرود: کسانی که برای انعطافپذیری ارزش قائل هستند، اما علاقهای به قدرت خیلی زیاد ندارند. این قطعاً بخش مرموزی از بازار واقعیت مجازی است، اما انتخاب بهتری برای این دسته وجود ندارد.
نظرات