وسایل حمل‌ونقل آینده با باتری‌هایی قدیمی

بسیاری بر این باورند که وسایل حمل‌ونقل برقی کره زمین را سالم نگه می‌دارند ولی به شرطی که انسانها را نابود کنند بنابراین با چنین فرضی، سؤال پیش می‌آید که چگونه این اتفاق رخ می‌دهد؟

بسیاری از خودروهای سنتی دارای باتری‌های اسیدی هستند. اینگونه باتری‌ها هم ارزان می‌باشند و هم در شرایط مختلف به خصوص سرما با دوام. ضمن اینکه اگر حتی درست شارژ نشوند نیز جان راننده را به خطر نمی‌اندازند.

یکی از دلایل ارزان بودن باتری‌های اسیدی این است که آنها قابل بازیافت می‌باشند ولی این فرآیند نیز دارای مشکلات خاص خود است.

در برخی کشورهای در حال توسعه، کارگران و افرادی اقدام به بازیافت این باتری‌ها می‌کنند که تخصصی ندارند و از روش‌های بسیار ناامن استفاده می‌کنند. یکی از نمونه‌های این فرآیند اخیراً در کشور کنیا مشاهده شده که باعث می‌شود محیط‌زیست آلوده شود.

کشورهای ثروتمندتر مانند آمریکا قوانینی دارند که بر اساس آنها باید فرآیندهای بازیافت باتری‌ها بر اساس قوانین باشند تا خطرات زیادی انسانها و محیط‌زیست را تهدید نکند بنابراین آمریکا به جای صادر کردن این وسایل به مکانهایی که محدودیت دارند، کارگران را با اصول ایمنی بازیافت آشنا می‌سازند.

بسیاری از تولیدکنندگان خودرو اما، دیگر از باتری‌های اسیدی استفاده نمی‌کنند و باتری‌های لیتیومی را در خودروهای برقی قرار داده‌اند.

این نوع باتری‌ها بسیار گرانتر هستند. برای مثال یک باتری اسیدی باکیفیت بالا ۱۲۰ دلار ولی یک باتری لیتیومی ۱۷۰۰ دلار قیمت دارد. ضمن اینکه اگر باتری‌های لیتیومی آسیب ببینند، احتمال انفجار آنها وجود دارد و مواد رادیواکتیو ساطع می‌کنند.

به علاوه، باتری‌های لیتیومی از موادی ساخته می‌شوند که در کره زمین بسیار نادر هستند و برای محیط‌زیست نیز خطرناک می‌باشند. برای تولید آنها نیز از افراد ناآزموده مانند کودکان کار استفاده می‌شود.

این خطرات، صاحب خودرو را با شرایطی روبه‌رو می‌کند که حق انتخابی ندارد و این سؤال را در ذهن او ایجاد می‌کند که آیا این خودرو خریداری شده تا اثرات کربن را کاهش دهد ولی جان بشریت (سازنده آن) را به خطر بیندازد؟

حالا باید به دنبال پاسخ این سؤال باشیم که اگر استفاده از خودروهای برقی گسترش یافت، آیا نوع دیگری از باتری وجود دارد تا مشکلات کمتری ایجاد کند؟

پاسخ به این سؤال مثبت است. باتری‌های مایع، یکی از این گزینه‌ها هستند زیرا هم سریع شارژ می‌شوند و با کربن و آب تولید می‌شوند.

در واقع، برخی از افراد و ثروتمندان به اهمیت این نسل جدید از باتری‌ها پی برده و سرمایه‌گذاری ۱ میلیارد دلاری برای تولید آنها انجام داده‌اند. این هزینه، تقریباً دو برابر پولی است که در سال ۲۰۱۷ برای باتری‌های مایع کنار گذاشته شد.

با تمام این تفاسیر، هیچ‌کدام از این باتری‌ها به مقبولیت نرسیده‌اند و نتوانسته‌اند افراد را برای به کارگیری آنها در خودروهای برقی متقاعد کنند.

باید بگوییم که این باتری‌ها هنوز جای پیشرفت دارند و می‌توانند با هزینه و زمان کمتری تولید شوند.

بهرحال، باتری‌های لیتیومی به خاطر اینکه برای تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان به اثبات رسیده‌اند، استفاده از آنها در دو سال اخیر زیاد شده است.

با این باتری‌ها، تکنولوژی پیشرفت نخواهد کرد زیرا دانشمندان معتقدند برای تکنولوژی سبز، باتری‌های پیشرفته یکی از نیازهای اساسی است و اگر قرار است ما به سمت جلو حرکت کنیم، باید وسایل قدیمی و ناکارآمد را از چرخه زندگی‌های خود حذف نماییم.