ما میدانیم که زبالههای پلاستیکی در اقیانوسها باعث مرگ پرندهها، لاک پشتها و نهنگها میگردد. اما اکنون محققان دریافتند که مرجانها نیز از این موضوع گزند خواهند دید. با توجه به تحقیقات جدید در آسیا و استرالیا، مرجانهایی که اسیر پلاستیکها میگردند، ۹۰ درصد بیشتر دچار مریضی میشوند. این موضوع باعث میگردد که مرجانها بیشتر تحت تاثیر آب و هوای گرم زمین قرار گیرند و در نتیجه زودتر میمیرند.
بین سالهای ۲۰۱۱ و ۲۰۱۴ میلادی، محققان روی بیش از ۱۲۴۰۰۰ مرجان در ۱۵۹ تپهی مرجانی در سراسر منطقهی آسیا و اقیانوس آرام که ۵۵ درصد از مرجانهای کل زمین را شامل میشوند تحقیق کردند. آنها تخمین زدهاند که بیش از ۱۱ میلیون قطعهی پلاستیکی بر روی مناطق مرجانی وجود دارد و طبق اطلاعاتی که امروز داریم، هر جا که پلاستیک باشد، احتمال شیوع بیماری نیز بیشتر میگردد.
در سراسر جهان، مرجانها باعث فراهم شدن غذا، جذب توریست و جلوگیری از وقوع طوفان برای بیش از ۲۷۵ میلیون نفر در سراسر جهان از جمله آمریکا میشوند. صخرههای مرجانی در هاوایی بیش از ۳۳ میلیون دلار برای اقتصاد آمریکا ارزش دارند. اما مرجانها در سراسر دنیا به دلیل گرمتر شدن اقیانوسها، سفید میشوند و جلبکهای رنگارنگ خود را که ۹۰ درصد انرژی آنها را تامین میکند، از دست میدهند. مطالعات امروز نشان میدهد که مرجانها تنها از طریق تغییرات آب و هوایی تحت تاثیر قرار نمیگیرند، بلکه آلودگی پلاستیکها نیز به شدت آنها را تحت تاثیر قرار میدهد.
تری هاقز (Terry Hughes) یکی از محققان ارشد مرجانها در استرالیا گفت: “من پیش از این، هرگز فکر نمیکردم که پلاستیکها تا این حد باعث بیماری مرجانها شوند. این یک نگرانی واقعی است و مرجانها عناصر بسیار سودمندی برای ما هستند.”
هر ساله، میلیونها تن زبالهی پلاستیکی از ساحل وارد اقیانوس میشود که به همه جای اقیانوسها از جمله جزایر دوردست، داخل دریاچهها و حتی در آبهای یخزدهی قطب، پخش میشوند. محققان در حال حاضر در حال درک این موضوع هستند که پلاستیکها چگونه بر زندگی آبزیان تاثیر میگذارد.
مرجانها (که حیوان شمرده میشوند نه گیاه)، مثل ما مریض میشوند. بعنوان مثال یکی از بیماریهای مرجانها که به نام بیماری باند سیاه شناخته شده است، توسط چندین میکروب که از آنها تغذیه میکنند، ایجاد میشود و طی حدود یک ماه، بافت مرجانی را خورده و مرجان از بین میرود. جولی لمب (Joleah Lamb) یک متخصص زیست شناسی دریایی از دانشگاه کرنل، خاطر نشان میکند: با این بیماریها درواقع پوست مرجان خورده شده و فقط یک اسکلت از آن باقی میماند.
در بررسیهایی که آنها بر روی این صخرههای مرجانی داشتند، اندونزی دارای بیشترین پلاستیک بر روی مرجانها بود و استرالیا کمترین میزان را داشت. بر اساس مطالعات، هنگامی که پلاستیک وجود دارد، احتمال ابتلا به بیماری مرجانها از ۴ درصد به ۸۹ درصد میرسد. خوب طبیعتا مرجانهایی با شاخههای گسترده، برای بیمار شدن مستعد تر هستند.
جولی لمب گفت: پلاستیک میتواند به دلایل مختلفی بیماری تولید کند. آنها میتوانند برای مرجانها استرسزا باشند، چرا که با تجمع روی مرجانها باعث میگردند اکسیژن و نور به آنها نرسد. همچنین موجب تجمع باکتریها در اطراف مرجانها میگردند. مطالعات اخیر نشان میدهد که زبالههای پلاستیکی باعث پدید آمدن یک باکتری به نام «ویبریو» میگردد که موجب ایجاد بیماری سندروم سفید میشود.
لمب افزود: چیزی که ما را شگفتزده کرد توسعه پیدا کردن پلاستیک بر روی صخرههای مرجانی بود. این پدیده به طور گسترده در سراسر آسیا و اقیانوس آرام اتفاق افتاده است.
خبر خوب این است که این مشکل قابل حل است: مدیریت بهتر سازماندهی زبالهها در کشورهای در حال توسعه مثل اندونزی میتواند از ریخته شدن بسیاری از زبالههای پلاستیکی به داخل اقیانوسها جلوگیری کند. همچنین کاهش استفاده از ظروف یک بار مصرف نیز به این موضوع کمک شایانی میکند.
نظرات